Chirurgische behandeling van ooglidafwijkingen

lidrand (Afb. 6; en niet op het omslagpunt,
zoals bij wimperplaatsing bij de mens) en bij
het onderooglid op ca. 2 mm. Bij hoefdieren
bevinden zich wel meerdere vrijstaande wimperachtige
haren direct bij de omslag van de
lidrand (overeenkomstig met de localisatie
van de wimpers bij de mens). Bij de dorsomediale
orbitale grens bevind zich een kleine
verhevenheid met een toefje langere tastharen
(pili supraorbitales).
De vrije ooglidrand is verder glad, glanzend,
vettig en niet vochtig. In de rand zelf bevindt
zich een geultje, waarin de Meibomse kliertjes
(25-50) uitmonden. De positie van de
groeve en de uitmondingen van de Meibomse
klieren vormen bij het hechten van lidranddefecten
een nuttig “baken”. De Meibomse
klieren (Afb. 7) zijn aan de binnenzijde, door
Afb. 7. Localisatie van de hier overvulde klieren
van Meibom bij een kat. Let op de strak
over de tarsaalplaat (met daarin de Meibomse
klieren) liggende conjunctiva en richting fornix
het losliggende deel met plooien. Daarnaast
bestaat er een oppervlakkige limbale
vaatinjectie in de cornea.
de conjunctiva heen, te herkennen als 3-4 mm
lange, haaks op de lidrand en in de tarsaalplaat
gelegen, wit-gele streepjes (zij ontbreken
bij vogels). De tarsaalplaat bij de gezelschapsdieren
is weliswaar minder uitgesproken dan
bij de mens, maar geeft toch wel de stevigheid
aan de lidrand en dient als aanhechting voor
de oogspiertjes. Juist buiten het geultje met
de Meibomse klieruitmondingen, monden de
kliertjes van Zeis en Moll uit. Het product van
deze kliertjes samen houdt de lidrand vettig,
waardoor de tranen niet over de lidrand lopen.
De talg zorgt tevens voor een uiterst dunne
deklaag over de traanfilm, waardoor deze
minder snel verdampt en er minder neiging tot
adhesie van debris bestaat.
De ooglidrand stopt op enkele millimeters
van de mediale canthus. Hier loopt de huid in
puntvorm ca. 5 mm door in de conjunctivaalzak
(Afb. 8) en loopt uit in de traancarunkel.
Afb. 8. Mediale canthus van het linker oog van
een hond. De huid loopt hier in een puntvorm
ca. 5 mm door in de conjunctivaalzak naar de
traancarunkel. De beharing is hier nasaal gericht.
De haren staan in dit deel in de richting van
de neus gericht. In de laterale canthus bevinden
zich over 2-3 mm geen Meibomse klieren
en ook geen tarsaalplaat, waardoor de laterale
canthus minder stevig is dan de rest van de
ooglidrand.
De belangrijkste sensibele innervatie van de
oogleden wordt verzorgd door takjes van de
n. trigeminus (V). Deze concentratie aan zenuwuiteindjes
rond de oogspleet garandeert
de zeer grote gevoeligheid van dit gebied. Bij
de geringste aanraking resulteert dit in het
in werking treden van de ooglidreflex, waarbij
de m. orbicularis oculi de oogleden sluit.
Takjes van de n. facialis (VII) innerveren de
meeste oogspiertjes die de oogspleetvorm en
grootte reguleren. Dit met uitzondering van de
m. levator, die wordt geïnnerveerd door de m.
oculomotorius (III). De m. levator anguli oculi
medialis wordt sympathisch gecontroleerd.
D.M. 56e jaargang - No. 1 blz. 11