Chirurgische behandeling van ooglidafwijkingen

Afb. 4. Lidslag en het “trekken” van de traanfilm door het bovenooglid en de horizontale “ritssluitingbeweging”,
van lateraal naar mediaal, die het traanvocht naar de mediale canthus stuwt,
vanwaar de overmaat via de traanpunten wordt afgevoerd.
Bij het sluiten bestaat er een horizontale “ritssluitingbeweging”
van lateraal naar mediaal
(Afb. 4) die het traanvocht naar de mediale
canthus stuwt, waar de overmaat via de traanpunten
wordt afgevoerd. Tijdens het openen
van de oogleden wordt dan de traanfilm over
de cornea “getrokken”. De m. levator palpebralis
superior, de levator anguli oculi lateralis
(Müllerse spier) en de aangezichtsspiertjes
verzorgen het ”openen” van het bovenooglid.
De m. malaris verzorgt het openen van het
onderooglid.
Tactiele stimuli, maar ook fel licht en /of
krachtig geluid resulteren in het gehele scala
aan verdedigingmechanismen van de oogbol,
zoals de lidreflex, actieve terugtrekking van
de oogbol en protrusie van de m. nictitans.
Afb. 5. Gepigmenteerde, onbehaarde, droge,
maar vettige ooglidranden en de localisatie van
de wimperharen aan het laterale bovenooglid.
Bij pijn is de ooglidsluiting bij huisdieren
uitermate krachtig (blepharospasme). Deze
blepharospasme gaat meestal gepaard met
terugtrekking van de oogbol (enophthalmus),
waardoor de steun voor de lidranden vermindert
(met kans op secundair entropion).
De lidranden zelf zijn meestal gepigmenteerd
(Afb. 5; maar ongepigmenteerd indien de huid
of de beharing ter plaatse ongepigmenteerd is;
bijvoorbeeld bij een witte kopvlek) en onbehaard.
Bij hond en kat begint de grens van de
wimperachtige haren en de gewone beharing
bij het bovenooglid op ca. 1 mm vanaf de vrije
Afb. 6. Plaatsing van de wimperharen bij de
hond. Bij de hond is er ca. 1 mm ruimte tussen
de wimperharen en de vrije ooglidrand.
D.M. 56e jaargang - No. 1 blz. 9