hoofdstukoverzicht - Pearson Education

���� ��� ��������
�������������
��������
�����
����
���������
����������
������
����������
�����
�������
grootste en sterkste gewricht is dat tussen de humerus
en de ulna. Dit scharniergewricht is stevig en beperkt de
bewegingsmogelijkheden van het ellebooggewricht.
Het ellebooggewricht is buitengewoon stabiel, doordat
(1) de benige oppervlakken van de humerus en de ulna
in elkaar grijpen; (2) het gewrichtskapsel heel dik is; en
(3) het kapsel door stevige banden wordt verstevigd.
Toch kan het gewricht door ernstige schokken of ongewone
belasting beschadigd raken. Wanneer iemand
met een gedeeltelijk gebogen elleboog op zijn hand
valt, kan de ulna bij het centrum van de inkeping van
de trochlea breken als gevolg van krachtige samentrekkingen
van de strekspieren van de elleboog.
inzichtvragen
���������� ��� ��������� ��
������� ��������� ���������
����������
������
���������
�������
���������
�����������
����������
���������
����������
�����
Figuur 6-37 Het schoudergewricht
In dit ventrale aanzicht van een frontale doorsnede is de structuur van
het rechter schoudergewricht zichtbaar.
1. Wie heeft de grootste kans een ontsteking van de
bursa subdeltoidea te krijgen: een hardloper of een
tennisspeler? Waarom?
2. Daphne valt op haar hand met haar ellebogen licht
gebogen. Na de val kan ze haar linkerarm bij de elleboog
niet langer bewegen. Aangenomen dat er een
bot is gebroken, welk bot is dat dan waarschijnlijk?
Antwoorden zijn te vinden vanaf pagina B1-1.
���������
�����������
���� ���
������ �������
������
����������
�����
6.8 Botverbindingen
���������� ����� ������� �����
������ ���������� ��������
����������
������
���� ���
�������
��������
���������
���� ������������������
�����
Figuur 6-38 Het ellebooggewricht
Op deze lengtedoorsnede is de anatomie van het rechter ellebooggewricht
te zien.
Gewrichten van de benen
De gewrichten van de heup, enkel en voet zijn steviger
dan die op de overeenkomstige plaatsen bij de arm en
de bewegingsmogelijkheden zijn geringer. De bewegingsmogelijkheden
van de knie zijn vergelijkbaar met
die van de elleboog, maar de knie staat aan veel grotere
krachten bloot en is daardoor minder stabiel.
Het heupgewricht In figuur 6-39• is de structuur van
het heupgewricht te zien, het kogelgewricht en een diartrose.
Langs de randen heeft het gewrichtsvlak van
het acetabulum een kussentje van vezelig kraakbeen;
in het centrale gedeelte ligt een vetkussentje dat met
een synoviaalvlies is bedekt en in het midden ligt een
zeer stevig centraal ligament. Door deze combinatie van
deklagen en vliezen kan het gewricht niet gemakkelijk
worden ineengedrukt. De structuren werken samen als
schokbreker en kunnen zonder beschadiging worden
uitgerekt en vervormd.
In vergelijking met het gewrichtskapsel van de schouder
is dat van het heupgewricht dichter en sterker. Het
loopt van de laterale en binnenste oppervlakken van
de bekkengordel naar het femur en omsluit zowel de
kop als de hals van het femur. Door deze bouw wordt
voorkomen dat de kop uit de kom schiet. Drie brede
banden verstevigen het gewrichtskapsel, terwijl een
vierde, het ligament van de femurkop (het ligamentum teres),
zich binnen de gewrichtskom bevindt en met het
midden van de femurkop is verbonden. Additionele
stabilisering is afkomstig van de grote massa van de
omringende spieren.
Door de combinatie van een vrijwel volledige benige
201
6