hoofdstukoverzicht - Pearson Education

6
178
het beenderstelsel
schedel zonder schadelijke effecten kan worden vervormd.
Tijdens de geboorte verschuiven de schedelbeenderen
meestal ten opzichte van elkaar en doordat
deze beenderen flexibel zijn, kan het kind zich makkelijker
door het geboortekanaal verplaatsen. In figuur
6-15• is het uiterlijk van de schedel bij de geboorte
weergegeven, met inbegrip van de opvallende fontanellen.
6.6.2 De wervelkolom en de borstkas
Het overige deel van het axiale skelet bestaat uit de thorax
die we straks zullen bespreken en de wervelkolom
die we eerst aan de orde komt.
De wervelkolom (columna vertebralis) bestaat uit 26
beenderen, de 24 wervels (vertebrae), het heiligbeen
(os sacrum) en het staartbeen (os coccygis). De wervelkolom
wordt onderverdeeld op basis van de bouw
van de wervels (figuur 6-16•). Het cervicale gedeelte
van de wervelkolom bestaat uit de 7 halswervels
(afgekort als C 1 tot en met C 7 ). Het cervicale gedeelte
begint bij het gewricht van C 1 met de achterhoofdsknobbels
van de schedel en loopt naar onderen door
tot het gewricht van C 7 met de eerste borstwervels. Het
thoracale gedeelte bestaat uit de 12 borstwervels (T 1
tot en met T 12 ), die elk met één of meer paren ribben
zijn verbonden. Het lumbale gedeelte bestaat uit de
����������
������������
��
������
��
�����������
�������
��
��������
������ ���������
��������� �� ���������
�� ���������
��� �������� ��������
����������
����������
������
��������
5 lendenwervels (L 1 tot en met L 5 ). De eerste lendenwervel
is verbonden met T 12 en de vijfde lendenwervel
is verbonden met het os sacrum. Het os sacrum is een
enkel bot dat is ontstaan door de vergroeiing van de vijf
embryonale wervels van het gebied van het sacrum.
Het gebied van het coccygis bestaat uit het kleine coccygis
dat ook uit vergroeide wervels bestaat. De totale
lengte van de volwassen wervelkolom bedraagt gemiddeld
71 centimeter.
Kromming van de wervelkolom
De wervelkolom is niet recht en stijf. Op een zijaanzicht
van de wervelkolom in figuur 6-16• zijn vier krommingen
van de wervelkolom te zien. De thoracale
en sacrale kromming worden primaire krommingen
genoemd, omdat ze laat tijdens de ontwikkeling van
de foetus ontstaan, tijdens de groei van de organen in
borst- en buikholte. De cervicale en lumbale krommingen,
die secundaire krommingen worden genoemd,
ontstaan pas maanden na de geboorte. De cervicale
kromming ontstaat als een kind het hoofd rechtop in
evenwicht leert houden en de lumbale kromming ontstaat
als het kind leert staan. Als iemand staat, moet het
lichaamsgewicht via de wervelkolom op de bekkengordel
worden overgebracht en uiteindelijk op de benen.
Maar het grootste deel van het lichaamsgewicht ligt vóór
������
����������
�� ����������
����� �������� ��������� ������ ���������� ��������
�� ��������
�� ���������
�� ����������
������ ��������� ������
����������
��� �������������
Figuur 6-15 De schedel van een pasgeborene
Een kinderschedel bevat meer afzonderlijke beenderen dan een volwassen schedel. Veel van deze beenderen vergroeien uiteindelijk, zodat de volwassen
schedel ontstaat. De vlakke beenderen van de schedel zijn gescheiden door delen van vezelig bindweefsel, de zogenoemde fontanellen, waardoor de
hersenen kunnen groeien en de schedel tijdens de geboorte van vorm kan veranderen. Tegen het vierde jaar verdwijnen deze gebieden en is de groei van
de schedel voltooid.