hoofdstukoverzicht - Pearson Education
hoofdstukoverzicht - Pearson Education
hoofdstukoverzicht - Pearson Education
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Figuur 6-13 De neusbijholten<br />
kaak vrij gemakkelijk kan worden ontwricht. De voorste<br />
processus coroniodeus (zie figuur 6-10•) is het<br />
aanhechtingspunt van de musculus temporalis (temporaalspier),<br />
een sterke spier waarmee de kaken kunnen<br />
worden gesloten.<br />
Os hyoideum<br />
Het kleine, u-vormige os hyoideum (tongbeen) bevindt<br />
zich onder de schedel (figuur 6-14•). Aan beide<br />
zijden lopen banden vanaf de processus styloideus van<br />
het os temporale naar de cornu minus (klein hoornvormig<br />
uitsteeksel ter weerszijden op het tongbeen). Het<br />
tongbeen (1) dient als aanhechtingsplaats voor spieren<br />
die verbonden zijn met het strottenhoofd (larynx), tong<br />
en keelholte en (2) ondersteunt en stabiliseert de positie<br />
van het strottenhoofd.<br />
inzichtvragen<br />
���������������<br />
����������<br />
�����<br />
����������<br />
�����<br />
�����<br />
���������<br />
1. Tijdens een hockeywedstrijd krijgt Peter een bal op<br />
zijn oog en breekt hij de beenderen direct boven en<br />
onder de oogkas. Welke beenderen zijn gebroken?<br />
2. Wat zijn de functies van de neusbijholten?<br />
3. Als de processus coronoideus van de mandibula is<br />
gebroken, kan de mond moeilijk worden gesloten?<br />
Hoe komt dit?<br />
����� �����<br />
����� �����<br />
6.6 Het axiale stelsel<br />
�������<br />
Figuur 6-14 Os hyoideum<br />
De banden tussen de processus styloideus (niet afgebeeld) en het os<br />
hyoideum (tongbeen) verbinden de cornu minus van het tongbeen met<br />
de processus styloideus van de ossa temporali.<br />
4. Welke symptomen zijn te verwachten bij iemand die<br />
een gebroken tongbeen heeft?<br />
Antwoorden zijn te vinden vanaf pagina B1-1.<br />
De schedels van jonge en oudere kinderen<br />
Bij de vorming van de schedel zijn veel verbeningscentra<br />
betrokken. Bij de ontwikkeling van een foetus beginnen<br />
de afzonderlijke centra te vergroeien. Het aantal<br />
samengestelde beenderen dat als gevolg van deze<br />
vergroeiing ontstaat, is kleiner dan het oorspronkelijke<br />
aantal. Het os sphenoidale begint bijvoorbeeld als veertien<br />
afzonderlijke verbeningscentra, maar eindigt als<br />
slechts één bot. Bij de geboorte is de vergroeiing nog<br />
niet voltooid en zijn er twee frontale beenderen, vier<br />
occipitale beenderen, en verschillende onderdelen van<br />
het os ethmoidale en de ossa temporali.<br />
De zich ontwikkelende schedel organiseert zich rond<br />
de hersenen in ontwikkeling en naarmate het tijdstip<br />
van de geboorte dichterbij komt, nemen de hersenen<br />
snel in omvang toe. Hoewel de beenderen van de schedel<br />
ook groeien, kunnen ze de groei van de hersenen<br />
niet bijhouden. Bij de geboorte zijn de schedelbeenderen<br />
verbonden door gebieden van vezelig bindweefsel;<br />
deze worden fontanellen genoemd. De fontanellen,<br />
‘zachte plaatsen’, zijn tamelijk buigzaam, waardoor de<br />
177<br />
6