Aan: dr. Ate C. Nievaard - Maatschappijwetenschappen ...

54 Anne Eland, Tony Hak en Liesbeth Vollemans
en beoordelingen als:
[man, 29 jaar, veldgroep]
R: Wat mij het meeste verbaast eigenlijk dat ook ikzelf, maar de meeste gebruikers
zich zo gemakkelijk bij iets neerleggen, bij een situatie. Bij wat ze gaan doen, ze
leggen zich heel makkelijk neer bij het laagste.
I: Maar je hebt er toch ook controle over?
R: Met momenten, dat is echt met momenten. Ik heb heel sterk, dat als ik maar even
een tegenslag krijg, dan zak ik weg en dan interesseert me echt niks meer. Dan ga
ik zitten en roken. Zover kun je zakken. Weet je, geen waarden en normen.
Respondenten beschrijven dus hun eigen situatie als een situatie waarin
’geen waarden en normen’ meer gelden. Zij noemen zichzelf ’hondsbrutaal’,
een ’etter’ en ’gevaarlijk’:
[man, 38 jaar, veldgroep]
R: Ik heb nog nooit de brutaliteit gehad, ik was nog nooit zo hondsbrutaal om
iemand zo te pakken, maar ik deed het. Ik was zo koelbloedig.
[vrouw, 37 jaar, hulpverleningsgroep]
R: Nou wat drugs voor invloed op mijn leven heeft gehad, is eh dat ik eigenlijk zo’n
etter werd. Zo onmenselijk toch wel, dat mensen bang van je zijn.
[man, 42 jaar, hulpverleningsgroep]
R: Ja, want ik geloof niet dat ik echt zo ben maar ja ik ben een aantal keren tegen de
lamp gelopen, ik heb ook in de gevangenis gezeten. ja ik geloof wel dat drugs die
kunnen je grenzen verleggen. Daar ben ik absoluut van overtuigd. Je gaat dingen
doen die eigenlijk helemaal niet bij je passen, niet bij je horen. Die zelfs gevaarlijk
zijn.
Dit laatste citaat is interessant omdat het een onderscheid maakt tussen hoe
hij ’echt’ is en hoe hij werd onder invloed van de drugs. Hij ging dingen
doen die ’eigenlijk helemaal niet bij je passen’. Even tevoren had dezelfde
respondent gezegd:
R: Ja, zoals de meeste junkies ben ik ook gewoon zo geweest, ik heb ook zitten
liegen en bedriegen en stelen en roven en alles verkopen wat je hebt. De gekste
dingen, als ik ook mijn w.c. bril had kunnen verkopen dan had ik het nog gedaan.
Als ik er over nadenk schaam ik me diep dood, maar ja het is nou eenmaal zo
gebeurd.
Deze schaamte is in veel interviews terug te vinden. Men kan ook schaamte
lezen in opmerkingen als "Hoe heb ik dat ooit kunnen doen?":