Aan: dr. Ate C. Nievaard - Maatschappijwetenschappen ...

32 Eva Abraham
tegen diarree en wagenziekte, otrivine en aspirines behoren tot het standaardpakket.
Het is opmerkelijk vaak in het buitenland dat bijzondere
situaties ontstaan waarin de principes opzij worden gezet. Uit de gesprekken
bleek dat op reis, in Italië, Frankrijk, Indonesië en China, kinderen
medicijnen hadden gekregen waarvan de moeder niet wist wat dat nu
eigenlijk was. ’In nood’ waren tevens de antibiotica gebruikt die thuis
worden gemeden. Bovendien waren kinderen gevaccineerd tegen een
aantal tropenziekten.
Ook worden er uitzonderingen gemaakt als kinderen ’echt’ pijn hebben.
De meeste moeders geven dan een ’stukje’ of halve paracetamol of andere
pijnstiller. Vooral bij oorpijn worden pijnstillers gebruikt. De meest
’harde’ moeder (haar zoon Bart heeft geregeld last van oorontsteking) zegt
echter: ’Het is echt beter om niks te nemen, bij erge oorpijn leer ik hem
om z’n handen heel stevig tegen z’n oren te drukken, dan gaat het gloeien
en dan voel je de pijn minder, en bij buikpijn je handen heel stevig op je
buik en een warme kruik natuurlijk.’ Haar houding vormt een sterke
tegenstelling met sommige moeders in de categorie West die royaler met
pijnstillers omspringen en wel op grond van het argument ’je laat je kind
toch geen pijn lijden!’
Maar ook al slagen deze moeders er niet altijd in om de regels die zij
zichzelf en hun kinderen voorhouden in de praktijk te brengen, hun
houding ten aanzien van medicijngebruik is afwijzend. Zij zijn zich zeer
bewust van de negatieve effecten die (onjuist) gebruik van medicijnen,
antibiotica in het bijzonder, kan hebben op de gezondheid. Daarom
onderwerpen ze hun kinderen aan verschillende verboden: ’geen medicijnen’,
geen chemische spullen’, ’geen antibiotica’. Uiteindelijk is hun
opvoeding echter gericht op het kweken van zelfdwang. Enkele moeders
benadrukten spontaan dat het opleggen van de gezondheidsregels regels op
flexibele wijze moet gebeuren. Een van hen zei: ’Je moet ze zover krijgen
dat ze zelf geen medicijnen willen, het moet meer verleiding dan dwang
zijn. Met dwang bereik je het tegenovergestelde.’
Vrouwen en mannen. Verschillende homeopathisch en alternatief georiënteerde
vrouwen, die verklaren zelf weinig medicijnen te gebruiken,
verwijten partners en ex-partners een excessief gebruik. Ze vertellen
verhalen over mannen die ’zakken vol’ medicijnen gebruiken, kinderen
volstoppen met junkfood (chips en coca cola) en veel te gauw een recept