Aan: dr. Ate C. Nievaard - Maatschappijwetenschappen ...

28 Eva Abraham
alcohol.’ Ook wordt gesteld dat kinderen ’juist zo gevoelig zijn’ voor
homeopathie ’omdat alles nog in ontwikkeling is, alles nog wordt gevormd’.
De Kindergids benadrukt het bijzondere. Op grond van het ’type
(de constitutie)’ van een kind moet worden vastgesteld welke medicijn
geschikt is. Moeders krijgen daarbij een belangrijke rol toegekend: ’Er zijn
ook een groot aantal huis-, tuin-, en keukenkwaaltjes waarmee u, zeker in
het begin, niet zo gauw naar de dokter zal lopen. In die gevallen kunnen
homeopatische middelen u tot hulp zijn. En ook bij die kwaaltjes is het
belangrijk om een middel te kiezen dat zo goed mogelijk met de klachten
van het kind overeenkomt. Daarom zijn bij de verschillende aandoeningen
vaak meerdere geneesmiddelen beschreven, zodat u zelf kunt kiezen welk
middel het beste bij uw kind past.’ Dat laatste is een erkenning van de
exclusieve kennis van moeders die door geïnterviewden wordt verwoord
als ’ik weet wanneer mijn kind ziek is, ik merk het direct’, ’ik ken mijn
kind toch’ (zie Gerrits et al. 1993), ’ik zie het meteen aan haar uitstraling’
en ’kijk, Roos is min of meer een kopie van mezelf en nou ja, heel vaak
vertelt je intuïtie je genoeg, ... je kent je kind zo goed dat je precies ziet
aan de kleur van het gezicht, of aan de ogen of wat dan ook of er echt wat
aan de hand is of niet.’ Hier geldt het gezag van ’de blik’, het oog van de
ervaren moeder die een unieke relatie heeft met haar kind. Moeders
’kijken’ of hun kind ziek is en de meeste van hen zeggen de situatie
vervolgens enige tijd ’aan te zien’ alvorens te beslissen om al dan niet tot
interventie over te gaan.
Alle moeders in Zuid en in West maken gebruik van een thermometer.
Sommigen doen dat eerder en vaker dan anderen maar iedereen acht dit
instrument onontbeerlijk. Twee moeders Zuid vertellen hoe ze zich, toen
hun thermometer kapot bleek te zijn, in het holst van de nacht naar een
dienstdoende apotheek begaven om een nieuwe te kopen. Het is echter
opmerkelijk dat de interpretatie van de dankzij de thermometer verkregen
’harde data’ naar eigen inzicht is. Alle moeders maken onderscheid tussen
verhoging en koorts, maar wat dat nu in graden uitgedrukt betekent
varieert heel sterk tussen moeders (Gerrits 1993) en bovendien waren er
moeders die tijdens het interview verschillende criteria hanteerden. Ook de
interventie van de moeders bij koorts varieert sterk, van natte sokken en
wikkels, rust en thee tot paracetamol en de dokter bellen. Sommigen
benadrukken het belang van een koele kamer terwijl anderen de verwarming
juist hoger zetten.