Aan: dr. Ate C. Nievaard - Maatschappijwetenschappen ...

Ervaringen met het aanbieden van resultaten
197
Deze referent voegt aan dit advies een beschrijving toe van een bejaarde
persoon die dezelfde eigenschappen vertoont als beschreven worden in het
manuscript, maar die niet de ziekte [X] heeft. Hoewel de vermelding van
’het ontbreken van (een) controle-groep(en)’ kan worden gezien als het
opleggen van criteria van kwantificerend onderzoek op dit manuscript, lijkt
het belangrijkste punt in dit lezersrapport toch te zijn dat de auteurs niet
voldoende aannemelijk hebben gemaakt dat hun bevindingen enige specificiteit
hebben voor de patiëntengroep die zij hebben bestudeerd. Deze kritiek
is ook geldig binnen het kwalitatieve paradigma, waarin technieken
als ’constante vergelijking’ en ’zoek het contrasterende geval’ zijn ontwikkeld
om precies dit probleem aan te pakken.
7 Conclusies
Op basis van deze beperkte gegevens kan worden geconcludeerd dat er
inderdaad sprake is van onjuiste, of zelfs bevooroordeelde ideeën over
kwalitatief onderzoek bij sommige redacties en referenten. Van de negen
gevallen zijn er tenminste twee het slachtoffer geworden van zo’n redactie,
één direct door bevooroordeelde evaluaties van referenten (manuscript 6)
en één indirect door vorm-eisen die het vrijwel onmogelijk maken om
over kwalitatief onderzoek te rapporteren (manuscript 1). In de vijf overige
gevallen is er sprake van andere redenen waarom het betrokken manuscript
is geweigerd. Behalve problemen betreffende de technische kwaliteit van
het onderzoek en de rapportage daarover, zijn twee factoren naar voren
gekomen. Ten eerste is gebleken dat medici een meer beperkte opvatting
kunnen hebben van wat hun ’verantwoordelijkheid’ is dan sociologen
nodig achten, waardoor zij niet in staat zijn om de relevantie in te zien
van het betreffende onderzoek voor hun eigen praktijk of voor die van hun
lezerspubliek. Ten tweede kunnen kwalitatieve onderzoekers tekortschieten
in de mate waarin zij de relevantie van hun bevindingen aan hun lezers
duidelijk maken, zelfs als die lezers medici zijn met een relatief brede
opvatting van wat hun ’verantwoordelijkheid’ is. In sommige gevallen
kunnen zulke verschillen tussen referenten en auteurs met betrekking tot
de relevantie van de bevindingen een voldoende reden zijn om het betreffende
manuscript af te wijzen. In veel gevallen zullen dergelijke argumenten
echter gevoegd worden bij andere, met name bij argumenten die
betrekking hebben op de ’wetenschappelijke kwaliteit’ van het uitgevoerde
onderzoek. Die ’wetenschappelijke’ argumenten kunnen gebaseerd zijn op