Aan: dr. Ate C. Nievaard - Maatschappijwetenschappen ...

168 Inge Varekamp
Leeftijd en de overwegingen van artsen bij verwijzing en indicatiestelling
Volgens de meeste respondenten doet de kalenderleeftijd niet ter zake bij
de beslissing over transplantatie, in tegenstelling tot de ’biologische’
leeftijd. Deze vormt de belangrijkste contra-indicatie. De biologische
leeftijd wordt bepaald door de fysieke conditie van de patiënt, met name
de cardiovasculaire conditie. Een slechte cardiovasculaire conditie vormt
een operatierisico en geeft risico op ernstige complicaties naderhand,
vanwege een verhoogde infectiegevoeligheid en verhoogde belasting van
hart en bloedvaten door het noodzakelijke levenslange gebruik van immunosuppressiva
na transplantatie.
In de praktijk hanteert men vaak een of andere kalenderleeftijd als een
vuistregel bij de beslissing om te transplanteren. Een vuistregel die echter
flexibel wordt gehanteerd, afhankelijk van de lichamelijke conditie.
Een dialyse-arts zegt bijvoorbeeld:
"Toen dat [de prognose na transplantatie] verbeterde, is die leeftijdsgrens ook op
gaan schuiven. en nu ligt die zo bij 65, daar is het ter discussie. Tussen de 60, 66,
68. En een vitale 68-er komt waarschijnlijk wel voor transplantatie in aanmerking."
Een verpleegkundige:
"[..] alles onder de 60, die komen sowieso op de lijst. [..] En de mensen boven de
60, dan gaan we ze bekijken, per geval."
Een andere verpleegkundige:
"Want in het begin, toen ik eigenlijk met de transplantatievoorbereiding begon,
was de leeftijd 60. En dat loopt nu al uit naar de 70."
Een maatschappelijk werker:
"En ja, boven de 70, begint men een beetje twijfelachtig te worden, zo van moet
dat nog."
Men stelt dat jongeren niet vanwege hun hogere levensverwachting op
ouderen voor gaan. Een dialyse-arts zegt: