Aan: dr. Ate C. Nievaard - Maatschappijwetenschappen ...

162 Inge Varekamp
bijdrage wil ik tevens ingaan op de geschiktheid van kwalitatief onderzoek
voor een dergelijke vraagstelling.
De beslissing aangaande transplantatie bestaat uit meerdere deelbeslissingen
(figuur 1). Allereerst wordt een nierpatiënt al of niet door zijn behandelend
arts naar een transplantatie-afdeling verwezen met de vraag of hij
voor niertransplantatie in aanmerking komt. Na een keuring volgt de
indicatiestelling en komt de patiënt automatisch op de wachtlijst. De
verwijzing en indicatiestelling dienen de toelating tot de wachtlijst voor
niertransplantatie. De wachtlijst kent verschillende categorieën waarbij de
ene categorie voorrang heeft boven de andere. De derde beslissing betreft
dan ook de plaatsbepaling in een van de categorieën. De vierde beslissing
betreft de toewijzing van een nier aan een van de patiënten op de wachtlijst.
De plaatsbepaling en de toewijzing van organen bepalen de wachtduur.
In deze bijdrage worden alleen de verwijzing en indicatiestelling
besproken. Bij de plaatsbepaling op de wachtlijst en de toewijzing speelt
leeftijd als zodanig geen rol.
Figuur 1. Traject van beslissingen bij de niertransplantatie
2 Niertransplantatie in Nederland
verwijzing naar transplantatie-afdeling
↓
indicatiestelling
↓
plaatsbepaling op de wachtlijst
↓
toewijzing van donornieren
Patiënten met terminale nierinsufficiëntie geven meestal de voorkeur aan
niertransplantatie boven hemodialyse of continue ambulante peritoneale
dialyse (capd) omdat dialyse als een belastende behandeling wordt ervaren
met een lagere kwaliteit van leven (Simmons et al. 1990; Ahlmen 1990).
Voor transplantatie gelden echter meer contra-indicaties dan voor dialyse.