Aan: dr. Ate C. Nievaard - Maatschappijwetenschappen ...

120 Ate Nievaard
"Beter identificeren met het bedrijf, daar heeft het in het verleden zeker aan ontbroken.
Op het moment dat de identificatie van de medewerkers met het bedrijf matig
is, ga je dat op allerlei terreinen merken: de kwaliteit van zorg, het ziekteverzuim."
(p.19).
Bij de nieuwe cultuur hoort volgens het management een ander type medewerker.
Deze wordt aangetrokken na zorgvuldige selectie op basis van een
uitgebreid en tijdrovend selectieprogramma. De voorkeur gaat uit naar medewerkers
die initiatief tonen en een eigen mening hebben. Ook flexibiliteit van
de medewerker is noodzakelijk om binnen deze ’dynamische organisatie’ te
functioneren:
"A staat niet stil maar verandert constant (...) Als je hier komt voor een rustige baan,
ben je gewoon niet op je plek." (p.36).
Medewerkers die eruit springen door getoonde initiatieven en ondernemingslust,
worden beloond, omdat dit prestaties en ’gezonde competitie’ zou
bevorderen. Rivaliteit tussen werknemers beantwoordt aan het beeld van de
ideale werkverhoudingen, zoals managers dat voor ogen hebben. Ze menen
dat net zoals concurrentie in marktverhoudingen, de onderlinge competitie
uiteindelijk meer profijtelijk is voor individu en organisatie dan ’van bovenaf
opgelegde solidariteit’.
Het management onderkent het belang van instellingscultuur en doet bewuste
pogingen deze te beïnvloeden:
"Cultuurveranderingen, veranderingen in de organisatie, beginnen altijd vanuit de top,
is mijn opvatting. Cultuurveranderingen bereik je niet vanuit de basis, maar is altijd
iets wat de top moet uitstralen. Dat doe je via allerlei dingen. Via je beleidskader, hoe
je dat formuleert; het voorbeeldgedrag dat je als leidinggevende hebt; voor mij een
heel belangrijk element. De manier waarop je leiding geeft, de manier waarop je
omgaat met medewerkers, de manier waarop je omgaat met arbeid en vrije tijd. (...)
De stijl van leidinggeven, de manier waarop je dingen aanpakt, dat is voor mij
gewoon de punt waarmee je het tafellaken omhoog trekt." (p.40).
De visie op de stijl van leidinggeven is sterk doelrationeel en gebaseerd op
het vertrouwen dat persoonlijke professionele deskundigheid en ervaring de
manager in staat stellen nieuwe wegen in te slaan. Het ideaalbeeld van leiderschap
van een manager berust meer op de mate waarin deze competentie,
kostenbewustheid en vernieuwingsgerichtheid onder medewerkers weet te
stimuleren. De leiderschapsstijl is sturend en coachend, doch zelden autoritair,