European Public Health - academisch ziekenhuis Maastricht

magazine voor het azM en de UM-faculteiten geneeskunde en gezondheidswetenschappen
jaargang 1 / nummer 7 / juni 2006
Dikke gezinnen gezocht
Maastricht verovert onderwijswereld
Moeilijke kindervoeten
Unieke Bachelor European Public Health

colofon
2
SUMMUM is een gemeenschappelijke uitgave voor
de medewerkers en externe relaties van het academisch
ziekenhuis Maastricht en de faculteiten der
Geneeskunde en Gezondheidswetenschappen van
de Universiteit Maastricht.
Kijk ook op www.summum.mumc.nl
Uitgever stafdienst Communicatie azM
Wnd. hoofdredacteur Martin Lehmann
Eindredactie Ellen Kennes
De redactie is gevestigd bij de stafdienst
Communicatie azM op niveau 1, voorbij de
Guddezaal.
Postbus 5800, 6202 AZ Maastricht
T 043 387 51 12, F 043 387 51 14
E summum@mumc.nl
Deze keer werkten mee Willy Janssen / Lidwien
de Wit
Foto’s Henny Allis / Appie Derks / Geertjan van
Zonneveld
Illustraties Aad Goudappel / Jan Maarten
Luursema / Ruben L. Oppenheimer
Basisvormgeving Zuiderlicht, Maastricht
Grafisch design Zuiderlicht, Maastricht
Druk Drukkerij Rosbeek BV, Nuth
ISSN: 1871-1758
SUMMUM wordt gedrukt op EMAS milieugecertificeerd
papier.
Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen of
vermenigvuldigd zonder voorafgaande schriftelijke
toestemming van de stafdienst Communicatie van
het azM. De uitgever aanvaardt geen aansprakelijkheid
voor schade, mogelijk geleden door informatie
uit dit blad, dat met de grootst mogelijke zorgvuldigheid
wordt samengesteld.
inhoud
nr 7
06.06
Nutrim zoekt dikke gezinnen
UM-onderzoeksinstituut Nutrim start
een onderzoek naar dikke gezinnen. Zij
passen een jaar lang onder begeleiding
van diëtisten hun dagelijkse voedingspatroon
aan en kunnen zes maanden lang
gratis boodschappen doen bij de speciale
supermarkt op het UM-terrein.
4
Grenzeloos
De capaciteitsgroep Anatomie &
Embryologie van Geneeskunde en de
Academie Beeldende Kunsten Maastricht
van Hogeschool Zuyd verzorgen samen
de enige Nederlandse opleiding tot
wetenschappelijk illustrator.
6
Patiënt centraal
Vijf jaar geleden merkte Wilma Prevoo
dat haar man Lou minder precies werd
in zijn afspraken en werk. Vanwege zijn
concentratieproblemen, duizeligheid,
black outs en depressies verwees zijn
huisarts hem door naar de geheugenpoli
van het azM, ook al leek hij met 54
nogal jong voor Alzheimer.
8
Proefschrift
Promovendus Katinka Prince toonde
aan dat het Probleem Gestuurd Onderwijs
in tegenstelling tot wat sommige
geneeskundestudenten en docenten
dachten niet leidt tot minder anatomiekennis.
Verder zijn studenten beter
voorbereid op de praktijk wat betreft
algemene vaardigheden dan collegae
van andere faculteiten.
15 16 18 20 24
In de draaideur
Op 31 maart ging prof.dr. Peter Soeters,
chirurg azM/hoogleraar gastro-enterologische
chirurgie & klinische voeding
aan de geneeskundefaculteit, met
pensioen. “Ik zal de complexe behandelingen,
maar vooral mijn patiënten erg
missen en ook de mensen met wie ik
gewerkt heb. Ze werden mijn andere
familie, mijn ‘ziekenhuisfamilie’.”
Speciaal
voor kindervoeten
Kindervoetenpoli azM
Bij kinderen zijn voetproblemen complexer
dan bij volwassenen want ze
groeien nog waardoor de voetafwijking
voortdurend verandert. Kindervoeten
verdienen dus speciale aandacht en
daarom startte het azM een speciale
kindervoetenpoli.
© copyright PCSI & J.M. Luursema
Ik en mijn…
Iesje Kooijmans werkt als kassière in de
mensa van de UNS 40. “Doordat de UM
internationaal georiënteerd is, komen
veel buitenlandse klanten aan de kassa;
vooral Duitse en Engelse.”
10
Health Professions Education
Gezondheidsprofessionals uit de hele
wereld komen naar Maastricht voor de
opleiding Master of Health Professions
Education. Met de in Maastricht
opgedane kennis en vaardigheden
vertrekken ze vervolgens naar hun eigen
land om er onderwijsvernieuwingen op
touw te zetten, zoals nieuwe onderwijsmethodes.
Bachelor European Public Health
De nieuwe bacheloropleiding European
Public Health, een unieke opleiding in
Europa, slaat een brug tussen de dagelijkse
zorg voor de volksgezondheid,
het (inter-)nationale beleid en actuele,
grensoverschrijdende problemen op
het gebied van de volksgezondheid.
12
Uniek in
Europa
3
summum ©
nr 1 / 09.05
Aan de ene kant
Cécile Hayen danste als kind al veel.
“Toen het twee jaar geleden weer
begon te kriebelen, ben ik op zoek
gegaan naar dansen als tango en
flamenco, omdat ik erg van de
muziek houd die daarbij hoort.”

Dikke gezinnen gezocht
4
5
De toename van overgewicht beperkt
zich niet tot Nederland. In heel Europa
dreigt een obesitasepidemie. Nutrim
onderzoekt dit dan ook samen met
zeven Europese centra, en met
sub sidie van de Europese Unie. Doel
is de relatie tussen voeding, eet- en
beweeggedrag, erfelijkheid en obesitas
te onderzoeken. “Binnen het
Diogenesonderzoek staat het gezin
centraal omdat je meestal met het
hele gezin samen eet. Als we dus het
voedingspatroon willen ver anderen, is
het beter om je op het gezin te richten”,
aldus Marleen van Baak, onderzoeksleidster
van het Maastrichtse
onderzoek.
Het Diogenesonderzoek bestaat uit
drie delen. Allereerst moeten de
volwassenen in het gezin, onder be -
geleiding van een diëtist, minimaal
acht procent van hun lichaamsgewicht
afvallen. In fase twee van het onder-
Eten om niet dik te worden
summum © summum ©
Overgewicht (obesitas) is niet alleen een probleem van volwassenen, maar in toenemende mate ook van
kinderen. Daarom start UM-onderzoeksinstituut Nutrim een onderzoek naar dikke gezinnen; het zogenoemde
Diogenesonderzoek. Diogenes staat voor Diet, Obesity and Genes. Gezinnen waarin overgewicht voorkomt, passen
een jaar lang onder begeleiding van diëtisten hun dagelijkse voedingspatroon aan. Het gaat om relatief kleine veranderingen
in de hoeveelheid eiwitten en het soort koolhydraten in de gewone, dagelijkse voeding en dus niet om een
‘dieet’. Zo willen de onderzoekers vaststellen welk voedingspatroon gewichtstoename het beste voorkomt.
zoek worden de dikke gezinnen vervolgens
willekeurig ingedeeld in vijf
verschillende groepen. Vier daarvan
eten volgens een voedingspatroon
met variaties in het eiwit- en koolhydratengehalte.
De vijfde groep eet
‘normaal’ volgens het advies van de
Stichting Voedingscentrum.
De gezinnen kunnen zes maanden
lang gratis boodschappen doen bij een
speciale supermarkt op het UM-terrein.
Ze mogen die voedingsmiddelen
mee nemen die passen bij het voedingspatroon
dat ze moeten volgen. In die
zes maanden moeten de gezinnen
zich bewust worden van het soort
producten dat bij dat voedingspatroon
hoort, zodat ze in fase drie van het
onderzoek zelfstandig boodschappen
kunnen doen in een reguliere supermarkt.
In 2008 worden de eerste onderzoeksresultaten
verwacht. “Er zijn
op voedingsgebied veel verhalen en
suggesties, maar er zijn weinig onderzoeksgegevens
over de lange termijn.
We hopen dat ons onderzoek kan
bijdragen aan de ontwikkeling van
wetenschappelijk gefundeerde
voedingsadviezen om de dreigende
obesitasepidemie in te perken”, aldus
van Baak.
Aan het Diogenesonderzoek kunnen
gezinnen deelnemen met tenminste
twee thuiswonende gezinsleden
(ouders en/of kinderen) die te dik
zijn. Voor meer informatie en/of
deelname kunt u contact opnemen
met drs. Chantalle Moors, UM-
capaciteitsgroep Humane Biologie
Faculteit der Gezondheidswetenschappen,
via T 043 388 42 56 of
E Diogenes@HB.unimaas.nl. •
Kijk ook op www.Diogenes-eu.org
en www.voedingscentrum.nl

grenzeloos
6
De wetenschap van
het illustreren
© copyright PCSI & J.M. Luursema
Voor het Universitätsklinikum
Aachen (UKA) wapperen nu twee
vlaggen. Sinds oktober 2005 leidt
prof.dr. Michael Jacobs naast het
Hart en Vaat Centrum in het azM
ook de Vaatchirurgie in het
Universitätsklinikum Aachen.
Het project is slechts een deel
van de samenwerking tussen
beide instellingen waartoe in 2004
werd besloten.
Volgens het principe van ‘complementair
in plaats van concurerend’
starten we een reeks
activiteiten zoals het gezamenlijk
benutten van onze resources
binnen de nucleaire geneeskunde
en een overeenkomst op het
gebied van de transplantatiegeneeskunde.
We streven ernaar
de topacademische geneeskunde,
inclusief de modernste
technologiën, in het grensgebied
te garanderen, ondanks de
krappe financiële middelen.
We kunnen door onze samenwerking
de kwaliteit van de
patiëntenzorg verbeteren, maar
ook de taken die academische
medische centra hebben op het
gebied van onderzoek en onderwijs
beter vervullen. Daarbij is ons
basisprincipe niet zozeer het uitwisselen
van patiënten, maar
vooral uitwisseling van medische
competenties in de vorm van
artsen of door de toepassing van
telemedicine. Het is mijn nadrukkelijke
wens dat de samenwerking
tussen het UKA en het azM de
kern vormt van een duurzaam,
grensoverschrijdend medisch
netwerk.
summum © summum ©
De capaciteitsgroep Anatomie & Embryologie van de geneeskundefaculteit
en de Academie Beeldende Kunsten Maastricht
van Hogeschool Zuyd verzorgen samen de opleiding tot wetenschappelijk
illustrator. De Academie onderwijst kunsttechnische aspecten
zoals kleurenleer en modeltekenen, en biedt de studenten een vaste
werkplek. FdG verzorgt de inhoudelijke zaken zoals practica, 3Dreconstructies
met behulp van anatomische coupes, CT-scans en
MRI, en het illustreren van chirurgische ingrepen. Dit laatste gebeurt
zo veel mogelijk in samenwerking met de chirurgen van het azM.
De opleiding is de enige Nederlandse opleiding tot weten schappelijk
illustrator en een van de weinige op posthbo-niveau in Europa. Europese
opleidingen hebben meestal hbo-niveau en richten zich bovendien alleen
op het medisch vakgebied. De Maastrichtse opleiding daarentegen bevat
ook biomedische en biologische componenten.
De opleiding laat maximaal zes nieuwe studenten toe per jaar, vertelt Hans
Rensema, opleidingscoördinator aan de UM-kant. “Anders komen te veel
illustratoren op de arbeidsmarkt.” Een medische of universitaire achtergrond
is niet nodig. “Talent is het belangrijkste”, stelt Rensema. “Dat kun
je niet aan leren, hoogstens bijslijpen.” Momenteel ontvangen studenten
geen beurs, maar er wordt gewerkt aan een master-structuur.
De opleiding kent drie thema’s: mens, dier en chirurgische ingrepen bij
mens en dier. Studenten leren onderwerpen met betrekking tot deze thema’s
optimaal in beeld te brengen met een breed scala aan afbeeldingstechnieken.
Ondanks het feit dat digitale illustraties inmiddels een wezenlijk
onderdeel uitmaken van het curriculum, stimuleert Rensema
zijn studenten een persoonlijke stijl te ontwikkelen. “Wetenschappelijk
illustreren is een vorm van toegepaste kunst die de schoonheid der natuur
weergeeft. Het is mooi als een illustrator een persoonlijk handschrift heeft
waardoor het werk als het zijne/hare te herkennen is.” •
Lees meer op www.summum.mumc.nl
azM plaatst
eerste
hersenstamimplantaat
in Nederland
In februari werd in het azM voor
het eerst in Nederland een hersen -
stam implantaat (Auditory Brainstem
Implant ofwel ABI) ingebracht bij
een dove patiënt. Het hersenstamimplantaat
kan gehoorsensaties
opwekken door elektrische
stimulatie van de auditieve kernen
in de hersenstam. Het wordt
gebruikt bij patiënten die aan beide
zijden geen bruikbare hoorzenuw
hebben. De azM-artsen brengen het
nieuws nu pas naar buiten omdat
zij wilden afwachten of de operatie
geslaagd is; met andere woorden:
of de patiënt daadwerkelijk geluiden
kan waar nemen met het implantaat.
Dat is inderdaad het geval. De
neuro chirurgen en kno-artsen die
de operatie uitvoerden, noemen de
operatie dan ook zeer geslaagd.
Met het hersenstamimplantaat (ABI)
worden dove patiënten zich sterker
bewust van hun omgeving, omdat het
hen weer in staat stelt omgevingsgeluiden
waar te nemen. Daarnaast
vormt het implantaat een aanzienlijke
hulp bij het lip lezen. Ongeveer vijf à
tien procent van de ABI-ontvangers
kan zelfs weer ge sprekken verstaan.
Dit laatste is ook het geval bij de azMpatiënt.
Slechts zeer weinig patiënten komen in
aanmerking voor een ABI. Een ABI kan
op dit moment worden geïmplanteerd
bij patiënten met Neurofibro matose
type 2 (kortweg NF2). Dit is een erfelijke
aandoening die een verhoogde
kans geeft op tumoren in het centraal
zenuwstelsel en waar bij vaak de
gehoorzenuwen worden aangetast.
NF2 wordt daarom ook wel ‘akoestische
NF’ genoemd. Een cochleair
implantaat (CI) is voor deze mensen
niet geschikt omdat door de tumor de
gehoorzenuw verwoest is die noodzakelijk
is voor een coch leair implantaat
(een ‘bionisch’ oor). Het ABI
bestaat uit 21 elektrodes die direct in
de hersenstam worden geplaatst en
daar het gehoor stimuleren. In tegenstelling
tot het plaatsen van een
cochleair implantaat waarvoor de
juiste locatie makkelijk te vinden is, is
het plaatsen van een ABI een uiterst
complexe ingreep. Vandaar dat een
team van neurochirurgen, audiologen
en kno-artsen samen de operatie
uitvoeren. Vanwege de complexiteit
wordt deze ingreep uitsluitend in
academische centra verricht. Het azM
is het eerste Nederlandse academisch
ziekenhuis dat de operatie uitvoert. •
Geen wachtlijsten voor
knie­ en heupoperaties
in azM
Het azM heeft geen wachtlijsten
meer voor het plaatsen van een
knie- of heupprothese dankzij de
efficiënte werkwijze van de artrosekliniek.
De gemiddelde wachttijd in
ons land voor een knie- of heupoperatie
is drie maanden na het
eerste consult op de polikliniek.
De artrosekliniek van het azM, die
sinds een jaar in bedrijf is, maakt het
mogelijk om in dezelfde tijd meer knie-
of heupprotheses te plaatsen. In de
kliniek zijn de opnameteams en polimedewerkers
tot één artroseteam
geformeerd. De medewerkers daarvan
staan patiënten in eerste instantie te
woord om te beslissen waar ze naar
worden doorverwezen. Patiënten die
mogelijk in aanmerking komen voor
een knie- of heupoperatie krijgen
binnen een week een uitgebreide
telefonische intake. Deze intake heeft
de wachttijd flink verkort. Patiënten
die verwezen worden naar de artrose-
kliniek kunnen binnen twee weken
op het spreekuur van de orthopedisch
chirurg terecht. Dan krijgen zij meteen
de diagnose te horen en een behandelplan
voorgelegd. Wie in aanmerking
komt voor een knie- of heupprothese
wordt binnen ongeveer twee weken
geopereerd. “Een heupoperatie duurt
iets korter dan een knieoperatie”, licht
orthopedisch chirurg Mike van Steijn
toe. “We kunnen nu dus iets meer
heupoperaties plannen.” De opnametijd
is gemiddeld vier tot vijf dagen.
Na de operatie kan de patiënt de
heup of knie direct belasten. De
snelle behandeling bij heup- en kniegewrichten
geldt overigens ook voor
alle andere artrosebehandelingen.
De efficiënte werkwijze van de
artrose kliniek is een project dat werd
opgestart in het kader van azMove,
de strategische heroriëntatie van het
azM, en vormt een goed voorbeeld
van de toekom stige manier van werken
in het ziekenhuis. •
Univ.-Prof. Dr. Henning Saß
Ärztlicher Direktor und
Vorstandsvorsitzender des
Universitätsklinikums Aachen
column 7

“Het lag aan de Alzheimer,
niet aan mij”
8 9
summum © summum ©
Vijf jaar geleden merkte Wilma Prevoo dat haar man Lou wat minder precies werd in zijn afspraken
en zijn werk als timmerman. Ze vond dat echter niet verontrustend. Iedereen vergeet immers wel eens wat.
Toen Lou in 2003 tot drie keer toe een netvliesoperatie moest ondergaan, zat hij lange tijd thuis. Zijn concentratieproblemen,
duizeligheid, black outs en depressies werden toegeschreven aan de noodgedwongen rust door al
die oogproblemen. Gelukkig besloot de huisarts om Lou toch eens naar de geheugenpoli van het azM door te
verwijzen, ook al leek hij met 54 jaar nogal jong voor een ziekte als Alzheimer.
“We hoopten bij de geheugenpoli uit te
vinden wat er toch aan de hand was”,
vertellen Wilma en Lou Prevoo. “We
merkten wel dat er iets niet klopte,
maar wisten er niet de vinger op te
leggen.” Bij de geheugenpoli werd Lou
twee middagen lang onderzocht en
getest door diverse specialisten. Lou
Prevoo: “Gelukkig werden we daarbij
prima opgevangen en begeleid door
een vrijwilligster. Anders raak je al snel
het spoor bijster in zo’n groot ziekenhuis.”
Wilma en Lou waren vooral blij
dat er nu echt aandacht was voor hun
zorgen. Uiteindelijk duurde het nog
drie maanden eer definitief de diagnose
‘Alzheimer’ werd gesteld.
“Op dat moment waren we vooral
opgelucht dat mijn probleem eindelijk
een naam kreeg,” legt Lou uit. “De
schuld lag bij de ziekte, niet bij mijzelf!
Dat was voor ons allebei heel belangrijk.”
Vanaf dat moment zette het
echtpaar Prevoo er samen de
schouders onder. Wilma: “We konden
nu iets doen in plaats van afwachten.
Dr. Leentjes (psychiater, red.) en de
neuropsycholoog van de geheugenpoli
gaven antwoord op al onze vragen.
Lou kreeg medicijnen om het proces
te vertragen en we hebben heel veel
informatie meegekregen. Op onze
zorgen voor een dagbesteding voor
Lou kwamen ze met het geweldige
idee om hem naar de nieuwe Zorgboerderij
in Ransdaal te laten gaan.
Daar heeft hij het gelukkig prima naar
zijn zin op de dagen dat ik zelf werk.”
Lou en Wilma bezoeken de geheugenpoli
ieder half jaar, om alle zaken rond
Lou’s ziekte opnieuw te bekijken en bij
te stellen. Die begeleiding zorgt voor
een belangrijk stukje rust in hun leven.
Via de geheugenpoli kwamen ze ook in
contact met organisaties en evenementen
voor lotgenotencontact. Dat
ervaren ze beiden als bijzonder waardevol.
“Alzheimer is niet te genezen of te
stoppen, maar gelukkig gaan de
ver anderingen langzaam. We hebben
best wel onze moeilijke momenten,
maar met de ondersteuning van
ge heugenpoli zullen we er samen zo
lang mogelijk het beste van maken.” •
De geheugenpoli van het azM,
destijds de eerste geheugenpoli
in Nederland, bestaat dit jaar
20 jaar. Lees meer op
www.summum.mumc.nl
xxx
patiënt centraal

10
summum ©
SEH gaat digitaal
Over anderhalf jaar is op de Spoed Eisende Hulp (SEH) azM geen vel papier
meer te vinden. De SEH werkt namelijk sinds kort met een nieuw softwarepakket
– E-care – dat speciaal is ontworpen voor SEH-afdelingen.
Met het nieuwe systeem hoeven
ge gevens maar één keer te worden
ingevuld. Bovendien plaatst het
systeem de gegevens automatisch
op de juiste plek. Als een arts in
het systeem de aandoening van de
patiënt invoert, rollen meteen de bijbehorende
protocollen met alle mogelijke
medische handelingen eruit. De
arts hoeft ver volgens alleen maar aan
te klikken wat moet gebeuren. De bijbehorende
DBC (diagnose- en behandelingcombinatie)
wordt automatisch
aangemaakt en de kosten gedeclareerd.
Ed Slangen, hoofd SEH, verwacht
dan ook dat het nieuwe systeem
naast tijd ook financiële winst oplevert.
“In alle drukte worden dingen soms
niet op geschreven en dus niet gedeclareerd.
Nu doet het systeem
dat zelf. We verwachten dat we daarmee
het systeem in maximaal vier jaar
terug verdienen. Een ander groot
voordeel is dat fouten door verkeerd
overschrijven worden voorkomen.
Binnenkort is het zelfs mogelijk dat het
ambulancepersoneel tijdens de rit vanuit
de ambulance de patiëntgegevens
digitaal doorstuurt zodat bij aankomst
de gegevens van de patiënt al in ons
systeem staan. Dit verbetert de kwaliteit
van de zorg.”
Op dit moment ‘draaien’ nog niet alle
onderdelen van het softwarepakket.
Enkele onderdelen moeten nog worden
‘gevuld’ en de koppelingen met
de laboratoria en de beeldvorming
moeten nog gerealiseerd worden.
Over circa één jaar is het systeem
volledig operationeel. “Het programma
is zeer gebruiksvriendelijk”, aldus
Slangen vol lof. “Het is ontwikkeld
in het Middel heim ziekenhuis in
Antwerpen, vanuit de praktijk en
dat merk je.” •
Kijk voor meer informatie op
www.ecare.be
Prenatale screening voor
alle vrouwen
Vanaf juni dit jaar kunnen zwangere vrouwen uit heel de provincie Limburg
en Zuid-Oost Brabant in het azM terecht voor prenatale screening. Voorheen
hadden alleen oudere zwangere vrouwen uit de regio Maastricht met
een verhoogd risico op een kindje met het syndroom van Down de mogelijkheid
tot prenatale diagnostiek. De prenatale screening is echter bedoeld
voor álle zwangere vrouwen ongeacht of ze een verhoogd risico lopen.
Het doel van de screening is enerzijds het opsporen van genetische en
anatomische afwijkingen. De screening is echter vooral bedoeld om aanstaande
ouders voor de bevalling beter te kunnen informeren over wat
hen te wachten staat. Als bijvoorbeeld blijkt dat hun ongeboren kindje
een hartafwijking heeft, kan een thuisbevalling gevaarlijk zijn en moet de
bevalling in het ziekenhuis plaatsvinden.
De screening bestaat uit genetisch en anatomisch onderzoek. De foetus wordt in
de elfde tot veertiende week van de zwangerschap genetisch onderzocht via een
nekplooimeting en bloedonderzoek. Daarbij wordt niet alleen gekeken naar Down,
maar ook naar andere syndromen die door chromosoomafwijkingen worden
veroorzaakt. In de twintigste week wordt onderzocht of het ongeboren kindje
lichamelijke afwijkingen heeft zoals een open ruggetje, een hartafwijking of
lipspleet.
Op dit moment wordt prenataal onderzoek alleen vergoed bij vrouwen van 36 jaar
en ouder. Vrouwen onder de 36 moeten het onderzoek nu nog zelf betalen omdat
er nog geen tarief voor is vastgesteld door de overheid. Dit zal hoogstwaarschijnlijk
in 2007 gebeuren. •
PGO goed voor
de praktijk
Promovendus Katinka Prince,
capgroep Onderwijsontwikkeling &
Onderwijsresearch geneeskundefaculteit,
onderzocht in haar
proefschrift hoe goed het Probleem
Gestuurd Onderwijs (PGO) geneeskundestudenten
voorbereidt op de
praktijk. Zij baseerde zich daarbij
op de meningen en ervaringen van
studenten en afgestudeerden.
Prince ontdekte dat de overgang van
de eerste vier jaar geneeskunde naar
de co-schappen gepaard gaat met
aanpassingsproblemen aan de
nieuwe omgeving. Verder hebben
studenten moeite met het toepassen
van hun kennis in de praktijk. Volgens
Prince kan de overgang worden
verbeterd door eerder patiëntencontacten
in te voeren tijdens de
opleiding, hetgeen inmiddels is
gebeurd in het nieuwe geneeskundecurriculum.
Een andere en opvallende conclusie
die Katinka Prince trekt, is dat in
tegenstelling tot wat sommige studenten
en docenten dachten het
PGO-systeem niet leidt tot minder
anatomiekennis. Maastrichtse
studenten hebben net zoveel
anatomiekennis als studenten van
andere faculteiten. Zij voelen zich
weliswaar minder zeker over hun
kennis van de anatomie, maar wijken
feitelijk niet af van niet-PGO studenten.
Alle studenten zijn onzeker over
hun kennisniveau.
Tot slot toonde Prince aan dat afgestudeerden
door het PGO beter op
de praktijk voor bereid zijn wat betreft
algemene vaardigheden dan collegae
van andere faculteiten. •
proefschrift
11
summum ©

12
summum ©
Uniek in Europa
De B-EPH van de Faculteit der
Gezondheidswetenschappen, een
unieke opleiding in Europa, richt zich
op de hedendaagse gezondheidsproblematiek
binnen Europa, zowel
in nationaal als in Europees verband.
De nieuwe bacheloropleiding slaat een
brug tussen de dagelijkse zorg voor de
volksgezondheid, het (inter-)nationale
beleid en actuele, grensoverschrijdende
problemen op het gebied van de
volksgezondheid. Het EU-beleid heeft
daarnaast steeds meer impact op het
eigen nationale beleid van de lidstaten.
Als voorbeelden kunnen genoemd
worden de vogelgriep, het tabaksbeleid
en de onbeperkte mobiliteit
van patiënten over landsgrenzen. De
bachelor EPH levert professionals voor
de preventieve en curatieve zorg, die
goed in staat zijn samen te werken met
medewerkers uit een breed scala aan
disciplines. Dat biedt nieuwe mogelijkheden
om aan de slag te gaan in een
Nieuwe bachelor European Public Health
Inwoners van de Euregio Maas en Rijn hebben het nauwelijks gemerkt, maar de laatste jaren zijn veel problemen met
grensoverschrijdende zorg in dit deel van Europa opgelost. Zo mogen ambulances nu de grens over en werken
ziekenhuizen op allerlei terreinen actief samen. Sinds het Verdrag van Maastricht speelt ook de EU een belangrijke
rol in het nationale en internationale volksgezondheidsbeleid. De gevolgen hiervan zijn steeds meer merkbaar in de
zorginstellingen en het leven van inwoners van alle Europese lidstaten. De nieuwe bacheloropleiding European Public
Health (B-EPH) van de UM levert een bijdrage aan het oplossen van problemen die zowel gerelateerd zijn aan
alledaagse grensoverschrijdende zorg, als aan de Europese agenda voor de volksgezondheid van de toekomst.
groeiend, internationaal georiënteerd
werkgebied. Met de bachelor EPH
kunnen zij een belangrijke bijdrage
leveren aan een betere samenwerking
tussen Europese regeringen en het
werk van organisaties binnen de
agenda van de EU.
De driejarige fulltime bachelor EPH,
die geheel in het Engels zal worden
gegeven, start in september 2006 met
de nieuwe leermethode Active and
Self-Directed Learning (ASDL). Deze
methode vraagt om een onafhankelijke
studiementaliteit en een actieve rol
van de student in het eigen leerproces.
Hij of zij studeert doelgericht op de
bestaande en actuele gezondheidsproblematieken
en leert deze kritisch
te benaderen. Hierdoor krijgt de
student bijvoorbeeld ook meer inzicht
in de vraag waar, wanneer en welke
interventie op Europese schaal noodzakelijk
is als het gaat om de volks-
gezondheid. Deze brede kijk over alle
Europese grenzen heen op aspecten
van gezondheid en gezondheidszorg
is in Europa uniek voor bachelors
(vwo-schoolverlaters). Het is de ideale
opleiding voor jonge studenten die
willen begrijpen hoe de Europese
werkelijkheid in elkaar zit en in welke
richting ze zich ontwikkelt. •
Meer informatie is te vinden op
www.fdgw.unimaas.nl/eph
13
summum ©

14
Verpleegkundigen schrijven voor
Het voorschrijven van genees -
middelen door verpleegkundigen
wordt in de geneesmiddelenwet
opgenomen. Op 12 april jongstleden
stemde de Tweede Kamer hiermee
in. De wet BIG (Beroepen in de
Individuele Gezond heids zorg) wordt
ook aangepast. Een aantal gespecialiseerde
ver pleegkundigen (zoals de
diabetes verpleegkundige) schrijft al
jarenlang geneesmiddelen voor, maar
zijn hiertoe officieel niet bevoegd.
Volgens de nieuwe richtlijn krijgt een
aantal categorieën verpleegkundigen
een beperkte voorschrijfbevoegdheid.
Daarmee is de eerste stap gezet naar
het legaal voorschrijven van geneesmiddelen
door verpleegkundigen.
Het duurt nog even voordat verpleegkundigen
daadwerkelijk geneesmiddelen
kunnen voorschrijven. Eerst wordt
in een ministeriële regeling bepaald
wie op welke gronden mag voorschrijven.
Vervolgens wordt deze regeling
voorgelegd aan de Tweede Kamer.
Aan het voorschrijven zijn bepaalde
voorwaarden verbonden. Zo mogen
verpleegkundigen alleen geneesmiddelen
voorschrijven als een arts
de diagnose heeft gesteld. De arts
blijft eindverantwoordelijk voor het
gevoerde medisch beleid. Ook moet
de verpleegkundige bij het voorschrijven
de vastgelegde protocollen en
standaarden volgen. Verpleegkundigen
mogen medicijnen voorschrijven als
dat in het belang is van een goede
uitoefening van de individuele gezondheidszorg.
Dat is volgens de opstellers
van het amendement alleen het geval
als gegarandeerd is dat de verpleegkundigen
door hun opleiding en
ervaring voldoende deskundigheid
hebben om veilig en kwalitatief verantwoord
voor te schrijven. •
Verpleegkundigen toetsen elkaar
In het eerste nummer van Summum
werd het al aangekondigd: het azM
voert intercollegiale toetsing in voor
verpleegkundigen. Dit is een nieuwe
stap in de professionalisering van de
verpleegkundige beroepsgroep. De
intercollegiale toetsing houdt in dat
verpleegkundigen elkaar onderling
gaan beoordelen volgens een azMbrede
methode. Het uiteindelijke doel
van de intercollegiale toetsing is een
uniforme werkwijze binnen het azM en
het creëren van een open sfeer waarbinnen
verpleegkundigen elkaar onderling
aanspreken op hun handelen en
elkaar feedback geven.
Het uitgangspunt bij de toetsing zijn
de geldende protocollen én handelingen
die frequent verricht worden.
Een werkgroep gevormd vanuit de
stafgroep Verpleging en de dienst
Opleidingen werkte de methode uit
in samenwerking met de verpleeg -
een heden. Verpleegafdelingen C5 en
D4 startten op eigen initiatief al eerder
met intercollegiale toetsing en spelen
vanuit hun opgedane ervaringen een
prominente rol in de werkgroep.
Jaarlijks worden vier BIG-handelingen
(Beroepen in de Individuele Gezondheids
zorg) getoetst waarvan twee
azM-brede handelingen (zoals het
inbrengen van een zuurstofslang) en
twee afdelingsgebonden handelingen
(bijvoorbeeld het verschonen van een
subclaviakatheter bij chirurgische
patiënten). Inmiddels zijn de te toetsen
items vastgesteld in samenwerking
met de dienst Opleidingen en zijn de
eerste toetsers opgeleid. Verpleegafdeling
A4 startte als eerste met de
intercollegiale toetsing. •
Geschiedenis interne geneeskunde
De Nederlandsche Internisten Vereniging
(NIV), de wetenschappelijke
vereniging voor internisten en internisten
in opleiding, bestaat dit jaar
75 jaar. Een mooie gelegenheid om stil
te staan bij de geschiedenis van de
geneeskunde in het algemeen en de
interne geneeskunde in het bijzonder
en vooruit te blikken naar de toekomst,
dachten de samenstellers van het
boek ‘Interne geneeskunde; pijler
van de moderne gezondheidszorg’.
Naast prachtige medische illustraties,
bevat het 350 pagina’s tellende boek
bijdragen van internisten van alle acht
Nederlandse academische centra en
enkele buitenlandse bijdragen. Prof.dr.
Harry Hillen, decaan van de Faculteit
der Geneeskunde, is hoofdredacteur
van het boek en schreef de hoofdstukken
over de geschiedenis van de interne
geneeskunde. Het boek wordt als
lustrumcadeau gratis aangeboden
aan alle leden van de NIV en externe
relaties. •
Kijk ook op www.internisten.nl
“Ik zal mijn
‘ziekenhuisfamilie’
erg missen”
Op 31 maart ging prof.dr. Peter Soeters,
chirurg azM/hoogleraar gastro-enterologische
chirurgie & klinische voeding aan
de Geneeskundefaculteit, met pensioen.
“Ik heb het in beide organisaties naar mijn
zin gehad. Algemene Heelkunde is sinds de
oprichting in de jaren 70 gestaag gegroeid
en geacademiseerd. Ik stond samen met
onder meer Co Greep en Robbie Wesdorp
aan de basis. Ik ben trots op wat in die
dertig jaar tot stand is gebracht. Onze vakgroep
hoort, naar mijn mening, bij de beste
vakgroepen binnen de UM en hoort bij de
top drie van de Nederlandse academische
heelkundevakgroepen.
Chirurgie is een prachtig vak. Het vereist
summum © summum ©
hard werken. Je hebt niet alleen technische
kennis en vaardigheden nodig, maar ook
volharding, incasseringsvermogen, collegialiteit
en een ’s nachts-je-bed-uitkomen-
mentaliteit als patiënten problemen hebben.
Ik zal de complexe behandelingen, maar
vooral mijn patiënten erg missen (velen ken
ik al tien tallen jaren) en ook de mensen met
wie ik gewerkt heb. Ze werden mijn andere
familie, mijn ‘ziekenhuisfamilie’.
Naast mijn hobby’s, zoals het fietsen, ben
ik nu bezig met een boek over “Salvage
chirurgie”, het management en de chirurgie
van patiënten met uit de hand gelopen
complicaties in de buik. Ik ga nog een tijdje
door met het begeleiden van promovendi.
Ik heb altijd zeer intensief contact met hen
gehad en ik ben trots dat er al vier hoogleraar
zijn, een tweetal onderweg is en ik
weet zeker dat nog enkelen zullen volgen.
Verder blijf ik betrokken bij de ontwikkeling
van de kliniek in CanTho in de Zuid-Vietnamese
Mekong delta. Pham Van Nang,
een chirurg aldaar, promoveert binnenkort
in Maastricht. Tenslotte blijf ik voorlopig
betrokken bij het geven van cursussen
over voeding, metabolisme en complexe
chirurgie, nationaal en internationaal. Het
pensioen houdt in dat ik me niet meer met
de afdeling Chirurgie en de gezondheidszorg
bemoei. Dat is goed, dan kunnen anderen
het overnemen.” •
Kijk voor de afscheidsrede van Peter
Soeters op www.summum.mumc.nl
draaideur
15

16
azM start poli voor kindervoeten
Kindervoeten verdienen
speciale aandacht 17
summum © summum ©
Voetproblemen zijn complexe problemen, immers het hele lichaam steunt op de voeten. Bij kinderen zijn
voetproblemen nog complexer want ze groeien nog waardoor de voetafwijking voortdurend verandert.
Hoe meer ze groeien, hoe groter de voetproblemen. Kindervoeten verdienen dus speciale aandacht en
daarom startte het azM een speciale kindervoetenpoli.
Tijdens de groei nemen het gewicht en de spierkracht
van kinderen toe, verandert hun neurologisch systeem
en worden andere eisen gesteld aan het functioneren
van de voet. Bovendien zijn er talrijke ziektebeelden die
verschillende voetproblemen met zich meebrengen, die
van kind tot kind kunnen verschillen. Daarom vereisen
kindervoeten een speciale aanpak volgens kinderorthopeed
Lodewijk van Rhijn. “Je moet in ogenschouw nemen dat
wat je nu doet later consequenties kan hebben. Er zit
dus een andere dimensie aan de behandeling. Dat kan
bijvoorbeeld betekenen dat je een operatie of behandeling
uitstelt omdat het lichaam die in een latere periode van
het leven makkelijker aankan en het kind deze beter kan
verwerken.”
De kracht van de kindervoetenpoli schuilt in het feit dat de
kinderorthopeed, schoenmaker, instrumentenmaker en
kinderfysiotherapeut samen het kind zien en ieder vanuit
hun discipline een oordeel geven over wat de beste behandeling
is. Daarbij wordt het lichamelijk functioneren en het
ontwikkelingsniveau van het kind meegewogen. Ook zien ze
gezamenlijk het kind weer terug om te kijken of de behandeling
succesvol is. Zowel het kind als de ouders worden
nauw bij de behandelbeslissingen betrokken. Het kind
ondergaat tenslotte de behandeling en de ouders moeten
die ondersteunen.
De artsen proberen buiten het klassieke behandelkader te
stappen en op een andere manier naar voetproblemen te
kijken. Als voorbeeld noemt Van Rhijn de behandeling van
klomp voeten waarbij standaard orthopedische schoenen
worden voorgeschreven. Deze hebben een steunende en
corrigerende functie. “We merkten dat kinderen beter
lopen met een lichtere schoen met een goede inlegzool.
De inlegzool biedt weliswaar iets minder steun, maar dat
wordt gecompenseerd doordat kinderen veel beter lopen.
Een ander voorbeeld is de behan deling van spitsvoeten.
Die ontstaan door een te korte achillespees. “Normaal
worden kinderen geopereerd of krijgen ze gips. We hebben
een flexibele spalk ontwikkeld die continue druk uitoefent
op de achillespees waardoor deze langer wordt. We onderzoeken
of een flexibele spalk comfortabeler is en hetzelfde
effect heeft als gips of een operatie.”
Er is nog weinig onderzoek gedaan naar de specifieke
problemen bij kindervoeten en de kennis op dit gebied is
versplinterd want er zijn maar weinig kinderorthopeden
in Nederland. Van Rhijn: “We willen meer onderzoeken
opzetten binnen het vakgebied en naar nieuwe technieken
zoeken. Er zijn zoveel materialen, ook in andere vak -
ge bieden of de industrie. Zo willen we uiteindelijk tot
nieuwe, betere producten en behandelmethoden komen.” •

ik en mijn...
18
summum ©
nr 1 / 09.05
kassa
Iesje Kooijmans werkt als kassière
in de mensa van de UNS 40.
“Omdat ik alleen ’s middags werk,
van 14.00 tot 16.30 uur, zit ik meestal
achter de kassa. De rest van de
collega’s rouleert en doet ook andere
werkzaamheden in de mensa. Klanten
kunnen in de mensa met contant
geld of met de chipknip betalen.
Meestal betalen ze met de chipknip.
Voor alles wat in het restaurant te koop
is, zit een knop op de kassa waardoor
deze makkelijk te bedienen is. Mensen
zijn tevreden over het goede en uitgebreide
assortiment in de mensa.
De jeugd koopt vooral veel snacks
zoals een broodje kroket of een
saucijzenbroodje.
Doordat de UM internationaal georiënteerd
is, komen veel buitenlandse
klanten aan de kassa; vooral Duitse en
Engelse klanten. Ik versta ze goed,
maar ik kan deze talen nog niet zo
goed spreken. Gelukkig proberen ze
meestal Nederlands te praten.
Ik werk nu zestien jaar in de mensa. Ik
vind het leuk werk, vooral het contact
met de mensen en met mijn collega’s.
We hebben een leuk team. Omdat ik al
zo lang hier werk, ken ik veel mensen.
Ik kan goed gezichten onthouden en
we hebben veel vaste klanten. Het is
leuk om even een praatje te maken, als
het niet te druk is tenminste.” •
DBC’s in de GGZ doen de complexiteit van
de klinische praktijk èn uiteindelijk vooral
de patiënt ernstig tekort
Voor: Anoek Weertman Tegen: Rob Rotteveel
summum © summum ©
De stelling van promovendus Anoek Weertman
Promovendus Anoek
Weertman over de diagnose
behandelcombinaties
(DBC’s) in de geestelijke
gezondheidszorg: “De automatische
koppeling van een
DSM-IV diagnose (een diagnose
volgens het diagnostisch
handboek Diagnostic
and Statistical Manual of
Mental Disorders, red.) aan
benodigde zorg, stimuleert
ons kritisch te kijken naar
hoe patiënten zo goed en
efficiënt mogelijk te behandelen.
Een goed streven,
maar het verondersteld ten
onrechte dat er voldoende
kennis binnen de GGZ is
over welke zorg het meest
effectief is voor welke
patiënten. We zijn het er
zelfs niet over eens of de
DSM-IV wel toereikend is
om bij alle vormen van
problematiek een bruikbare
diagnose te stellen, laat
staan dat er voldoende
consensus is om aan iedere
diagnose een vaste dosis
behandeling te koppelen.
Patiënten met meer com-
plexe problematiek dreigen
de dupe worden omdat zij
meer of andere zorg nodig
hebben dan een standaard
behandeling. De vraag is
ook in hoeverre de kwaliteit
van de zorg kan worden
gewaarborgd. Het gevaar
dreigt dat vooral goedkope
kortdurende behandelingen
gericht op korte termijn-
verbetering gefinancierd
worden en er geen plaats
meer is voor langer durende
behandelingen gericht op
duurzame verbetering.”
Rob Rotteveel, psychiater en
verantwoordelijke implementatie
EPD (elektronisch
patiëntendossier) en DBC in
Vijverdal, vindt de DBC’s zo
gek nog niet. “We moeten
verantwoorden wat we doen
met het budget. Als een
diagnose iets zegt over
iemands problemen en dit
leidt tot een pakket aan
interventies, is het zo gek
nog niet de combinatie van
diagnose en behandeling te
kiezen als eenheid van
financiering. Omdat zo’n
vaste diagnose behandelcombinatie
(nog) niet
bestaat, hebben de ontwikkelaars
van de DBC
systematiek besloten eerst
naar de praktijk te kijken.
Enkele koplopers binnen de
GGZ typeerden de problemen
waarmee patiënten
binnenkomen en registreerden
wat met die patiënten
gebeurt. Deze analyses
leverden geen mooie DBC’s
op. Dat komt allereerst door
het gebruik van de DSMmethode
om diagnoses te
typeren, maar voor relevante
klinische beslissingen gelden
andere criteria. Zo kan
de DSM diagnose moeilijk
‘voorspellen’ welk zorgpakket
iemand krijgt. Verder
werkt de psychiatrie nog
maar kort evidence based
waardoor de gewoonten van
de zorgaanbieder vaak
invloed hebben op het zorgpakket.
Maar dat hoeft geen
onrecht te doen aan de
complexiteit van de klinische
zorg, zoals de stelling zegt.
Volgens de ziektenkostenverzekeraars
gebruikt 20 procent
van alle GGZ-patiënten
80 procent van alle zorgmiddelen.
De overgrote meerderheid
van alle patiënten doet
slechts een beperkt beroep
op de GGZ. Dat zijn vooral
mensen met vage klachten,
depressies en angsstoornissen
waarvoor de hulpverleningsstandaarden
het verst
zijn gevorderd. Een vooraf
gedefinieerde DBC voor een
vastgestelde prijs is daarvoor
in principe mogelijk. Voor de
veel kleinere groep die
complexe, extra zorg nodig
heeft, moet men niet vooraf
vaststellen op welke zorg
deze patiënten recht hebben,
maar achteraf de ontvangen
zorg afrekenen. Via het
Stepped care model kan per
stap gemotiveerd worden
waarom die zorg nodig is. Op
die manier krijgen we wel
een systeem dat de verantwoording
van de zorg transparant
houdt, vraaggestuurd
is en recht doet aan de complexiteit
van de zorg.” •
de stelling 19

20
Master of Health Professions
Education vernieuwd
Maastricht verovert
de onderwijswereld
summum © summum ©
De opleiding Master of Health Professions Education van de Faculteiten der Geneeskunde en
Gezondheidswetenschappen draait al jaren met veel succes. Gezondheidsprofessionals uit de hele wereld komen naar
Maastricht om zich verder te specialiseren in gezondheidsonderwijs en onderwijsmanagement. Met de in Maastricht
opgedane kennis en vaardigheden, vertrekken ze vervolgens weer naar hun eigen land om er onderwijsvernieuwingen
op touw te zetten, zoals nieuwe opleidingen en onderwijsmethodes.
Sinds dit jaar heeft de Master of Health Professions
Education (MHPE) een nieuwe structuur, een nieuw
programma en is de master ondergebracht bij de
School of Health Professions Education ofwel SHE.
Waarom deze vernieuwingen bij een al succesvolle master,
vroegen we wetenschappelijk directeur Cees van der
Vleuten. “Toen we destijds startten, waren er nauwelijks
masters in Europa. Nu zijn er Europese standaarden en
hebben we ons programma daarop gericht. Het voordeel
van de MHPE-master onderbrengen in schoolverband, is
dat SHE een breed palet aan opleidingen en cursussen
biedt variërend van 1-daagse cursussen tot PhD-trajecten.
Studenten kunnen componenten kiezen uit het opleidingspakket
binnen SHE en zo flexibeler hun eigen master
samenstellen. Een master op maat dus. Er is nog steeds
een basisprogramma, maar daar bovenop hebben studenten
nu meer keuzes.” Aangezien de master behoorlijk
diep gaat en daarom een flinke tijds investering vraagt,
bestaat deze overigens grotendeels uit afstandsonderwijs
(via email en internet) en volgen studenten slechts enkele
blokken in Maastricht.
De studenten die de Master of Health Professions Education
volgen, hebben meestal reeds een vooropleiding en beroep
in de gezondheidszorg, de meesten van hen zijn arts, en
willen zich verder verdiepen en bekwamen op het gebied
van onderwijs en/of onderwijsmanagement. “Vaak zie je
dat deze mensen na afronding van de master opinion
leaders worden op onderwijsgebied binnen hun eigen
instelling of zelfs hun eigen land. Er zijn landen die er
bewust voor kiezen om een groep mensen de Master
of Health Professions Education te laten volgen. Zo stuurde
Vietnam een groep mensen naar Maastricht omdat ze aan
de vooravond staan van een grote verandering binnen hun
medisch onderwijs. Denemarken stuurde twintig studenten
met als opdracht de ontwikkeling van een vervolgopleiding
genees kunde bij thuiskomst in eigen land. De Master of
Health Professions Education is een flinke stap voorwaarts
daartoe.”
De MHPE-master wordt zeer gewaardeerd door studenten.
Vooral het internationale aspect spreekt hen aan, aldus
Van der Vleuten: “Het is aardig om terug te horen
dat de internationale ervaring, het samen zijn met
mensen uit Pakistan, Argentinië, Groot-Brittannië,
et cetera, een echte eye-opener is.” •
Kijk voor meer informatie over de
Master of Health Professions Education op
www.she.unimaas.nl
21

promoties
22
12 mei 2006
Promotie mw.drs. V. Wass
in de Faculteit der Geneeskunde
Promotor: prof.dr. C. van der
Vleuten
Co-promotor: dr. L. Schuwirth
Titel: “The assessment of
clinical competence in high
stakes examinations: are
we justified in abandoning
old methods in favour of
the new?” (A)
12 mei 2006
Promotie T. Dornan M.D. in
de Faculteit der
Geneeskunde
Promotores: prof.dr. H.
Boshuizen, OUN; prof.dr. A.
Scherpbier
Titel: “Experience based
learning” (B)
18 mei 2006
Promotie mw.drs. D. van
Helvoort-Postulart in de
Faculteit der Geneeskunde
Promotores: prof.dr. J. van
Engelshoven; prof.dr. M.
Hunink, EUR
Co-promotor: dr. C. Dirksen
Titel: “Economic evaluation
of the diagnosis of renal
artery stenosis in hypertensive
patients” (C)
18 mei 2006
Promotie mw.drs. D.
Goossens in de Faculteit
der Geneeskunde
Promotor: prof.dr. R.
Stockbrügger
Co-promotores: dr. D.
Jonkers; dr. M. Russel
Titel: “The effect of the
probiotic L.plantarum
299v on the intestinal flora;
methodological studies in
health and disease” (D)
19 mei 2006
Promotie drs. R. van
Kimmenade in de
Faculteit der
Geneeskunde
Promotores: prof.dr. Y.
Pinto; prof.dr. M. van Dieijen
Visser
Titel: “Clinical implemen -
tation of serological markers
in heart failure” (E)
24 mei 2006
Promotie Lic.mw. K. Seré
in de Faculteit der Geneeskunde
Promotor: prof.dr. J. Rosing
Co-promotor: dr. T.
Hackeng
Titel: “Regulation of
Thrombin Generation by
Protein S; Novel aspects of
a cofactor protein” (F)
24 mei 2006
Promotie mw.drs.
V. Schrauwen-Hinderling
in de Faculteit der
Geneeskunde
Promotores: prof.dr. J. van
Engelshoven; prof.dr. K.
Nicolay, TUE
Co-promotores: dr. M. Kooi;
dr. P. Schrauwen
Titel: “Skeletal muscle lipid
metabolism: a magnetic
resonance spectroscopy
study”
31 mei 2006
Promotie mw.drs. E.
Naumann in de Faculteit
der Gezondheidswetenschappen
Promotor: prof.dr.ir. R.
Mensink
Co-promotor: dr. J. Plat
Titel: “Functional food
components and cardiavascular
risk markers:
effects of plant stanols,
B-glucan and conjugated
A B C D
linoleic acid” (G)
1 juni 2006
Promotie drs. M. Losen in
de Faculteit der Geneeskunde
Promotor: prof.dr. H.
Steinbusch
Co-promotor: dr. M. De Baets
Titel: “Therapeutic approaches
for the protection of
neurological synapses in
autoimmunity”
2 juni 2006
Promotie mw.drs. J.
Bastiaanse in de Faculteit
der Geneeskunde
Promotores: prof.dr. M. Kon,
UU; prof.dr. W. Boeckx; prof.
dr. D. Slaaf
Co-promotor: dr. M. Oude
Egbrink
Titel: “Preservation of muscle
microcirculation in ischemia/
reperfusion and transplantation”
7 juni 2006
Promotie drs. S.
Ghesquiere in de Faculteit
der Geneeskunde
Promotor: prof.dr. M. Hofker
Co-promotor: dr. M. de
Winther
Titel: “The role of phospholipases
in atherosclerosis”
15 juni 2006
Promotie mw.drs. J.
Ostertag in de Faculteit
der Geneeskunde
Promotores: prof.dr. H.
Neumann; prof.dr. P. Steijlen
Co-promotor: dr. G.
Krekels, Eindhoven
Titel: “Laser resurfacing in
the treatment of potential
malignant skin diseases.
Just optical improvement?”
21 juni 2006
Promotie drs. K. van der
Heijden in de Faculteit der
Geneeskunde
Promotores: Prof.dr. J. Vles;
prof.dr. A. Aldenkamp; prof.
dr. W. Gunning, UvA
Co-promotor: dr. M. Smits
Titel: “Distracted From
Sleep; chronic sleep onset
Insomnia in children with
attention-deficit/hyperactivity
disorder”
21 juni 2006
Promotie ir. C. Mentink in
de Faculteit der Gezondheidsweten
schappen
Promotores: prof.dr.ir. W.
Saris; prof.dr. W.
Wolffenbuttel, RUG
Co-promotores: dr. M. van
Baak; dr.ir. P. Menheere
Titel: “AGEs and Diabetic
Complications”
E F G
22 juni 2006
Promotie mw.drs. T.
Smeets in de Faculteit
der Gezond heidswetenschappen
Promotores: prof.dr. H. de
Vries; prof.dr. J. Brug, EUR
Titel: “Towards a healthy
lifestyle; the development
and evaluation of a computer
tailored lifestyle intervention”
22 juni 2006
Promotie drs. R. Koopman
in de Faculteit der Gezondheidswetenschappen
Promotores: prof.dr. A.
Wagenmakers, Birmingham;
prof.dr.ir. W. Saris
Co-promotor: dr. L. van
Loon
Titel: “Nutritional interventions
to promote post-exercise
muscle protein synthesis”
22 juni 2006
Promotie mw.drs. I.
Swinkels-Meewisse in de
Faculteit der Gezondheidswetenschappen
Promotores: prof.dr. J.
Vlaeyen; prof.dr. R.
Oostendorp; prof.dr. A.
Verbeek, UMC St. Radboud
Co-promotor: dr. J. Roelofs
Titel: “Pain-related fear in
acute low back pain; the
prognostic impact on performance,
diability and participation”
23 juni 2006
Promotie drs. W. Verberk
in de Faculteit der
Geneeskunde
Promotor: prof.dr. P. de
Leeuw
Co-promotor: dr. A. Kroon
Titel: “HOMERUS or the clinical
significance of selfmeasurement
of blood
pressure”
23 juni 2006
Promotie drs. J. Oomen in
de Faculteit der Gezondheids
weten schappen
Promotor: prof.dr.ir. W. Saris
Co-promotor: dr. M. van
Baak
Titel: “Genetic variation in
energy metabolism”
Prof.dr. A. de Bruïne is benoemd tot bijzonder hoogleraar
Klinische Pathologie in de Faculteit der Geneeskunde.
Prof.dr. Y. Pinto is door het Interuniversitair Cardiologisch
Instituut Nederland benoemd tot bijzonder hoogleraar
Cardiologie, in het bijzonder moleculair hartfalen in de
faculteit Geneeskunde.
Prof.dr. N. Schaper is benoemd tot bijzonder hoogleraar
Interne Geneeskunde in het bijzonder Diabetes Mellitus aan
de Faculteit der Geneeskunde.
28 juni 2006
Promotie drs. F. Wolters
in de Faculteit der
Geneeskunde
Promotor: prof.dr. R.
Stockbrügger
Co-promotores: dr.ir. Ch.
Limonard; dr. M. Russel
Titel: “Disease outcome in
Crohn’s disease”
28 juni 2006
Promotie drs. G.
Goossens in de Faculteit
der Gezond heids wetenschappen
Promotor: prof.dr.ir. W. Saris
Co-promotores: dr. M. van
Baak; dr. E. Blaak
Titel: “The renin-angiotensin
system in obesity: metabolic
and hemodynamic
effects”
Kijk voor meer informatie
over de promoties op
www.summum.mumc.nl
benoemingen
23
summum ©
Kijk voor de actuele
agenda en nieuws op
www.summum.mumc.nl

aan de andere kant
24
aan de ene kant
flamencodanseres
Cécile Hayen
secretaris faculteitsbestuur Faculteit der
Gezondheidswetenschappen
27 jaar
samenwonend
maar vooral een heel goed ritmegevoel en ‘misschien’, zo zei de lerares de eerste les, ‘dat je
alleen te doen. Het is een van de moeilijkste dansen. Je moet een goede coördinatie hebben,
bij hoort. Mijn vriend wilde niet mee naar tangoles en de flamenco is bij uitstek geschikt om
zoek gegaan naar dansen als tango en flamenco, omdat ik erg van de muziek houd die daar-
“Als kind danste ik al veel. Toen het twee jaar geleden weer begon te kriebelen, ben ik op
de dans dan onder de knie krijgt’.” secretaris faculteitsbestuur FdGW