Trefpunt - Lievensberg ziekenhuis

Lievensberg neemt afscheid van bestuurder Ton Ruikes
‘Lievensberg is al lang niet meer het kleine
broertje’
Noem het Lievensberg ziekenhuis geen klein streekzie-
kenhuis. Als je ziekenhuisbestuurder Ton Ruikes ergens
mee op de kast wilde jagen, dan was het wel daarmee. Zijn
ambities lieten dat niet toe. Het Lievensberg ziekenhuis
van Ton Ruikes is landelijk een top ziekenhuis en niets
minder. “Lievensberg is de status van ‘het kleine broertje’
al lang ontgroeid.”
Ton Ruikes, lid van de Raad van Bestuur van het Lievensberg
ziekenhuis. Als u dit Trefpuntartikel leest klopt dat niet meer.
Ton Ruikes is nu bestuurder bij de Ziekenhuis Groep Twente
(ZGT). “We zijn altijd om de vijf tot acht jaar verhuisd, maar we
hebben in Bergen op Zoom langer gewoond dan waar ook. En
we blijven nog een jaar. Onze jongste dochter maakt hier haar
laatste schooljaar af.”
Ton werkte acht jaar in Lievensberg toen hij besloot een nieuwe
uitdaging aan te gaan. “Ik vind dat je na 5 tot 7 jaar erover
moet nadenken of het geen tijd is om te vertrekken. De vraag is
dan: kan ik nog iets voor de organisatie betekenen en betekent
de organisatie nog iets voor mij? Voor mij was beide nog het
geval. Ik denk dat iedereen dat ook zag, ik liep met heel veel
plezier rond. Aan de andere kant was daar de uitdaging om aan
iets nieuws te beginnen. Het ZGT heeft ook twee bestuurders,
maar het ziekenhuis is ongeveer 2,5 keer zo groot als Lievensberg,
daarnaast is het een opleidingsziekenhuis dat op weg is
naar een topklinische status in een interessante (ziekenhuis)
omgeving.”
Zichtbaar zijn
De grootschaligheid trekt, maar kent ook wel nadelen. Zijn
nieuwe werkplek is verdeeld over twee locaties. “Ik werk een
paar dagen op de ene en een paar dagen op de andere locatie
van ZGT. We zitten qua werkplek ook wat verder weg van de
organisatie. Dat betekent dat ik veel actiever moet zijn om het
huis in te gaan. In Lievensberg zit de raad van bestuur letterlijk
midden in het bedrijf. Dat is niet bewust gecreëerd, maar het
was prettig om je kamer uit te kunnen lopen en midden tussen
de mensen te staan. Wat we in Lievensberg wel bewust deden
was meelopen op afdelingen en zichtbaar zijn. Dat zijn enkele
van de goeie dingen die ik heb meegenomen naar Twente, net
als het besef van de betrokkenheid die in Lievenberg leeft. De
mensen zijn echt trots op hun ziekenhuis, ook al uiten ze dat
10
niet altijd. Ik merk ook dat het publiek over het algemeen positief
over Lievensberg praat. Dat is de verdienste van iedereen
die er werkt.”
Ton is naast bestuurder ook altijd dokter gebleven. “Toegankelijkheid,
benaderbaarheid, deuren die open staan, dat zijn
dingen die ik belangrijk vind, net als contact met patiënten. Dat
gebeurde onder meer bij de behandeling van klachten. Met de
mensen van het Patiënten Service Bureau bestond daarnaast
de afspraak dat als zij er niet uitkwamen met een patiënt ze
samen naar boven konden komen. Dat is in de loop van de
jaren ook gebeurd.”
Veranderingen
Lievensberg staat aan het begin van diverse veranderingen.
“Ook daar lagen voor mij uitdagingen”, erkent hij. “Maar ik ging
weg met het idee dat er een goede basis was neergezet voor
de samenwerking met het Franciscus Ziekenhuis.”
Ton Ruikes meent dat de samensmelting met Roosendaal voor
iedereen zowel uitdagingen als kansen biedt. “Het zit in de genen
van het Lievensberg ziekenhuis om in te spelen op nieuwe
ontwikkelingen. Er is een drang om te groeien, beter te worden,
je te bewijzen, meer te willen zijn dan dat streekziekenhuis.
Kijk naar de Bariatrie, naar dermaTeam, naar het dialysecentrum,
de operatierobot. Dat kon allemaal tot stand komen door
de positieve wisselwerking tussen bestuur en medische staf.
Daar ligt ook de kracht van dit ziekenhuis. Af en toe was je
het niet met elkaar eens, maar vanuit de inhoud zijn we er wel
altijd voor gegaan en stonden de neuzen dezelfde kant op. Dat
maakte het ook mogelijk om iets nieuws te ontwikkelen.”
Hij is zich als geen ander bewust van de toenemende eisen die
aan de zorg worden gesteld. “En daardoor heb je omvang nodig,
waardoor je op nieuwe ontwikkelingen kunt blijven inspelen.
Door het samengaan, en vooral ook door functies samen
te voegen, blijft het mogelijk om een breed zorgpakket voor de
regio te behouden.”
Acht mooie jaren
“Graag spreek ik een woord van dank uit aan iedereen voor
de acht mooie jaren die ik hier heb mogen doorbrengen. Lievensberg
zal altijd een bijzondere plaats in mijn herinneringen
houden”