CLUBWAT..?! Skøll Cup - W.S.R. Argo

Waarde Leden,
Nu mijn bestuursjaar er weer bijna op zit, heb ik inmiddels veel nieuwe mensen leren kennen.
Mensen van buiten Argo, maar ook veel oud leden. Allemaal met hun eigen verhaal over de tijd
dat ze op Argo actief waren. In de aanloop van de renovatie van het bootenhuis en het 100 jarige
bestaan van Argo, merk ik dat veel Oud Argonauten nog steeds erg betrokken zijn bij het wel
en wee van de vereniging waar ze een groot deel van hun studententijd hebben doorgebracht.
Leuk om te zien dat niet alleen de huidige Argonauten zich verbonden voelen met Argo. De band
die gekweekt wordt in de studententijd blijkt erg sterk te zijn. Ook na het afstuderen blijft deze
band aanwezig. In september zullen er weer nieuwe eerstejaars komen die zich binden aan Argo,
en aan elkaar. Het web van Argonauten zal zich blijven uitbreiden zolang Argo blijft bestaan.
Samen zullen wij het 100 jarige bestaan van de vereniging vieren, samen gaan we voor een gerenoveerd
bootenhuis!
Marieke Lampert, voorzitter der W.S.R. Argo
Argo Magazine Commissie
Vlnr.: Niek Kievit, Laura van de Wardt,
Martien Beek, Barbara van Gulick, Twan
Tiebosch, Betty Valk, Wesselien te Raa,
Luuk Schouten.
NIet op de foto: Anne Klok & Maartje van
Reedt Dortland
Beste Argonauten en Oud Argonauten,
Wederom een prachtig exemplaar van ons gezamenlijke blad Argonautika op uw deurmat. Een
nummer met als centraal thema “Binding”. Met het lustrum voor de deur een logische keuze.
Want wat maakt dat je je betrokken voelt bij de WSR? Is het de ploegband, het fanatiek trainen,
roeien op de Rijn of ligt het meer op het sociale vlak, zoals bestuur, commissies, feesten en nog
meer feesten?
Scheikunde als metafoor is voor dit onderwerp een mooie vergelijking. Is er sprake van chemie?
Iedereen weet dat er vele soorten krachten zijn die maken dat een binding tussen atomen zwak
of sterk is. Bijzonder vind ik wel de band met mijn eigen bestuur uit 86/87. Nu drieëntwintig
jaar na dato gaan we elk jaar met z’n allen, inclusief aanwas, ergens in Nederland of België met
een tentje kamperen. Bijzonder toch? Wat maakt dat onze band zo hecht is en is gebleven? Ik
denk toch wel de enorme hoeveelheid plezier, die wij in dat ene jaartje niet studeren hebben
gemaakt. Een soort sabbatical; alleen dan niet over de wereld, maar in de roeiwereld. Eerlijkheidshalve
vervullen de vele partners, veelal ook Argonauten, een sterke rol in deze click. Laten
we het houden op een soort kettingreactie.
Voor een ieder zal dit in zijn of haar tijd verschillen. Ik denk en weet zeker dat er vele relaties
op Argo zijn ontstaan en ieder jaar weer opnieuw opbloeien. Een belangrijke katalysator in dit
proces is het feit dat Argo een eigen botenhuis heeft met kantine. Een feest voor de leden is op
zo’n prachtige locatie gauw georganiseerd. Zowel op het talud als in de kantine is menig verliefdheid
zo ontsproten.
Argo staat nu aan de vooravond van een nieuwe impuls van deze unieke accommodatie. Het
oxidatieproces heeft ook het bijna 30-jaar oude gebouw niet onaangetast gelaten. Steun de WSR
in de ambitie up to date te blijven. Ik zie u op onze Oudledendag zaterdag de 18de september as.
om zo onze banden met de WSR en tijdgenoten nog een keer aan te halen. Neem uw jaar-
genoten mee om de band aan te halen en om bij te kletsen over vroeger en over nu, om een
stukje te roeien op de Rijn of om de mooie nieuwe acht van Argo te bewonderen.
Met vriendelijke groeten.
Namens Oud Argo, Wim Schriemer
2