HERMENEUS jrg 64-1992 nummer 1 - Tresoar

ALEXANDER SMARIUS KRULKOP
VLEESVERS
Ik zing van vlees en vet en haast me als eerste aan tafel een
hapje van mijn mond in mijn keel slikkend te doen afdalen,
terwijl mijn disgenoten mijn eeuwige vraatzucht bespotten.
Dierbaar warm en geurend vlees, gesneden uit vette
varkens en goede runderen! Wie zou bij zo’n maaltijd niet
gemeten? Ja, want als ik je helemaal fijn gekauwd heb,
verwijder je het zoete vuil van mijn witte tanden, zodat ze
glad blijken als ik na enkele slokken met mijn tong over ze
heen glijd.
Mama, breng mij de oorzaken in herinnering, door welke
bekoorlijkheid mijn hartstocht voor vlees en andere etenswaren
is opgewekt. Als zuigeling immers, toen ik nog
onervaren was in de dichtkunst, zoog ik de borst al gretig,
zoals nog steeds elk van beide bij een maagdelijke meid -
maar och arme ik! Waarom gaan uiteindelijk alle gedichten
altijd over de liefde die iedereen in beroering brengt? Wat
is nou mijn ware liefhebberij, of wie is het toch die de
begeertes van het in- en uitwendige lichaam door de war
stuurt? Ben je jaloers, dierbaar voedsel en duld je geen
ander in naam der liefde? Je verpest immers mijn mooie
slanke lijn en mest me vet, zodat geen enkele vastbesloten
meid zich voelt aangetrokken.
Je bedriegen kan ik niet. Je verlaten nooit.
6. mansa minima omnis: ‘geheel fijn gekauwd’, cf. Cicero’s De Oratore 2.162: omnia
minima mansa. equidem legt nadruk.
7. remoues: subj. caro.
8. ut...: subj. dentes. sumptis haustibus: abiadvus absolutus; cf. Ovidius’ Metamorphoseon
7.450: bacchi tibi sumimus haustus.
9. cf. Vergilius’ Æneis 1.8: Musa, mihi causas memora, quo numine læso...
11. cf. Ovidius’ Tristia 2.424: Ennius ingenio maximus, arte rudis (Ennius, geweldig wat
betreft talent, ruw wat betreft techniek).
12 f. ut adhuc...: (‘zoals ook nu nog...) se. cupiens sugerem, irrealis zoals blijkt uit 19,
14. omnis: acc. plur.
18. forma gracili spoliatum: ‘beroofd van mijn ranke schoonheid’.
19. Let op de klankwisseling (a, i en u), muliercula kan een negatieve bijsmaak hebben
(‘wijfie’, ‘vrouwmens’), maar is hier meer letterlijk bedoeld (‘vrouwtje’, ‘meisje’).
20. Fallere wegens onthouding van vrouwelijk schoon nequeo, relinquere wegens
chronische behoefte aan eten numquam possum.
Bovenstaand Latijns vers met vertaling en commentaar werd de redactie in deze vorm aangeboden door
Alexander Smarius, op dat moment tweedejaars klassieke talen te Amsterdam.
37