Om de Race de Voltooien_

Die Roomse Kerk het die genade van God in handelsware verander. Die tafels van die
geldwisselaars (Matt. 21: 12) het langs sy altare gestaan, en die geskree van die kopers en
verkopers het deur die lug weergalm. Onder voorwendsel dat daar geld ingesamel word
vir die bou van die St. Petrus Kerk te Rome, is aflate vir sonde in die openbaar te koop
aangebied op gesag van die Pous. Met die prys van sonde sou ‘n tempel gebou word vir
die aanbidding van God—die hoeksteen sou gelê word met die loon van ongeregtigheid!
Maar juis die middels wat Rome gekies het vir sy eie verheerliking, het aanleiding gegee
tot die swaarste slag vir sy mag en grootheid. Dit was daarmee wat die felste en
suksesvolste vyande van die pousdom gemaak is, en dit het aanleiding gegee tot die stryd
wat die pouslike troon geskud het en die drievoudige kroon van die Pous se hoof laat
tuimel het. {GS 145.3}
Die persoon wat amptelik aangestel is om in Duitsland die aflate te verkoop, naamlik
Tetzel, was beskuldig van die vreeslikste misdade teen die samelewing en teen die wet
van God. Maar nadat hy die straf op sy misdade ontduik het, is hy gebruik om die
gewetenlose handelsplanne van die Pous uit te voer. Met die grootste skaamteloosheid
het hy die skandelikste leuens verkondig, en hy het die wonderbaarlikste verhale vertel
om die onkundige, liggelowige en bygelowige volk te bedrieg. As hulle die woord van
God gehad het, sou hulle nie so mislei gewees het nie. Dit was om hulle onder die gesag
van die pousdom te hou, sodat die mag en rykdom van sy eersugtige leiers nog verder
uitgebrei kon word, dat die Bybel aan hulle onthou is. (Sien Gieseler, “Ecclesiastical
History,” Tydperk IV, afd. 1, para. 5.) {GS 146.1}
Waar Tetzel ‘n dorp binnegekom het, het ‘n boodskapper voor hom uitgegaan, met die
aankondiging, “Die genade van God en van die heilige vader is voor julle poorte.” En die
volk het hierdie godslasterende huigelaar verwelkom asof hy God Self was wat uit die
hemel tot hulle neergedaal het. Hierdie gruwelike handel het in die kerk plaasgevind, en
Tetzel het van die preekstoel af die aflate geprys as die kosbaarste gawe van God. Hy het
verklaar dat enige sonde wat ‘n koper later mag pleeg vergewe sou word kragtens hierdie
sertifikate van vergifnis, en dat “berou nie eens nodig was nie.”— D’Aubigne, boek III,
hoojstuk 1.En wat meer is, hy het sy hoorders verseker dat die aflate nie alleen mag gehad
het om die lewendes te red nie, maar ook die dode; en sodra die geld onder op die bodem
van sy kis klink, sou die siel vir wie dit betaal is, uit die vaevuur ontsnap en sy weg na die
hemel vind.(Sien Hagenbach, “History oj the Reformation,” Deel I, bl. 96. {GS 146.2}
Toe Simon die Towernaar aangebied het om die mag om wonderwerke te verrig van
die apostels te koop, het Petrus aan hom gesê, “Mag jou geld saam met jou vergaan,
omdat jy gedink het om die gawe van God deur geld te verkry.” Hand. 8: 20. Maar Tetzel
se aanbod is deur duisende gretige siele aangeneem. Goud en silwer het in sy skatkis
gevloei. ‘n Saligheid wat met geld kan gekoop word, word makliker verkry as een wat