07.07.2024 Views

Om de Race de Voltooien_

Van alle disciplines die door de Grieken en Romeinen werden geïntroduceerd, werd de race beschouwd als de oudste en meest gewaardeerde. Koningen, prinsen en staatslieden namen deel aan deze races. Jonge mannen van eer namen deel en spaarden noch moeite noch zelfdiscipline om de prijs te winnen... Er golden strenge regels voor de wedstrijden en er waren geen uitzonderingen. Iedereen die zich wilde inschrijven voor een wedstrijd om de overwinningsprijs moest eerst een rigoureuze voorbereidende training ondergaan. Schadelijke genotzucht of elke andere verslaving aan genot die de mentale en fysieke prestaties zou kunnen schaden, was ten strengste verboden. Alleen een atleet met sterke en soepele spieren die ook mentaal weerbaar was, kon enige hoop op succes hebben in deze wedstrijden, waarin kracht en snelheid essentieel waren. Elke beweging moest beheerst zijn, elke stap snel en zeker, en de fysieke kracht moest optimaal zijn. In deze wedstrijden werden grote risico's genomen. Toen de winnaar de finish bereikte, werd hij begroet door het daverende applaus van de grote menigte toeschouwers, waarvan de echo's weerklonken in de omringende heuvels en bergen. Ten overstaan van de toeschouwers overhandigde de scheidsrechter hem de tekenen van de overwinning - een lauwerkrans en een palmtak, die hij in zijn rechterhand moest dragen.

Van alle disciplines die door de Grieken en Romeinen werden geïntroduceerd, werd de race beschouwd als de oudste en meest gewaardeerde. Koningen, prinsen en staatslieden namen deel aan deze races. Jonge mannen van eer namen deel en spaarden noch moeite noch zelfdiscipline om de prijs te winnen...
Er golden strenge regels voor de wedstrijden en er waren geen uitzonderingen. Iedereen die zich wilde inschrijven voor een wedstrijd om de overwinningsprijs moest eerst een rigoureuze voorbereidende training ondergaan. Schadelijke genotzucht of elke andere verslaving aan genot die de mentale en fysieke prestaties zou kunnen schaden, was ten strengste verboden. Alleen een atleet met sterke en soepele spieren die ook mentaal weerbaar was, kon enige hoop op succes hebben in deze wedstrijden, waarin kracht en snelheid essentieel waren. Elke beweging moest beheerst zijn, elke stap snel en zeker, en de fysieke kracht moest optimaal zijn.
In deze wedstrijden werden grote risico's genomen. Toen de winnaar de finish bereikte, werd hij begroet door het daverende applaus van de grote menigte toeschouwers, waarvan de echo's weerklonken in de omringende heuvels en bergen. Ten overstaan van de toeschouwers overhandigde de scheidsrechter hem de tekenen van de overwinning - een lauwerkrans en een palmtak, die hij in zijn rechterhand moest dragen.

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

gedagte dat God ‘n har<strong>de</strong>, meedoënlose regter en ‘n wre<strong>de</strong> tiran was, liewer as ‘n<br />

lief<strong>de</strong>volle Va<strong>de</strong>r. {GS 138.2}<br />

Maar ten spyte van so baie, en sulke groot ontmoedigings, het Luther vasbera<strong>de</strong><br />

gestrewe na die hoë peil van se<strong>de</strong>like en intellektuele voortreflikheid waartoe sy siel<br />

aangetrokke gevoel het. Hy het gedors na kennis, en die ernstige en praktiese gees wat<br />

hom besiel het, het ‘n begeerte by hom geskep vir die goeie en nuttige liewer as die<br />

vertonerige en uiterlike dinge. {GS 138.3}<br />

Toe hy op agtienjarige leeftyd na die Universiteit van Erfurt gegaan het, was sy posisie<br />

gunstiger en sy vooruitsigte beter as in sy vroeër jare. Deur hulle ywer en werksaamheid<br />

het sy ouers vermoë verwerf, sodat hulle in staat was om hom die nodige hulp te verleen.<br />

Deur die invloed van verstandige vrien<strong>de</strong> is die ongunstige gevolge van sy vroeër<br />

opleiding enigsins vermin<strong>de</strong>r. Hy het hom toegelê op ‘n studie van die beste skrywers,<br />

hulle beste gedagtes het hy in sy hart opgeneem, en hy het die wysheid van die wyse sy<br />

eie gemaak. Selfs on<strong>de</strong>r die har<strong>de</strong> tug van sy vorige leermeesters het hy vroeg reeds blyke<br />

gegee van on<strong>de</strong>rskeiding; en on<strong>de</strong>r die gunstige invloe<strong>de</strong> het sy verstand vinnig<br />

ontwikkel. ‘n Goeie geheue, lewendige verbeelding, groot re<strong>de</strong>neerkrag, en onvermoei<strong>de</strong><br />

ywer, het hom vooraan geplaas on<strong>de</strong>r sy me<strong>de</strong>stu<strong>de</strong>nte. ‘n Verstan<strong>de</strong>like dissipline het sy<br />

begripsvermoë versterk, en dit het hom ‘n skerpheid van gees en ‘n opvattigsvermoë<br />

gegee wat hom berei het vir die stryd van die lewe. {GS 138.4}<br />

Die vrees van die Here was in die hart van Luther, en dit het hom vasbera<strong>de</strong>, en baie<br />

ne<strong>de</strong>rig voor God gemaak. Hy het ‘n diep besef gehad van sy afhanklikheid van<br />

god<strong>de</strong>like hulp, en hy het nooit nagelaat om elke dag met gebed te begin nie, terwyl daar<br />

‘n gedurige be<strong>de</strong> in sy hart was vir leiding en on<strong>de</strong>rsteuning. “<strong>Om</strong> goed te kan bid,” het<br />

hy dikwels gesê, “is die beste <strong>de</strong>el van studie.”— D’Aubigne, “History of the<br />

Reformation of the Sixteenth Century,” boek II, hoojstuk 2. {GS 139.1}<br />

On<strong>de</strong>rwyl hy eendag besig was om boeke <strong>de</strong>ur te kyk in die biblioteek van die<br />

Universiteit, het Luther ‘n Latynse Bybel ont<strong>de</strong>k. Nog nooit tevore het hy so ‘n boek<br />

gesien nie. Hy het nie eens geweet dat daar so ‘n boek bestaan nie. Hy het <strong>de</strong>le van die<br />

Evangelies en Sendbriewe gehoor voorlees vir die volk in hulle openbare dienste, en hy<br />

het gemeen dat dit die hele Bybel was. Nou, vir die eerste maal, het hy die hele woord<br />

van God voor hom gesien. Met eerbied en bewon<strong>de</strong>ring het hy die heilige bladsye<br />

omgeblaai; met ‘n vinnige pols en ‘n bonsen<strong>de</strong> hart het hy vir homself die woor<strong>de</strong> van die<br />

lewe gelees, terwyl hy so kort-kort uitgeroep het, “0, dat God vir my so ‘n boek vir<br />

myself mag gee!”—Ibid. Engele van die hemel het by hom gestaan, en ligstrale van die<br />

troon van God het die skatte van die waarheid aan hom geopenbaar. Hy was altyd bang<br />

om God te mishaag, maar soos nooit tevore het hy nou diep on<strong>de</strong>r die besef gekom van sy<br />

toestand as ‘n sondaar. {GS 140.1}

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!