07.07.2024 Views

Om de Race de Voltooien_

Van alle disciplines die door de Grieken en Romeinen werden geïntroduceerd, werd de race beschouwd als de oudste en meest gewaardeerde. Koningen, prinsen en staatslieden namen deel aan deze races. Jonge mannen van eer namen deel en spaarden noch moeite noch zelfdiscipline om de prijs te winnen... Er golden strenge regels voor de wedstrijden en er waren geen uitzonderingen. Iedereen die zich wilde inschrijven voor een wedstrijd om de overwinningsprijs moest eerst een rigoureuze voorbereidende training ondergaan. Schadelijke genotzucht of elke andere verslaving aan genot die de mentale en fysieke prestaties zou kunnen schaden, was ten strengste verboden. Alleen een atleet met sterke en soepele spieren die ook mentaal weerbaar was, kon enige hoop op succes hebben in deze wedstrijden, waarin kracht en snelheid essentieel waren. Elke beweging moest beheerst zijn, elke stap snel en zeker, en de fysieke kracht moest optimaal zijn. In deze wedstrijden werden grote risico's genomen. Toen de winnaar de finish bereikte, werd hij begroet door het daverende applaus van de grote menigte toeschouwers, waarvan de echo's weerklonken in de omringende heuvels en bergen. Ten overstaan van de toeschouwers overhandigde de scheidsrechter hem de tekenen van de overwinning - een lauwerkrans en een palmtak, die hij in zijn rechterhand moest dragen.

Van alle disciplines die door de Grieken en Romeinen werden geïntroduceerd, werd de race beschouwd als de oudste en meest gewaardeerde. Koningen, prinsen en staatslieden namen deel aan deze races. Jonge mannen van eer namen deel en spaarden noch moeite noch zelfdiscipline om de prijs te winnen...
Er golden strenge regels voor de wedstrijden en er waren geen uitzonderingen. Iedereen die zich wilde inschrijven voor een wedstrijd om de overwinningsprijs moest eerst een rigoureuze voorbereidende training ondergaan. Schadelijke genotzucht of elke andere verslaving aan genot die de mentale en fysieke prestaties zou kunnen schaden, was ten strengste verboden. Alleen een atleet met sterke en soepele spieren die ook mentaal weerbaar was, kon enige hoop op succes hebben in deze wedstrijden, waarin kracht en snelheid essentieel waren. Elke beweging moest beheerst zijn, elke stap snel en zeker, en de fysieke kracht moest optimaal zijn.
In deze wedstrijden werden grote risico's genomen. Toen de winnaar de finish bereikte, werd hij begroet door het daverende applaus van de grote menigte toeschouwers, waarvan de echo's weerklonken in de omringende heuvels en bergen. Ten overstaan van de toeschouwers overhandigde de scheidsrechter hem de tekenen van de overwinning - een lauwerkrans en een palmtak, die hij in zijn rechterhand moest dragen.

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

eie saligheid? Hy is God en ons is Sy skepsels; Hy is die Here en ons is Sy diensknegte;<br />

Hy is die Meester van die wêreld en ons is veragtelike sterwelinge. En nogtans het Hy<br />

gely! Waarom dan sou ons nie ook ly nie, veral daar lyding vir ons loutering is? Daarom,<br />

gelief<strong>de</strong>s, as my dood Hom moet verheerlik, bid dat die spoedig mag kom, en dat Hy my<br />

in staat mag stel om alles wat my sal oorkom met standvastigheid te verduur. Maar as dit<br />

beter sou wees dat ek tot julle moet terug kom, laat ons God dan bid dat ek son<strong>de</strong>r blaam<br />

terugkom — dit wil sê, dat ek nie een titteltjie van die evangeliewaarheid sal terughou<br />

nie, sodat ek aan my broe<strong>de</strong>rs ‘n navolgenswaardige voorbeeld kan nalaat. Heel moontlik<br />

sal julle my nooit weer in Praag sien nie; maar as dit die almagtige God behaag om my<br />

aan julle terug te gee, laat ons dan voortgaan met ‘n standvastiger hart in die kennis en<br />

lief<strong>de</strong> van Sy wet.”—Bonnechose, Deel 1, bls. 147, 148. {GS 118.2}<br />

In ‘n an<strong>de</strong>r brief, aan ‘n priester wat ‘n dissipel van die evangelie geword het, het Huss<br />

met groot ne<strong>de</strong>righeid van sy eie dwalings geskryf en hy het homself aangekla “dat dit<br />

hom genoeë verskaf het om kostelike klere te dra, en dat hy ure verkwis het met y<strong>de</strong>le<br />

arbeid.” In die brief het hy die volgen<strong>de</strong> roeren<strong>de</strong> vermanings gegee: “Mog die<br />

heerlikheid van die Here en die redding van jou siel jou gedagtes besig hou, en nie die<br />

besit van kerklike ampte en goed nie. Waak daarteen om nie jou huis meer te versier as<br />

jou siel nie; en bo alles, versorg jou geestelike gebou. Wees vroom en ne<strong>de</strong>rig teenoor die<br />

armes, en verteer nie jou goed met feesviering nie. As jy nie jou lewe verbeter en oordaad<br />

versaak nie, is ek bevrees dat jy swaar gekasty sal word net soos ekself. . . . Jy is bekend<br />

met my leer, want ek het jou on<strong>de</strong>rrig van kindsbeen af; dit sou dus nutteloos vir my wees<br />

om nog meer te skryf. Maar ek besweer jou, <strong>de</strong>ur die gena<strong>de</strong> van die Here, om my nie na<br />

te volg in enige van die y<strong>de</strong>lhe<strong>de</strong> waarin jy gesien het dat ek geval het nie.” Op die<br />

koevert het hy ver<strong>de</strong>r geskryf, “ek besweer jou my vriend om hierdie brief nie oop te<br />

maak voordat jy seker is van my dood nie.”—Bonnechose, Deel 1, bls. 148, 149. {GS<br />

119.1}<br />

Op sy reis het Huss orals bewyse gesien van die verspreiding van sy leerstellings,<br />

asook die welgevalle waarmee sy saak bejeën is. Die mense het toegestroom om hom te<br />

ontmoet, en in sommige dorpe het die magistrate hom vergesel <strong>de</strong>ur die strate. {GS<br />

119.2}<br />

By sy aankoms op Constans het Huss alle vryheid geniet. By die vrygelei<strong>de</strong> van die<br />

keiser het die Pous hom ook die versekering gegee van beskerming. Dog hierdie plegtige<br />

en herhaal<strong>de</strong>like versekering is geskend, en die Hervormer is binne ‘n kort tydjie<br />

gearresteer op bevel van die Pous en die kardinale, en hy is in ‘n vieslike kerker<br />

opgesluit. Later is hy oorgeplaas na ‘n sterk kasteel oorkant die Ryn, en daar is hy<br />

gevangene gehou. Die Pous het maar min voor<strong>de</strong>el uit sy verraad getrek, en kort daarna is<br />

hy self in dieself<strong>de</strong> gevangenis opgesluit.—I<strong>de</strong>m., bl 247. Op die verga<strong>de</strong>ring is daar<br />

bewys dat hy aan die laagste misda<strong>de</strong> skuldig was, behalwe nog moord, simonie, en

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!