Om de Race de Voltooien_

Van alle disciplines die door de Grieken en Romeinen werden geïntroduceerd, werd de
race beschouwd als de oudste en meest gewaardeerde. Koningen, prinsen en
staatslieden namen deel aan deze races. Jonge mannen van eer namen deel en spaarden
noch moeite noch zelfdiscipline om de prijs te winnen...
Er golden strenge regels voor de wedstrijden en er waren geen uitzonderingen.
Iedereen die zich wilde inschrijven voor een wedstrijd om de overwinningsprijs moest
eerst een rigoureuze voorbereidende training ondergaan. Schadelijke genotzucht of
elke andere verslaving aan genot die de mentale en fysieke prestaties zou kunnen
schaden, was ten strengste verboden. Alleen een atleet met sterke en soepele spieren
die ook mentaal weerbaar was, kon enige hoop op succes hebben in deze wedstrijden,
waarin kracht en snelheid essentieel waren. Elke beweging moest beheerst zijn, elke
stap snel en zeker, en de fysieke kracht moest optimaal zijn.
Toen de deelnemers voor de wachtende menigte verschenen, werden hun namen
hardop voorgelezen en werden de regels van de race in detail aangekondigd. Toen
gingen alle lopers tegelijk van start. De gespannen aandacht van de toeschouwers
stimuleerde de wil van elke atleet om te winnen. De juryleden zaten dicht bij de
finishlijn zodat ze de race van begin tot eind konden volgen en de prijs aan de echte
winnaar konden uitreiken. Als een loper door een overtreding van de regels als eerste
de finish bereikte, werd hij gediskwalificeerd.
In deze wedstrijden werden grote risico's genomen. Sommige deelnemers herstelden
nooit van de buitensporige fysieke inspanning. Het was niet ongewoon dat mannen
tijdens de race in elkaar zakten, bloedend uit de mond en neus, en soms viel een loper
dood neer terwijl hij op het punt stond de prijs in ontvangst te nemen. Maar zelfs het
risico van levenslange gezondheidsschade of zelfs de dood werd niet als een te groot
risico beschouwd voor de eer die de succesvolle deelnemer te beurt viel.
Toen de winnaar de finish bereikte, werd hij begroet door het daverende applaus van
de grote menigte toeschouwers, waarvan de echo's weerklonken in de omringende
heuvels en bergen. Ten overstaan van de toeschouwers overhandigde de scheidsrechter
hem de tekenen van de overwinning - een lauwerkrans en een palmtak, die hij in zijn
rechterhand moest dragen.