Om de Race de Voltooien_

kerkers, die Lollardetorings, in marteling en in die vlamme, juigende dat hulle waardig
geag was om te deel “in Sy lyde.” {GS 106.2}
Die pousgesindes kon nie hulle sin kry met Wycliffe gedurende sy leeftyd nie, en hulle
wraaksugtigheid kon nie tevrede gestel word solank as sy liggaam rustig in die graf gerus
het nie. Kragtens ‘n dekreet van die Konsilie van Constans, is sy bene sowat veertig jaar
na sy dood opgegrawe en in die openbaar verbrand, en die as is in ‘n riviertjie in die buurt
gegooi. “Hierdie stroompie,” het ‘n ou skrywer gesê, “het die as na die Avon gevoer, die
Avon na die Severn, die Severn in die enge see, en die weer na die groot oseaan. En so
het die as van Wycliffe ‘n sinnebeeld van sy leer geword wat nou in die hele wêreld
versprei is.”—Fuller T., “Church History oj Britain,” boek 4, ajd. 2, para. 54.Min het sy
vyande die betekenis van hulle kwaadwillige daad besef. {GS 107.1}
Dit is deur die geskrifte van Wycliffe dat Johannes Huss van Boheme, gelei is om die
baie dwalings van Romanisme op te gee en die werk van hervorming aan te pak. Op
hierdie wyse is die saad gesaai in hierdie twee lande wat sover van mekaar verwyder is.
Van Boheme het die werk uitgebrei tot ander lande. Die aandag van die mense is gevestig
op die woord van God wat so lan vergeet was. ‘n Goddelike hand was besig om die weg
te berei vir die Groot Hervorming. {GS 107.2}