Om de Race de Voltooien_

Die drukkuns was nog onbekend, en dit was slegs deur langsame en vermoeiende
arbeid dat afskrifte van die Bybel gemaak kon word. So graag wou die mense die boek
hê, dat baie gewillig die werk onderneem het om dit af te skryf; maar dit het moeilik
gegaan vir die skrywers om in die aanvraag te voorsien. Sommige van die ryker kopers
wou graag die hele Bybel hê. Ander het gedeeltes daarvan gekoop. In baie gevalle het
verskillende gesinne saam ‘n afskrif gekoop. Op hierdie manier het Wycliffe se Bybel
spoedig sy weg gevind tot die huise van die volk. {GS 99.3}
Die beroep op die redelike verstand van die mense het hulle gewek uit hulle lydelike
onderwerping aan die pouslike leerstellings. Wycliffe het nou die kenmerkende
leerstellings van Protestantisme verkondig, naamlik verlossing deur geloof in Christus, en
die onfeilbaarheid van die Skrifte. Die predikers wat hy uitgestuur het, het die Bybel
asook die geskrifte van die Hervormer met sulke groot sukses versprei dat die nuwe
geloof deur byna die helfte van die bevolking van Engeland aangeneem is. {GS 100.1}
Die verskyning van die Skrifte het ontsteltenis laat ontstaan by die owerstes van die
kerk. Nou het hulle te kampe gehad met ‘n werktuig magtiger as Wycliffe -—‘n werktuig
waarteen hulle wapens tevergeefs sou wees. Daar was destyds in Engeland geen wet om
die verspreiding van die Bybel te belet nie, want die Bybel is nog nooit in die volkstaal
uitgegee nie. Sulke wette is later gemaak en streng toegepas. In die tussentyd was daar
geleentheid vir die verspreiding van Gods woord, ondanks die pogings van die
priesters. {GS 100.2}
Weer het die pouslike leiers planne gesmee om die Hervormer se stem stil te maak. Hy
is voor drie geregshowe gedaag, maar dit het niks gehelp nie. Eerstens het ‘n sinode van
biskoppe verklaar dat sy geskrifte ketters was, en nadat hulle die jong koning, Richard II,
aan hulle kant gekry het, het hulle ‘n koninklike bevel verkry wat almal tot
gevangenisstraf veroordeel het wat Wycliffe se leerstellings geglo het. {GS 100.3}
Wycliffe het hom op die parlement beroep; onbevrees het hy die hiërargie voor die
volksverteenwoordiging gedaag, en ‘n hervorming geëis van die verskriklike
wangebruike wat deur die kerk goedgekeur word. Met oortuigende krag het hy die
aanmatigings en korrupsie van die pouslike setel geskilder. Dit het sy vyande in
verwarring gebring. Die vriende en ondersteuners van Wycliffe was tot onderwerping
gedwing, en daar is verwag dat die Hervormer self, op sy ou dag, alleen en sonder
vriende, sou buig voor die gesag van die kroon en die myter. Maar in stede hiervan het
die pousgesindes gevind dat hulle verslaan is. Die parlement, wakker geskud deur
Wycliffe se hartroerende beroep, het die bevel tot vervolging herroep, en weer was die
Hervormer vry. {GS 100.4}
Vir ‘n derde maal is hy verhoor, en hierdie keer voor die noogste geestelike regbank in
die ryk. Hier kon geen genade verleen word aan kettery nie. Hier, eindelik, sou Rome