Om de Race de Voltooien_

van Rome, het die voorbeeld van hulle Meester gevolg, wat gekom het, “nie om gedien te
word nie, maar om te dien.” Hulle het die kudde van God gevoed, en hulle gelei na die
grasige weivelde en lewende fonteine van Sy heilige woord. Ver weg van menslike prag
en hoogmoed, het die mense vergader, nie in pragtige kerke of grootse katedrale nie,
maar in die skaduwees onder die berge, in die Alpe-valleie, of, in tye van gevaar, in die
een of ander rotsvesting om te luister na die woorde van waarheid verkondig deur die
diensknegte van Christus. Nie alleen het die leraars die evangelie verkondig nie, maar
hulle het die siekes besoek, die kinders gekatkiseer, die dwalendes vermaan, en hulle het
hulle beywer om geskille op te los en eensgesindheid en broederliefde te bevorder. In tye
van vrede is hulle onderhou deur die vrywillige offergawes van die volk, maar, soos
Paulus die tentmaker, het elkeen die een of ander ambag of beroep geleer waardeur hy,
indien nodig, ‘n eie bestaan kon maak. {GS 77.1}
Die jongmense is onderrig deur hulle leraars. Terwyl daar aandag geskenk is aan ‘n
algemene opvoeding, is die Bybel veral gestudeer. Die Evangelies van Mattheus en
Johannes is uit die hoof geleer, asook baie van die Sendbriewe. Ook is hulle gebruik om
afskrifte van die Skrifte te maak. Sommige van die handskrifte het die hele Bybel bevat,
terwyl ander net sekere dele bevat het, waarby eenvoudige verklarings van die teks
gevoeg is deur diegene wat bekwaam was om die Skrifte uit te lê. Op hierdie manier is
die skatte van die waarheid wat solank bedek was deur diegene wat hulleself bo God wou
verhef het, te voorskyn gebring. {GS 77.2}
Deur geduldige, onvermoeide arbeid, soms in die diep, donker spelonke van die aarde,
by die lig van fakkels, is die Heilige Skrifte uitgeskryf, teks vir teks, hoofstuk vir
hoofstuk. Op hierdie manier het die werk voortgegaan en het die geopenbaarde wil van
God geblink soos louter goud; en hoeveel helderder, duideliker, en heerliker dit geblink
het weens die beproewings wat vir die ontwil daarvan gely is, het alleen diegene besef
wat die werk gedoen het. Engele uit die hemel het by hierdie getroue werkers
gestaan. {GS 78.1}
Satan het die Roomse priesters en prelate aangehits om die Woord van waarheid te
bedek onder die vuilis van dwaalleer, kettery, en bygeloof; maar op die wonderbaarlikste
manier is dit onbesoedeld bewaar in die donker eeue. Dit het die stempel gedra, nie van
die mens nie, maar van God. Mense was onvermoeid in hulle pogings om die duidelike,
eenvoudige betekenis van die Skrifte te verduister, en om hulle hulle eie getuienis te laat
weerspreek; maar soos die ark op die onstuimige waters, het die woord van God die
storms wat getrag het om dit te vernietig, getrotseer. Soos ‘n myn ryk goud en silwer are
het wat onder die oppervlakte bedek is, sodat mens moet indelf as jy die skatte wil
ontbloot, net so ook het die Heilige Skrifte skatte van waarheid wat geopenbaar sal word
alleen aan die ernstige, nederige, biddende soeker. God het die Bybel bestem as ‘n
lesboek vir die hele mensheid in sy kinderjare, jeug, en manlike jare, en om gedurig