Om de Race de Voltooien_

het van die tyd af dat die vlammende swaard die eerste mensepaar uit Eden verban het —
die tyd om “Sy eiendom te verlos.” Efe. 1: 14. Die aarde wat in die begin aan die mens
gegee is, wat hy in die hande van Satan oorgegee het, en wat so lank deur die magtige
vyand beset is, is teruggebring deur die groot verlossingsplan. Alles wat as gevolg van
die sonde verlore gegaan het, is weer herstel. “Want so sê die Here, . . . wat die aarde
geformeer en dit gemaak het — Hy het dit bevestig; Hy het dit nie geskape om woes te
wees nie, maar dit geformeer om bewoon te word.” Jes. 45: 18. Waar die aarde nou die
ewige tuiste gemaak is van die verlostes, word Gods oorspronklike doel met die skepping
daarvan vervul. “Die regverdiges sal die aarde besit en vir ewig daarop woon.” Ps. 37:
29. {GS 757.3}
Uit vrees dat hulle ons toekomstige erfenis te materialisties sal voorstel, is baie daartoe
gebring om die waarhede in verband daarmee te vergeestelik. Christus het Sy dissipels
verseker dat Hy vir hulle wonings in Sy Vader se huis gaan berei. Diegene wat die leer
van Gods woord aanneem, sal nie heeltemal onkundig wees aangaande die hemelse tuiste
nie. En tog word daar gesê, “Wat die oog nie gesien en die oor nie gehoor en in die hart
van ‘n mens nie opgekom het nie, wat God berei het vir die wat Hom liefhet.” 1 Kor. 2:
9. Menslike taal is nie in staat om die loon van die regverdiges te beskryf nie. Alleen
diegene wat dit eendag sien sal dit ken. Die beperkte menslike verstand kan nie die
heerlikheid van die paradys van God besef nie. {GS 758.1}
In die Bybel word die erfdeel van die verlostes ‘n vaderland genoem. (Heb. 11: 14-
16.) In daardie land sal die hemelse Herder Sy kudde na fonteine van lewende waters lei.
Die boom van die lewe gee elke maand sy vrugte, en die blare van die boom is vir die
genesing van die nasies. Daar is strome wat nooit opdroog nie, so helder as kristal, en
langs hulle groei bome wat hulle skaduwees werp op die paaie wat vir die verlostes van
die Here berei is. Daar is wyduitgestrekte vlaktes begrens deur pragtige heuwels en deur
die berge van God met hulle hoë spitse. Op daardie vreedsame vlaktes, langs daardie
lewende strome, vind Gods volk, wat so lank pelgrims en swerwelinge was, ‘n
tuiste. {GS 758.2}
“My volk sal woon in ‘n plek van vrede en in veilige wonings en in plekke van
onbesorgde rus.” “Van geweld sal in jou land nie meer gehoor word nie — van geen
verwoesting of verbreking in jou grondgebied nie; maar jy sal jou mure Heil noem en jou
poorte Lof.” “En hulle sal huise bou en bewoon, en wingerde plant en die vrug daarvan
eet: Hulle sal nie bou dat ‘n ander dit bewoon nie; hulle sal nie plant dat ‘n ander dit eet
nie. . . . My uitverkorenes sal die werk van hulle hande self opgebruik.” Jes. 32: 18; 60:
18; 65: 21, 22. {GS 758.3}
“Die woestyn en die dor land sal [daar] bly wees; en die wildernis sal juig en bloei
soos ‘n herfslelie.” “Vir ‘n doringboom sal ‘n sipres opgaan; vir ‘n distel sal ‘n
mirteboom opgaan.” “Dan wei die wolf by die lam, en die luiperd gaan lê by die bokkie. .