Om de Race de Voltooien_

Satan, die magtigste van alle stryders, is aan die voorpunt, en sy engele verenig hulle
kragte vir die finale slag. Hy word gevolg deur konings en helde, wat gevolg is deur die
menigtes in groot afdelings, elke afdeling onder sy eie aanvoerder. Met militêre
reëlmatigheid ruk die linies op oor die aarde se gebroke oppervlakte na die stad van God.
Op bevel van Jesus word die poorte van die Nuwe Jerusalem gesluit; die leers van Satan
omsingel die stad en maak gereed vir die aanval. {GS 747.3}
Christus verskyn nou sodat Sy vyande Hom kan sien. Hoog bokant die stad, op ‘n
fondament van blink goud, is ‘n troon, hoog en verhewe. Op hierdie troon sit die Seun
van God, en rondom Hom is die onderdane van Sy koninkryk. Geen pen kan die mag en
majesteit van Christus beskryf nie. Die heerlikheid van die Ewige Vader omring Sy Seun.
Die Heerlikheid van Sy teenwoordigheid vervul die stad, maar dit strek buitekant die
poorte en vervul die hele aarde met Sy glans. {GS 748.1}
Naaste aan die troon is diegene wat eenmaal ywerig vir die saak van Satan was, maar
wat soos stukke brandhout uit die vuur geruk is en hulle Verlosser gevolg het met ‘n
vurige toegewydheid. Naas hulle is diegene wat hulle Christelike karakters volmaak het
te midde van valsheid en ongeloof; diegene wat die wet van God geëer het toe die
Christenwêreld dit tot niet verklaar het; en die miljoene van alle eeue, wat die marteldood
vir hulle geloof gesterf het. En anderkant hulle is, “‘n groot menigte wat niemand kon tel
nie, uit alle nasies en stamme en volke en tale . . . voor die troon en voor die Lam,
bekleed met wit klere en met palmtakke in hulle hande.” Openb. 7: 9, 10. Hulle stryd is
beëindig, die oorwinning is behaal. Hulle het die loopbaan geloop en die prys gewin. Die
palmtak in hulle hande is ‘n simbool van hulle oorwinning, die wit klere is ‘n simbool
van die vlekkelose geregtigheid van Christus wat nou hulle s‘n is. {GS 748.2}
Die verlostes hef ‘n loflied aan wat deur die hemel weergalm, “Heil aan onse God wat
op die troon sit, en aan die Lam!” Engele en serafs sing saam. Waar die verlostes die krag
en kwaadwilligheid van Satan sien, besef hulle, soos nog nooit tevore nie, dat geen krag
behalwe die van Christus, hulle oorwinnaars kon gemaak het. In daardie ganse heerlike
skare is daar nie een wat sy verlossing aan homself toeskryf asof hy deur sy krag en
goedheid oorwin het nie. Daar word nie een woord gesê van wat hulle gedoen en gely het
nie; maar die tema van elke lied en die hoofinhoud van elke loflied, is, Heil aan onse God
en aan die Lam! {GS 748.3}
In die teenwoordigheid van die vergaderde bewoners van die aarde en die hemel, vind
die finale kroning van die Seun van God plaas. En nou, beklee met die grootste majesteit
en krag, spreek die Koning van die konings die vonnis uit op die rebelle teen Sy regering,
en daar word regverdige straf uitgeoefen op diegene wat Sy wet oortree en Sy volk
verdruk het. Die profeet van God sê: “Ek het ‘n groot wit troon gesien, en Hom wat
daarop sit voor wie se aangesig die aarde en die hemel weggevlug het; en daar is geen
plek vir hulle gevind nie. En ek het die dode, klein en groot, voor God sien staan, en die