Om de Race de Voltooien_

sonder enige skoonheid, en wat eenmaal deur die sonde besoedeld was, is nou volmaak,
heerlik, en onsterflik. Alle smette en gebreke word in die graf agtergelaat. Met vrye
toegang tot die boom van die lewe in Eden wat so lank verlore was, sal die verlostes
ontwikkel tot die voile grootte van die menslike geslag voor die sondeval. Die laaste
spore van die vloek van die sonde sal weggeneem word, en die getroues van Christus sal
verskyn in die heerlikheid van die Here onse God, en verstandelik, geestelik. en
liggaamlik sal hulle die volmaakte ewebeeld van hulle Here weerkaats. O wonderbare
verlossing! —die verlossing waarvan so lank gepraat is, waarop so lank gehoop is, en wat
so lank verwag is, maar wat nooit ten voile begryp is nie. {GS 726.3}
Die lewende regverdiges word verander “in ‘n oomblik, in ‘n oogwink.” Op Gods
magwoord word hulle verheerlik; nou is hulle onsterflik, en saam met die verrese heiliges
word hulle opgeneem, die Here tegemoet in die lug. Engele maak die uitverkorenes
bymekaar uit die vier windstreke. Klein kindertjies word deur engele gedra na hulle
moeders se arms. Vriende wat lank deur die dood geskei is, word herenig om nooit weer
te skei nie, en met vreugdeliedere vaar hulle saam op na die Godstad. {GS 727.1}
Aan elke kant van die wa van wolke is daar vlerke, en onderaan lewende wiele; en
terwyl die wa hemel-toe ry, roep die wiele uit, “Heilig,” en die vlerke, terwyl hulle
beweeg roep ook, ,.Heilig,” en die gevolg van engele roep “Heilig, heilig, heilig, Here
God Almagtig.” En die verlostes roep uit “Halleluja!” terwyl die wa voortry na die Nuwe
Jerusalem. {GS 727.2}
Voordat hulle die Godstad binnegaan gee die Verlosser aan Sy navolgers die tekens
van oorwinning, en Hy beklee hulle met die kentekens van hulle koninklike status. Die
glinsterende geledere val in, in die vorm van ‘n vierkant, rondom hulle Koning wie se
majestueuse gestalte die van die heiliges en die engele ver oortref, en wie se gelaat vol
van liefde op hulle skyn. Die blik van die ontelbare leërskare van verlostes is op Hom
gerig, en elke oog sien die heerlikheid van Hom van wie gesê is, “so misvormd was Sy
voorkomste, geen mens meer nie, en Sy gestalte was nie soos die van ‘n mensekind nie.”
Op die hoofde van die oorwinnaars plaas Jesus met Sy eie regterhand die kroon van
heerlikheid. Vir elkeen is daar ‘n kroon met Sy eie “nuwe naam” daarop, en met die
opskrif, “Heilig aan die Here.” Elkeen ontvang die oorwinnaarspalm en ‘n glinsterende
siter. En wanneer die engele wat lei die snare aanraak, bespeel elke hand op behendige
wyse sy siter, wat die heerlikste en soetste melodie voortbring. Elke hart verkeer in
onuitspreeklike verrukking, en elke stem hef die danklied aan: “Aan Hom wat ons
liefgehad het en ons van ons sondes gewas het in Sy bloed en ons gemaak het konings en
priesters vir Sy God en Vader, aan Hom die heerlikheid en die krag tot in alle ewigheid.”
Openb. 1:5, 6. {GS 727.3}
Voor die verloste skare is die heilige stad. Jesus maak die pêrelpoorte wyd oop, en die
nasies wat die waarheid bewaar het, gaan binne. Daar sien hulle die paradys van God, die