Om de Race de Voltooien_

om hulle te bedek, liewer as om die aangesig te sien van Hom wat hulle verag en verwerp
het. {GS 724.1}
Die stem wat selfs tot die ore van die dode deurdring, ken hulle. Hoe dikwels het
daardie pleitende, tere stem hulle nie tot bekering geroep nie. Hoe dikwels is dit gehoor
in die smekings van ‘n vriend, ‘n broeder, ‘n Verlosser. Vir die verwerpers van Sy genade
is daar geen stem so vol veroordeling, en so vol afkeuring as die stem wat solank met
hulle gepleit het, “Bekeer julle, bekeer julle van julle verkeerde weë! Waarom tog wil
julle sterwe.” Eseg. 33: 11. O dat dit vir hulle die stem van ‘n vreemdeling was! Jesus sê:
“Omdat Ek geroep en julle geweier het, Ek My hand uitgestrek en niemand geluister het
nie; en julle al My raad nie opgevolg en van My teregwysing nie wou geweet het nie,
daarom sal Ek ook lag by julle ondergang, Ek sal spot as julle verskrikking kom.”
Spreuke 1: 24, 25. Daardie stem bring dinge in herinnering wat hulle graag uitgedelg wil
sien — waarskuwings wat verag is, uitnodigings wat geweier is, voorregte wat
verwaarloos is. {GS 724.2}
Daar is diegene wat Christus bespot het in Sy vernedering. Met krag word hulle nou
herinner aan die Lyer se woorde toe Hy, nadat Hy deur die hoëpriester besweer is, plegtig
verklaar het, “Van nou af sal u die Seun van die mens sien sit aan die regterhand van die
krag van God en kom op die wolke van die hemel.” Matt. 26: 64. Nou sien hulle Hom in
Sy heerlikheid, en later sal hulle Hom sien sit aan die regterhand van krag. {GS 724.3}
Diegene wat Sy aanspraak bespot het dat Hy die Seun van God is, staan nou
spraakloos. Daar staan die trotse Herodes wat Sy koninklike titel gehoon het, en sy
soldate gebied het om Hom te kroon as koning. Daar staan die manne wat met duiwelse
hande die purper kleed vir Hom aangetrek het, die doringkroon op Sy hoof geplaas het,
en in Sy weerlose hand die spotsepter gegee het en wat met godslasterende gespot voor
Hom neergekniel het. Die manne wat die Vors van die lewe geslaan en bespuug het,
deins nou terug voor Sy deurdringende blik, en maak pogings om weg te vlug van die
oorweldigende heerlikheid van Sy teenwoordigheid. Diegene wat die spykers deur Sy
hande en voete geslaan het, die soldate wat Hom in die sy gesteek het, aanskou die
merktekens met verskrikking en verwyt. {GS 725.1}
Met die grootste helderheid herinner die priesters en owerstes hulle die tonele op
Golgota. Met grillende afsku onthou hulle hoe hulle uitgeroep het, terwyl hulle hulle
hoofde met Sataniese vreugde geskud het: “Ander het Hy gered, Homself kan Hy nie red
nie. As Hy die koning van Israel is, laat Hom nou van die kruis afkom, en ons sal in Hom
glo. Hy het op God vertrou; laat Hy Hom nou red as Hy behae in Hom het.” Matt. 27: 42,
43. {GS 725.2}
Helder kom nou voor hulle gees die Heiland se gelykenis van die landbouers wat
geweier het om die vrugte van die wingerd aan hulle heer te lewer, en wat sy diensknegte