Om de Race de Voltooien_

Dekaloog staan daar geskryf soos met ‘n pen van vuur. Die woorde is so duidelik dat alle
mense hulle kan lees. Dit kom in herinnering, die duisternis van bygeloof en dwaalleer
word weggeveeg uit alle harte, en Gods tien woorde, kort en bondig en gesaghebbend,
word geopenbaar aan al die aardbewoners. {GS 721.1}
Dit is onmoontlik om die verskrikking en wanhoop te beskryf van diegene wat Gods
heilige gebooie vertrap het. Die Here het Sy wet aan hulle gegee; hulle kon hulle
karakters daaraan getoets en die gebreke gesien het terwyl daar nog geleentheid was vir
bekering en hervorming; maar om die guns van die wêreld te win, het hulle die gebooie
verwerp en ander geleer om ook te oortree. Hulle het pogings aangewend om Gods volk
te dwing om Sy Sabbat te ontheilig. Nou staan hulle veroordeel deur daardie wet wat
hulle verag het. Met ontsettende helderheid besef hulle dat hulle sonder verskoning staan.
Hulle het gekies wie hulle wou dien en aanbid. “Dan sal julle weer die onderskeid sien
tussen die regverdige en die goddelose, tussen die wat God dien en die wat Hom nie dien
nie.” Mai. 3: 18. {GS 721.2}
Die vyande van Gods wet, van die predikante tot by die minste onder hulle het nou ‘n
nuwe begrip van waarheid en plig. Te laat sien hulle dat die Sabbat van die vierde gebod
die seel van die lewende God is. Te laat besef hulle die ware aard van hulle valse sabbat,
en die fondament van sand waarop hulle gebou het. Hulle ontdek dat hulle teen God
geveg het. Godsdienstige leiers het siele tot die verderf gelei terwyl hulle voorgegee het
om hulle na die poorte van die Paradys te lei. Eers in die dag van finale afrekening sal dit
bekend word hoe groot die verantwoordelikheid is van diegene wat die heilige amp
beklee, en hoe vreeslik die gevolge is van hulle ontrouheid. Eers in die ewigheid sal ons
in staat wees om te besef wat die verlies van een enkele siel beteken. Vreeslik sal die
verdoemenis wees van die aan wie God sal sê, Gaan weg van My, jou bose
dienskneg. {GS 722.1}
Die stem van God word uit die hemel gehoor wat die dag en uur van Jesus se koms
aankondig, en wat die ewige verbond aan Sy volk oorhandig. Soos die hardste donderslae
dreun Sy woorde oor die aarde. Die Israel van God staan en luister met hulle oë omhoog.
Hulle aangesigte is verlig met Sy heerlikheid, en hulle blink soos die gelaat van Moses
toe hy van Sinai afgekom het. Die goddelose kan hulle nie aanskou nie. En wanneer die
seen uitgespreek word op diegene wat God vereer het deur Sy Sabbat te heilig, word daar
‘n magtige oorwinningskreet gehoor. {GS 722.2}
Kort daarna verskyn daar in die ooste ‘n klein swart wolkie, omtrent so groot as ‘n
man se hand. Dit is die wolk rondom die Heiland, en wat in die verte lyk asof dit in
duisternis gehul is. Die volk van God weet dat dit die teken van die Seun van die mens is.
In plegtige stilte staan hulle en kyk terwyl dit nader aan die aarde kom, en steeds ligter en
heerliker word totdat dit naderhand ‘n groot wit wolk is, die onderkant daarvan lyk soos
‘n verterende vuur, en daar bokant is die reënboog van die verbond. Jesus ry voort soos ‘n