Om de Race de Voltooien_

Hoofstuk 40—Die Groot Bevryding
Wanneek die beskerming van menslike wette onttrek sal word aan diegene wat Gods
wet eer, sal daar in verskillende lande ‘n gelyktydige beweging vir hulle vernietiging
wees. Namate die tvd van die dekreet nader, sal die mense saamsweer om die gehate
sekte met wortel en tak uit te roei. Daar sal ‘n besluit geneem word om in een nag ‘n
beslissende slag te slaan wat die stem van afkeuring en bestraffing vir ewig sal
stilmaak. {GS 717.1}
Die volk van God, sommige in gevangenisse en sommige in eensame skuilplekke in
die bosse en berge, sal nog om goddelike beskerming smeek, terwyl gewapende manne,
aangehits deur leërskare van bose engele, aan alle kante klaarmaak vir hulle werk van
vernietiging. Dit is nou, in die uur van hulle benoudheid, dat die God van Israel tussenbei
tree om Sy uitverkorenes te verlos. Die Here sê: “Liedere sal julle sing soos in die nag as
fees gevier word, en vrolik wees van hart soos die wat met die fluite loop, om te kom op
die berg van die Here, na die Steenrots van Israel. En die Here sal Sy stem vol majesteit
laat hoor en die neerdaling van Sy arm laat sien, met grimmige toorn en die vlam van ‘n
verterende vuur, storm en stortreën en haelkorrels.” Jes. 30: 29, 30. {GS 717.2}
Met triomfkrete, spotredes en verwensings, begin skares van bose mense afstorm op
hulle prooi; maar skielik word die aarde oorval met ‘n stikdonkerheid wat donkerder is as
die donkerste nag. Daarna word daar ‘n reënboog gesien in die lug, blinkende met die
heerlikheid van die troon van God, en dit skyn asof dit elke biddende groep omring. Die
bose skare staan skielik stil. Hulle spottende stemme sterf weg. Die voorwerpe van hulle
haat word vergeet. Met ontsettende voorgevoelens aanstaar hulle die simbool van Gods
verbond, en hulle een begeerte is om beskerm te word van die oormeesterende glans
daarvan. {GS 718.1}
Gods volk hoor ‘n stem, duidelik en welluidend wat sê, “Kyk op,” en hulle oë na die
hemel opheffende, sien hulle die boog van belofte. Die grimmige swart wolke wat die
uitspansel bedek het, gaan oop, en soos Stefanus kyk hulle op na die hemel en hulle sien
die heerlikheid van God, en die Seun van die mens sittende op Sy troon. In die goddelike
vorm sien hulle die merke van Sy vernedering; en van Sy lippe verneem hulle die versoek
wat Hy rig aan Sy Vader en voor die heilige engele, “Ek wil dat waar Ek is, hulle wat U
My gegee het, ook saam met My sal wees.” Joh. 17:24. Weer word daar ‘n stem gehoor,
welluidend en oorwinnend, wat sê: “Hulle kom! Hulle kom! Heilig, argloos, en
onbesoedeld. Hulle het die woord van My lydsaamheid bewaar; hulle sal onder die engele
wandel;” en die bleek bewende lippe van diegene wat hulle geloof vasgehou het hef die
oorwinningskreet aan. {GS 718.2}