Om de Race de Voltooien_

word. Die geliefdes van God sal lang vermoeiende dae moet deurmaak in kettings
gebind, in tronke opgesluit, tot die dood gevonnis, sommige om miskien uitgehonger te
word in afskuwelike donker kerkers. Geen menslike oor hoor hulle gekreun nie; geen
menslike hand word uitgesteek om hulle te help nie. {GS 706.2}
Sal die Here Sy volk in hierdie uur van beproewing vergeet? Het hy getroue Noag
vergeet toe die oordele die mense tydens die Sondvloed getref het? Het Hy Lot vergeet
toe vuur uit die hemel neergedaal het om die stede van die vlakte te verwoes? Het Hy
Josef vergeet toe hy in Egipte deur afgodedienaars omring was? Het Hy Elia vergeet toe
Isebel gesweer het om hom die lot van die Baálsprofete te laat deel? Het Hy Jeremia
vergeet in die vieslike donker kuil waarin hy gewerp was? Het Hy die drie Hebreërs in
die brandende vuuroond vergeet? of vir Daniël in die leeukuil? {GS 707.1}
“Sion sê: Die Here het my verlaat en die Here het my vergeet! Kan ‘n vrou haar
suigeling vergeet, dat sy haar nie ontferm oor die seun van haar skoot nie? Ofskoon hulle
sou vergeet, nogtans sal Ek jou nie vergeet nie! Kyk, Ek het jou in die handpalms
gegraveer.” Die Here van die leërskare het gesê, “Wie julle aanraak, raak Sy oogappel
aan.” Jes. 49: 14-16; Sag. 2: 8. {GS 707.2}
Ofskoon vyande hulle in die tronk stop, kan die tronkmure hulle nie afsny van
gemeenskap met Christus nie. Een wat hulle swakheid sien, wat bekend is met al hulle
beproewings, staan hoër as alle aardse magte; en engele sal hulle besoek in hulle eensame
selle, en die lig en vrede van die hemel aan hulle bring. Die gevangenis sal soos ‘n paleis
wees; want diegene wat ryk is in geloof woon daar, en die sombere mure sal verlig word
met ‘n hemelse lig, net soos toe Paulus en Silas gebid en lofsange gesing het te
middernag in die tronk op Filippi. {GS 707.3}
Gods oordele sal diegene tref wat soek om Sy volk te verdruk en te vernietig. Sy groot
lankmoedigheid teenoor die goddelose verstout hulle in hulle oortreding, maar hulle straf
is desnieteenstaande nie minder gewis en verskriklik omdat dit lank uitgestel word nie.
“Die Here sal Hom gereed maak soos by die berg Pérasim; Hy sal aanstorm soos in die
dal van Gibeon om Sy werk te doen — vreemd is Sy werk!” Jes. 28: 21. Vir ons genadige
God is die uitoefening van straf ‘n vreemde daad. “Sowaar as Ek leef! spreek die Here
HERE: Gewis, Ek het geen behae in die dood van die goddelose nie.” Eseg. 33: 11.
Die Here is “‘n barmhartige en genadige God, lankmoedig en groot van goedertierenheid
en trou. . . . Wat ongeregtigheid en oortreding en sonde vergewe.” Maar Hy sal die
skuldiges “nooit ongestraf laat bly nie.” “Die Here is lankmoedig, maar groot van krag en
nooit laat die Here ongestraf bly nie.” Exod. 34: 6, 7; Nahum 1:3. Deur vreeslike dinge in
geregtigheid sal die Here die gesag van Sy vertrede wet wreek. Die ontsettende
vergelding wat die oortreder wag, blyk uit die Here se huiwering om die reg uit te voer.
Die volk wat Hy lank verdra en wat Hy nie wil straf totdat die beker van hulle