Om de Race de Voltooien_

uitgeoefen word deur bose engele wanneer God hulle toelaat. Reeds nou is daar magte
gereed, hulle wag net op goddelike bevel, om orals verwoesting aan te rig. {GS 694.2}
Diegene wat Gods wet vereer, word beskuldig dat hulle die oorsaak is van die oordele
wat die wêreld tref, en ook sal hulle beskou word as die oorsaak van die verskriklike
stuiptrekkings van die natuur en die stryd en bloedvergieting wat die aarde met ellende
vervul. Die krag waarmee die laaste waarskuwing gepaard gegaan het, het die bose
woedend gemaak; hulle woede bars los teen diegene wat die boodskap aangeneem het, en
Satan sal die gees van haat en vervolging tot groter heftigheid aanblaas. {GS 694.3}
Toe God sy teenwoordigheid eindelik aan die Joodse volk onttrek het, het die priesters
en die volk dit nie besef nie. Hoewel hulle onder beheer van Satan gestaan het, en besiel
was met die afskuwelikste en kwaadwilligste drifte, het hulle hulleself nogtans beskou as
die uitverkorenes van God. Die diens in die tempel het voortgegaan; brandoffers is
geoffer op die besoedelde altare, en daeliks is die goddelike seen afgesmeek op ‘n volk
wat skuldig was aan die bloed van Gods geliefde Seun, en wat steeds getrag het om Sy
diensknegte en apostels om die lewe te bring. En so ook, wanneer die onherroeplike
besluit in die heiligdom aangekondig en die lot van die wêreld vir ewig beslis is, sal die
aardbewoners dit nie weet nie. Die volk aan wie die Gees van God finaal onttrek is, sal
voortgaan met hulle vormdiens; en die sataniese ywer waarmee die vors van die bose
hulle besiel om sy kwaadwillige planne uit te voer, sal die skyn van ywer vir God
dra. {GS 695.1}
Daar die Sabbat die spesiale twispunt geword het deur die ganse Christendom, en die
godsdienstige en burgerlike owerhede verenig het om die viering van Sondag verpligtend
te maak, sal die hardnekkige weiering van ‘n klein minderheid om gehoor te gee aan die
algemene vereiste, hulle die spesiale voorwerpe maak van algemene verfoeiing. Daar sal
aangevoer word dat die paar wat in stryd is met ‘n instelling van die kerk en ‘n wet van
die staat, nie gedoog moet word nie; en dat dit beter sou wees vir hulle om te ly as dat al
die volke tot verwarring en wetteloosheid sou oorgaan. Dieselfde argument is
agtienhonderd jaar gelede teen Christus aangevoer deur die “owerstes van die volk.” Dit
is voordelig vir ons, het die listige Kajafas gesê, “dat een man vir die volk sterwe en nie
die hele nasie omkom nie.” Joh. 11: 50. Hierdie argument sal oortuigend skyn; en daar sal
eindelik ‘n dekreet uitgevaardig word teen diegene wat die Sabbat van die vierde gebod
heilig, wat hulle sal veroordeel as diegene wat die swaarste straf verdien, en wat na ‘n
tyd, met die goedkeuring van die volk, gedood sal word. Romanisme in die Ou Wêreld,
en afvallige Protestantisme in die Nuwe, sal dieselfde weg inslaan teenoor diegene wat
die goddelike gebooie eerbiedig. {GS 695.2}
Die volk van God sal dan gedompel word in daardie tonele van lyding en ellende wat
deur die profeet beskryf word as die tyd van Jakob se benoudheid. “So sê die Here: Ons
het ‘n stem van verskrikking gehoor; daar is vrees en geen vrede nie! ... Waarom ... is alle