Om de Race de Voltooien_

In hierdie tyd van vervolging sal die geloof van Gods diensknegte op die proef gestel
word. Getrou het hulle die waarskuwing gegee en opgesien tot God en Sy woord alleen.
Gods Gees wat in hulle harte gewerk het, het hulle gedwing om te spreek. Besiel met
heilige ywer, en sterk onder goddelike invloed, het hulle hulle pligte aanvaar sonder om
te dink aan die gevolge wat daar sou ontstaan as hulle tot die mense die woord spreek wat
God aan hulle gegee het. Hulle het nie gedink aan hulle tydelike belange of gesoek om
hulle reputasie en lewens te beveilig nie. En nogtans, wanneer die storm van teenstand
teen hulle losbars, sal sommige, oorweldig deur vrees, gereed wees om uit te roep, “As
ons vooraf die gevolge van ons woorde kon geweet het, sou ons stilgebly het.” Aan alle
kante is hulle omring deur moeilikhede. Satan val hulle aan met heftige versoekings. Dit
lyk vir hulle of die werk wat hulle gekies het te moeilik is. Hulle word bedreig met
vernietiging. Die geesdrif wat hulle besiel het, is weg; maar hulle kan nie teruggaan nie.
En dan, onder ‘n besef van hulle magteloosheid, neem hulle hulle toevlug tot die
Almagtige om krag. Hulle onthou dat die woorde wat hulle gespreek het nie hulle s‘n was
nie, maar die van Hom wat hulle gebied het om die waarskuwing te gee. God het die
waar-heid in hulle harte geplaas, en hulle kon nie anders as om dit te verkondig nie. {GS
687.3}
Ervare Godsmanne het in die verlede met dieselfde moeilikhede te kampe gehad.
Wycliffe, Huss, Luther, Tyndale, Baxter, en Wesley — hulle almal het aangevoer dat alle
leerstellings aan die Bybel getoets moet word, en hulle het verklaar dat hulle alles sou
versaak wat deur die Bybel veroordeel word. Teen hierdie manne het vervolging heftig
gewoed; maar hulle het nie opgehou om die waarheid te verkondig nie. Verskillende
tydperke in die geskiedenis van die kerk is gekenmerk deur die openbaring van die een of
ander spesiale waarheid volgens die behoeftes van Gods volk in daardie tyd. Elke nuwe
waarheid het te kampe gehad met haat en teenstand; en diegene wat deur die lig daarvan
geseën is, is versoek en beproef. In tye van nood gee God aan Sy volk spesiale waarhede.
Wie durf weier om sulke waarhede te verkondig? Hy beveel Sy diensknegte om die laaste
genadeboodskap aan die wêreld te verkondig. Hulle kan nie sonder gevaar vir hulle eie
siele stilbly nie. Christus se gesante het niks te doen met die gevolge nie. Hulle moet
hulle plig nakom en die gevolge aan God oorlaat. {GS 688.1}
Namate die teenstand heftiger word, is die diensknegte van God weer verbyster; want
dit skyn vir hulle asof hulle die krisis laat ontstaan het. Maar hulle gewete en die woord
van God verseker hulle dat hulle die regte weg ingeslaan het; en ofskoon die beproewings
voortduur, ontvang hulle krag om dit te verdra. Die stryd word swaarder en heftiger, maar
hulle ontvang geloof en moed namate die nood hoër styg. Hulle getuig: “Ons durf nie die
hand aan Gods woord slaan of Gods heilige wet verdeel deur een deel belangrik en die
ander deel onbelangrik te noem om die guns van die wêreld te win nie. Die God wat ons
dien is magtig om ons te verlos. Christus het die aardse magte oorwin, en sal ons bang
wees vir ‘n wêreld wat reeds oorwin is?” {GS 688.2}