Om de Race de Voltooien_

argument aangevoer, ‘n argument wat later ook deur Protestante gebruik is, dat persone
deur weerlig getref is terwyl hulle op Sondag gewerk het, en dat Sondag dus die Sabbat
moes wees. “Dit is duidelik,” het die prelate gesê, “hoe verskriklik dit God mishaag as
hulle hierdie dag veronagsaam.” Daar is toe ‘n beroep gedoen op priesters en predikante,
konings en vorste, en op alle gelowiges, “om alle pogings te maak en sorg te dra dat die
dag herstel sal word tot sy posisie van eer, en dat dit, vir die welsyn van die Christendom,
van tyd tot tyd nougesetter gevier moes word.”—Morer, Tho., “Discourse in Six
Dialogues on the Name, Notion, and Observation of the Lord’s Day,” bl. 271 (ed.
1701). {GS 649.3}
Omdat die dekrete van konsilies nie genoeg was nie, is die burgerlike outoriteite gevra
om ‘n edik uit te vaardig wat vrees by die mense sou aanjaag en wat hulle sou dwing om
hulle van werk te onthou op Sondag. Op ‘n sinode wat in Rome gehou is, is alle vorige
besluite met groter krag en plegtigheid herbeklemtoon. En hulle is opgeneem in die
kerklike wet, en deur die burgerlike owerhede verpligtend gemaak deur byna die hele
Christendom.(Sien Heylyn, “History oj the Sabbath,” Deel 11, hoofstuk 5, ajdeling
7.) {GS 650.1}
Maar steeds het die gemis aan skriftuurlike gesag vir Sondagviering groot verleentheid
veroorsaak. Die mense wou weet waar hulle leraars die reg gekry het om die positiewe
verklaring van Jehova, “Die sewende dag is die Sabbat van die Here jou God,” tersyde te
stel ten einde die dag van die son te vereer. Weens die gebrek aan Bybelse bewys moes
hulle hulle toevlug neem tot ander dinge. ‘n Ywerige voorstander van Sondag, wat teen
die einde van die twaalfde eeu die kerke van Engeland besoek het, is deur getroue getuies
vir die waarheid weerstaan, en so vrugteloos was sy pogings dat hy die land vir ‘n tyd
verlaat het om middels te soek om sy leerstellings te bekragtig. Toe hy weer terug was,
het hy die middels gehad en hy het met groter sukses gewerk. Hy het met hom ‘n rol
saamgebring waarvan beweer is dat dit van God Self afkomstig was, en dat dit die nodige
bevel vir Sondagviering bevat het, asook vreeslike dreigemente om die ongehoorsames
bang te maak. Hierdie kostelike dokument — net so vals as die instelling wat dit wou
bewys —sou kastig uit die hemel geval het, en dit is beweer dat dit in Jerusalem, op die
altaar van St. Simeon op Golgota gevind is. Maar die feit is, dat die pouslike paleis in
Rome die plek is waar dit vandaan gekom het. Bedrog en vervalsings om die mag en
voorspoed van die kerk te bevorder, is middels wat in alle eeue deur die pouslike
hiërargie gebruik is as wettig. {GS 650.2}
Volgens hierdie rol is werk verbied van die negende uur, naamlik van drie-uur op
Saterdagmiddag tot sonop Maandag; en daar is beweer dat die gesag van hierdie
dokument deur baie wonderwerke bevestig is. Daar is beweer dat mense wat op
die verbode tyd gewerk het, met beroerte geslaan is. ‘n Meulenaar wat sy koring gemaal
het, sou pleks van meel ‘n stortvloed van bloed sien uitkom, en die wiel van die meule