Om de Race de Voltooien_

As ons die vasberade wreedheid van Satan wil verstaan wat hy vir honderde jare reeds
geopenbaar het, nie onder diegene wat nog nooit van God gehoor het nie, maar in die hart
van die Christendom, hoef ons net te kyk na die geskiedenis van die Katolieke Kerk.
Deur hierdie reusestelsel van bedrog bereik die vors van die bose sy doel om oneer aan
God en ellende aan die mens te bring. En waar ons sien hoedat hy daarin slaag om
homself te vermom en sy doel te bereik deur die leiers van die kerk, sal ons beter verstaan
waarom hy so teen die Bybel gekant is. As daardie Boek gelees sou word, sou die genade
en liefde van God geopenbaar word; en daar sou ontdek word dat Hy geeneen van die
swaar laste op die mense lê nie. Al wat Hy vra, is ‘n gebroke en boetvaardige hart, ‘n
nederige, gehoorsame gees. {GS 643.3}
Christus het geen voorbeeld in sy lewe aan manne en vroue gegee om hulleself in
kloosters op te sluit om hulle geskik vir die hemel te maak nie. Hy het nooit geleer dat
liefde en medelyde onderdruk moet word nie. Die Heiland se hart het oorgeloop van
liefde. Hoe nader die mens tot sedelike volmaaktheid kom, hoe skerper word sy sintuie;
hoe sterker sy waarnemingsvermoëns om die sonde te sien, hoe groter sy medelyde met
die lydendes. Die Pous maak daarop aanspraak dat hy die plaasvervanger van Christus is;
maar hoe steek sy karakter af by die karakter van ons Heiland? Het Christus ooit mense
na die gevangenis of die pynbank gestuur omdat hulle nie aan Hom hulde betoon het as
die Koning van die hemel nie? Het Hy ooit diegene tot die dood veroordeel wat Hom nie
wou aanneem nie? Toe Hy deur die mense van ‘n Samaritaanse dorpie beledig is, het die
apostel Johannes verontwaardigend gevra: “Here, wil U hê ons moet sê dat vuur van die
hemel afdaal en hulle verteer, soos Elia ook gedoen het?” Lukas 9: 54. Jesus het Sy
dissipel met ontferming aangekyk, en sy harde gees veroordeel deur te sê, “Die Seun van
die mens het nie gekom om die mense se siele te verderf nie, maar te red.” Lukas 9: 56.
Hoe anders is die gees wat deur Christus geopenbaar is as die van Sy sogenaamde
plaasvervangers. {GS 644.1}
Die Roomse Kerk toon nou sy mooi kant aan die wêreld, en sy verskriklike wreedhede
van die verlede word met verskonings bedek. Hy het Christelike klere aangetrek; maar hy
is nog dieselfde. Elke beginsel van die pousdom wat in die verlede bestaan het, bestaan
vandag nog. Die leerstellings wat in die Middeeue uitgedink is, word nog gehandhaaf.
Laat niemand homself bedrieg nie. Die pousdom wat die Protestante so gereed is om te
vereer, is nog dieselfde as die wat die wêreld regeer het in die tyd van die Hervorming toe
manne van God opgestaan en in lewensgevaar sy sondes aan die kaak gestel het. Hy besit
vandag nog dieselfde hoogmoed en aanmatiging waardeur hy baasgespeel het oor
konings en vorste, en die prerogatiewe van God vir hom toegeëien het. Sy gees is nie
minder wreed en despoties vandag as wat dit was toe hy menslike vryheid vernietig en
die heiliges van die Allerhoogste gedood het nie. {GS 644.2}