Om de Race de Voltooien_

Aan selfverwende, genotsugtige, wellustige persone doen Spiritisme hom minder
vermomd voor as aan die verfyndes en geleerdes; in die growwer vorms daarvan vind
hulle wat ooreenstem met hulle begeertes. Satan maak ‘n studie van elke aanduiding van
menslike swakheid, hy merk die sondes op waartoe persone geneig is, en dan sorg hy dat
daar voldoende geleentheid gegee word om die neigings tot sonde te bevredig. Hy verlei
mense tot onmatigheid in dinge wat op sigself wettig is, sodat hulle deur die onmatigheid
hulle liggaamlike, verstandelike, en sedelike kragte verswak. Hy het duisende vernietig
deur hulle tot die botviering van hulle drifte te beweeg, sodat hulle hele natuur verdierlik
word, en hy doen dit nog steeds. En om sy werk te volbring verklaar hy, deur die geeste,
dat “ware kennis die mens bokant die wet plaas;” en dat “wat is, reg is;” dat “God nie
veroordeel nie;” en dat “alle sondes wat gepleeg is onskuldig is.” Waar die mense dus
gelei word om te glo dat begeerte die hoogste wet is, dat losbandigheid vryheid is, en dat
die mens aan homself alleen verantwoordelik is, is dit nie vreemd dat verdorwenheid en
verlaging aan alle kante gesien word nie. Daar is menigtes wat leerstellings aanneem wat
hulle nie belet om die inspraak van hulle eie vleeslike harte te gehoorsaam nie. Die teuels
van selfbeheersing word aan wellus oorgegee, die vermoëns van verstand en siel word
onderwerp aan die dierlike neigings, en triomfantlik vang Satan duisende in sy net, wat
voorgee om navolgers van Christus te wees. {GS 628.3}
Maar niemand hoef bedrieg te word deur die leuenagtige aansprake van Spiritisme nie.
God het aan die wêreld genoeg lig gegee om hierdie bedrog te openbaar. Soos ons alreeds
aangetoon het, is die teorie wat ten grondslag lê van Spiritisme in stryd met die
duidelikste verklarings van die Skrifte. Die Bybel verklaar dat die dode niks weet nie, en
dat hulle gedagtes vergaan het: dat hulle geen aandeel meer het in enigiets onder die son
nie; en dat hulle niks weet van die vreugde of droefheid van hulle dierbares op aarde
nie. {GS 629.1}
En wat meer is, God het uitdruklik alle sogenaamde kommunikasie met die geeste van
afgestorwenes verbied. In die dae van die Hebreërs was daar mense wat voorgegee het,
net soos Spiritiste van vandag, dat hulle in verbinding met die dode kan tree. Maar die
“geeste van afgestorwenes,” soos hierdie besoekers van ander wêrelde genoem word, is
volgens die Bybel “geeste van duiwels.” (Vergelyk Num. 25: 1-3; Ps. 106: 28; 1 Kor. 10:
20; Openb. 16: 14.) Om met die geeste van afgestorwenes om te gaan, is ‘n gruwel vir die
Here, en dit was verbode op straf van die dood. (Lev. 19: 31; 20: 27.) Vandag nog dink
mense aan die woord “towery” met veragting. “Die aanspraak dat mense met bose geeste
kan praat word beskou as ‘n fabel van die Middeleeue. Maar Spiritisme, wat honderde
duisende aanhangers het, ja miljoene, en wat selfs wetenskaplike kringe binnegedring het,
ook die kerke, en wat aanhangers het in die wetgewende rade en selfs koninklike howe—
hierdie reusebedrog is slegs ‘n herlewing, in ‘n nuwe vermomming, van die towery wat in
die outyd verbied en veroordeel is. {GS 629.2}