Om de Race de Voltooien_

Hoofstuk 34—Engele en Geeste
DIE bediening van heilige engele soos in die Skrifte voorgestel, is ‘n waarheid wat
baie dierbaar en vertroostend is vir elke navolger van Christus. Maar die leer van die
Bybel in hierdie verband is bedek en verdraai deur die dwalings van die algemene
teologie. Die leerstelling van natuurlike onsterflikheid, van Paganisme geleen, en in die
duisternis van die groot afval by die Christelike geloof ingelyf, het die waarheid vervang
wat so duidelik in die Skrifte geleer word, naamlik “die dode weet glad niks nie.”
Menigtes glo vandag dat die geeste van die dode die “dienende geeste is wat vir diens
uitgestuur word terwille van die wat die saligheid sal beërwe.” En dit word geglo,
nieteenstaande die getuienis van die Skrifte aangaande die bestaan van hemelse engele en
die feit dat hulle genoem word nog voor daar nog ooit ‘n mens gesterf het. {GS 623.1}
Die leerstelling dat die mens sy bewussyn behou in die dood, en veral die geloof dat
die geeste van die afgestorwenes terugkeer om die lewendes te dien, het die weg berei vir
hedendaagse Spiritisme. As die dode in die teenwoordigheid van God en die heilige
engele toegelaat word en kennis verkry ver bokant as wat hulle voorheen gehad het,
waarom sou hulle nie na die aarde terugkeer om die lewendes te verlig en te leer nie? As,
soos deur baie teoloë geleer word, die geeste van die dode oor hulle vriende op aarde
rondsweef, waarom sou hulle ook nie met hulle kan praat om hulle te waarsku teen
kwaad of hulle te vertroos in droefheid nie? Hoe kan diegene wat glo dat die mens sy
bewussyn in die dood behou, die dinge verwerp wat aan hulle verkondig word as
goddelike lig deur verheerlikte gees-te? Hier het ons ‘n kanaal wat as heilig beskou word,
en waardeur Satan werk vir sy eie doeleindes. Die gevalle engele wat sy bevele uitvoer,
verskyn as boodskappers uit die geestewêreld. Terwyl hulle voorgee om die lewende in
aanraking met die dode te bring, oefen die vors van duisternis sy betowerende invloed uit
op hulle. {GS 623.2}
Hy het mag om skynbaar aan die mens sy afgestorwe vriende terug te bring. Hierdie
vervalsing is volmaak; die bekende voorkomste, die woorde, die buiging van die stem,
word weergegee met wonderbaarlike juistheid. Vele word vertroos met die versekering
dat hulle geliefdes in die hemelse geluksaligheid is; en sonder enige vermoede van
gevaar, luister hulle na “verleidende geeste en leringe van duiwels.” {GS 624.1}
As hulle eers daartoe gebring word om te glo dat die dode werklik kan terugkom om
met hulle te praat, dan laat Satan diegene verskyn wat onvoorberei na die graf gegaan het.
Hulle gee voor dat hulle gelukkig is in die hemel en dat hulle selfs hoë posisies daar
beklee; op hierdie wyse word die dwaalleer wyd en syd verkondig, naamlik dat daar geen
verskil is tussen die goddelose en die regverdiges nie. Die sogenaamde besoekers uit die
geestewêreld gee dikwels waarskuwings wat waar is. Daarna, wanneer vertroue gewin is,