Om de Race de Voltooien_

ongeluk, en lyding, in stede van die werklike skuldiges aan te wys — naamlik homself en
sy werktuie. {GS 585.1}
Maar die planne van Christus sou nie gedwarsboom word nie. Hy het die bose geeste
toegelaat om die trop varke te vernietig as ‘n bestraffing vir daardie Jode wat hierdie
onreine diere geteel het om wins. As Christus die demone nie belet het nie, sou hulle nie
alleen die varke nie, maar ook die wagters en eienaars in die see laat stort het. Die
bewaring van sowel die wagters en die eienaars was alleen aan Sy krag te danke, wat Hy
genadiglik vir hulle verlossing gebruik het. En wat meer is, hierdie voorval is toegelaat
sodat die dissipels die wrede mag van Satan kon sien op beide mens en dier. Die Heiland
wou hê dat Sy navolgers ‘n kennis sou hê van die vyand waarmee hulle te doen het, sodat
hulle nie deur hom bedrieg en oorwin mag word nie. Dit was ook Sy wil dat die volk van
daardie streek Sy krag sou sien om die slawerny van Satan te verbreek
en Sy gevangenes vry te stel. En hoewel Jesus self daar weg is, het die manne wat so
wonderbaarlik verlos is, agtergebly om te getuig van die genade van hulle
Weldoener. {GS 585.2}
Ander voorvalle van dieselfde aard is opgeteken in die Skrifte. Jesus het deur Sy
magwoord ‘n duiwel uitgewerp wat die dogter van ‘n Siro-Feniciese vrou vreeslik
geteister het. (Mark. 7: 26-30.) Hy het die duiwel uitgewerp van ‘n “duiwelbesetene wat
blind en stom was.” Matt. 12: 22. Hy het die duiwel uit-gewerp uit ‘n seun wat maansiek
was, en wat besete was deur ‘n stomme gees wat hom “in die vuur en in die water gegooi
het om hom dood te maak.” Mark. 9: 17-27. Hy het ‘n man bevry wat besete was deur ‘n
“gees van ‘n onreine duiwel,” wat die Sabbatstilte in die sinagoge te Kapernaum verstoor
het — al hierdie mense is deur ‘n ontfermende Heiland genees. In byna elke geval het
Christus die demon aangespreek as ‘n intelligente wese, en hom beveel om sy slagoffer te
verlaat en hom nie meer te pynig nie. Die aanbidders op Kapernaum wat die openbaring
van Sy mag gesien het, was verbaas en het vir mekaar gesê: “Wat vir ‘n woord is dit, dat
Hy met gesag en mag die onreine geeste gebied, en hulle gaan uit!” Lukas 4: 33-36. {GS
586.1}
Volgens die beskrywing van diegene wat deur duiwels besete was, blyk dit dat hulle
baie gely het; maar daar was ook uitsonderings. Ten einde bonatuurlike krag te verkry het
sommige die sataniese invloed verwelkom; hulle, natuurlik, het geen stryd met die
demone gehad nie. In hierdie klas was diegene wat waarsêende geeste gehad het soos die
towenaars Simon en Elimas, en die slavin wat Paulus en Silas te Filippi agtervolg
het. {GS 586.2}
Niemand verkeer in groter gevaar van die invloed van bose geeste nie as diegene wat,
nieteenstaande die duidelike getuienis van die Skrifte, die bestaan en werk van die duiwel
en sy engele ontken. Solank as ons onkundig is aangaande hulle listige planne, het hulle