Om de Race de Voltooien_

In die Ou Testament word daar af en toe melding gemaak van hulle bestaan en hulle
werk; maar dit was tydens Christus se verblyf op aarde dat die bose geeste hulle mag op
so ‘n treffende wyse geopenbaar het. Christus het gekom om die verlossingswerk vir die
mens te begin, en Satan was vasbeslote om sy reg van heerskappy in hierdie wêreld te
handhaaf. Hy het daarin geslaag om afgodediens in te stel in elke deel van die aarde
behalwe in Palestina. Na die enigste land wat nie ten voile oorgegee was aan die
heerskappy van die versoeker nie, het Christus gekom om die lig van die hemel te laat
skyn op die mense. Hier het twee strydende magte aanspraak gemaak op
opperheerskappy. Jesus het Sy arms van liefde uitgestrek en ‘n uitnodiging aan almal
gegee wat graag vergifnis en vrede in Hom wou hê. Die bose leërskare het gesien dat
hulle nie onbeperkte heerskappy gehad het nie, en hulle het besef dat as Christus se
sending suksesvol sou wees, hulle regering gou ten einde sou loop. Satan het
tekeregegaan soos ‘n vasgekettingde leeu, en uitdagend het hy sy mag getoon oor die
liggame sowel as die siele van die mense. {GS 584.1}
Die feit dat mense deur duiwels besete was, word duidelik verklaar in die Nuwe
Testament. Die mense wat op hierdie manier besete was, het nie slegs aan siekte gely wat
natuurlike oorsake gehad het nie. Christus het ten voile verstaan waarmee Hy te doen
gehad het, en Hy het die regstreekse teenwoordigheid en werk van bose geeste
gesien. {GS 584.2}
‘n Treffende voorbeeld van hulle getal, hulle mag, en kwaadwilligheid, asook van die
mag en genade van Christus, word gegee in die beskrywing van die genesing van die
duiwelbesetenes van Gadara. Hierdie ellendige besetenes wat alle bedwang
veronagsaam het, en wat rasende en skuimende hulleself geweld aangedoen het en
probeer het om almal aan te rand wat naby hulle gekom het, het die lug laat weergalm
met hulle geskree. Hulle bebloede en verwonde liggame en hulle kranksinnigheid was ‘n
skouspel waarmee die vors van duisternis hoogs tevrede was. Een van die demone het
verklaar, “Legio is my naam, want ons is baie.” Mark. 5:9. In die Romeinse leër het ‘n
legioen bestaan uit van drie-tot-vyfduisend man. Satan se leërskare was ook in groepe
aangemonster, en die groep waaraan hierdie demone behoort het, was nie minder as ‘n
legioen nie. {GS 584.3}
Op bevel van Jesus het die bose geeste hulle slagoffers verlaat, en hulle agtergelaat,
sittende aan die Heiland se voete, kalm, bedaard, intelligent, sagmoedig. Maar die
demone was toegelaat om in ‘n trop varke in te vaar en hulle in die see te jaag. Vir die
inwoners van Gadara was die verlies van die varke meer as die seen wat Christus gegee
het, en die goddelike Geneesheer is versoek om die plek te verlaat. Dit was juis die
uitwerking wat Satan begeer het om te sien. Deur Jesus te blameer vir hulle verlies het hy
die selfsugtige vrees van die volk opgewek, sodat hulle verhinder is om na Sy woorde te
luister. Satan beskuldig steeds Christene daarvan dat hulle die oorsaak is van verlies,