Om de Race de Voltooien_

dus, as die vervolging aangehou het, het die kerk min of meer rein gebly; maar toe die
vervolging opgehou het, is daar bekeerlinge gemaak wat minder opreg en toegewyd was,
en dit het vatkans aan Satan gegee. {GS 49.1}
Maar daar is geen verbintenis tussen die Vors van lig en die vors van duisternis nie, en
daar kan ook geen vereniging wees tussen hulle navolgers nie. Toe die Christene
ingestem het om te verenig met diegene wat maar half bekeerd was van Paganisme, het
hulle ‘n weg ingeslaan wat hulle steeds verder en verder van die waarheid gelei het. Satan
was bly dat hy daarin geslaag het om so ‘n groot aantal van die navolgers van Christus te
bedrieg. Hy het toe groter krag uitgeoefen op hierdie mense, en hulle beweeg om diegene
te vervolg wat getrou aan God gebly het. Niemand het so goed geweet hoe om die ware
Christelike geloof te bestry as diegene wat dit eers verdedig het nie. En hierdie afvallige
Christene, in vereniging met hulle halfbekeerde paganistiese broeders, het die stryd
gevoer teen die belangrikste leerstellings van Christus. {GS 50.1}
Dit het ‘n verskriklike stryd gekos vir diegene wat getrou wou bly om te blystaan teen
die bedrog en verfoeisels wat vermom en in priesterlike gewaad en in die kerk ingevoer
is. Die Bybel is nie aangeneem as die maatstaf van geloof nie. Die leerstelling van
godsdiensvryheid is bestempel as kettery, en die voorstanders daarvan is gehaat en
uitgewerp. {GS 50.2}
Na ‘n lange en felle stryd, het die klein klompie getroues besluit om af te skei van die
afvallige kerk as laasgenoemde sou weier om homself te reinig van valsheid en
afgodediens. Hulle het besef dat afskeiding absoluut nodig was as hulle die woord van
God wou gehoorsaam. Hulle kon nie langer dwaalleer gedoog wat noodlottig was vir
hulle eie siele en wat ‘n voorbeeld gestel het wat die geloof van hulle kinders en
kindskinders in gevaar sou bring nie. Vir die ontwil van vrede en eenheid was hulle
gewillig om enige toegewing te maak wat nie hulle getrouheid aan God aangetas het nie;
maar hulle het gevoel dat vrede wat gekoop is ten koste van beginsel te duur was. As
eenheid moes verkry word deur waarheid en geregtigheid te kompromitteer, dan moes
daar maar verskil en selfs oorlog wees. {GS 50.3}
Dit sou baie goed wees vir die kerk en die wêreld as die beginsels wat hierdie
standvastige mense besiel het, weer kon herlewe in die harte van Gods volk. Daar is ‘n
ontsettende onverskilligheid ten opsigte van die leerstellings wat as pilare van die
Christelike geloof dien. Die mening vat pos dat hierdie dinge nie eintlik van
lewensbelang is nie. Hierdie ontaarding versterk die hande van die werktuie van Satan,
sodat valse teorieë en gevaarlike misleidings, wat deur die gelowiges in die verlede met
lewensgevaar aan die kaak gestel is, nou met goedkeuring bejeën word deur duisende wat
voorgee om navolgers van Christus te wees. {GS 50.4}