Om de Race de Voltooien_
Van alle disciplines die door de Grieken en Romeinen werden geïntroduceerd, werd de race beschouwd als de oudste en meest gewaardeerde. Koningen, prinsen en staatslieden namen deel aan deze races. Jonge mannen van eer namen deel en spaarden noch moeite noch zelfdiscipline om de prijs te winnen...
Er golden strenge regels voor de wedstrijden en er waren geen uitzonderingen. Iedereen die zich wilde inschrijven voor een wedstrijd om de overwinningsprijs moest eerst een rigoureuze voorbereidende training ondergaan. Schadelijke genotzucht of elke andere verslaving aan genot die de mentale en fysieke prestaties zou kunnen schaden, was ten strengste verboden. Alleen een atleet met sterke en soepele spieren die ook mentaal weerbaar was, kon enige hoop op succes hebben in deze wedstrijden, waarin kracht en snelheid essentieel waren. Elke beweging moest beheerst zijn, elke stap snel en zeker, en de fysieke kracht moest optimaal zijn.
In deze wedstrijden werden grote risico's genomen. Toen de winnaar de finish bereikte, werd hij begroet door het daverende applaus van de grote menigte toeschouwers, waarvan de echo's weerklonken in de omringende heuvels en bergen. Ten overstaan van de toeschouwers overhandigde de scheidsrechter hem de tekenen van de overwinning - een lauwerkrans en een palmtak, die hij in zijn rechterhand moest dragen.
Van alle disciplines die door de Grieken en Romeinen werden geïntroduceerd, werd de race beschouwd als de oudste en meest gewaardeerde. Koningen, prinsen en staatslieden namen deel aan deze races. Jonge mannen van eer namen deel en spaarden noch moeite noch zelfdiscipline om de prijs te winnen...
Er golden strenge regels voor de wedstrijden en er waren geen uitzonderingen. Iedereen die zich wilde inschrijven voor een wedstrijd om de overwinningsprijs moest eerst een rigoureuze voorbereidende training ondergaan. Schadelijke genotzucht of elke andere verslaving aan genot die de mentale en fysieke prestaties zou kunnen schaden, was ten strengste verboden. Alleen een atleet met sterke en soepele spieren die ook mentaal weerbaar was, kon enige hoop op succes hebben in deze wedstrijden, waarin kracht en snelheid essentieel waren. Elke beweging moest beheerst zijn, elke stap snel en zeker, en de fysieke kracht moest optimaal zijn.
In deze wedstrijden werden grote risico's genomen. Toen de winnaar de finish bereikte, werd hij begroet door het daverende applaus van de grote menigte toeschouwers, waarvan de echo's weerklonken in de omringende heuvels en bergen. Ten overstaan van de toeschouwers overhandigde de scheidsrechter hem de tekenen van de overwinning - een lauwerkrans en een palmtak, die hij in zijn rechterhand moest dragen.
nie ten voile sy trou aan God versaak nie. Alhoewel hy sy posisie as beskuttende gerub verlaat het, kon hy weer, as hy gewillig was om tot God terug te keer, die wysheid van die Skepper te erken, en met tevredenheid sy plek te beklee wat aan hom gegee is in Gods groot plan, tot sy vorige posisie herstel word. Maar hoogmoed wou hom nie toelaat om hom te onderwerp nie. Hardnekkig het hy die weg wat hy ingeslaan het, verdedig; hy het aangevoer dat hy nie bekering nodig het nie, en hy het hom heeltemal oorgegee tot die groot stryd teen sy Maker. {GS 563.1} Al die kragte van sy meesterverstand het hy nou ingespan in die werk van bedrog om die medelyde te verkry van die engele wat onder sy bevel gestaan het. Selfs Christus se waarskuwings en raadgewings het hy verdraai om sy eie verraderlike planne te bevorder. Aan diegene wat hom die meeste vertrou het, het Satan homself voorgestel as iemand wat ten onregte veroordeel is, dat sy posisie nie geag is nie, en dat sy vryheid beperk sou word. Van ‘n wanvoorstelling van die woorde van Christus, het hy oorgegaan tot verdraaiing en valsheid, en hy het die Seun van God beskuldig van ‘n plan om hom te verneder voor die hemelbewoners. Ook het hy probeer om die lojale engele vals te beskuldig. Almal wat hy nie kon oorhaal en heeltemal aan sy kant bring nie, het hy beskuldig van onverskilligheid teenoor die belange van die hemelse wesens. Hy het diegene wat getrou gebly het aan God beskuldig van dieselfde ding waarmee hy besig was. In ‘n poging om die beskuldiging van Gods onreg teenoor hom te bewys, het hy hom begewe tot ‘n verkeerde uitleg van die woorde en handelinge van die Skepper. Sy beleid was om die engele in verwarring te bring met listige argumente aangaande die planne van God. Die eenvoudige dinge het hy in geheimsinnigheid gehul, en deur listige verdraaiings het hy twyfel verwek in verband met die duidelikste verklarings van Jehova. Sy hoë posisie, en sy noue verbinding met die goddelike administrasie het krag aan sy bewerings gegee, en baie is oorgehaal om met hom saam te staan in sy rebellie teenoor die gesag van die hemel. {GS 563.2} In Sy wysheid het God Satan toegelaat om voort te gaan totdat die gees van ontevredenheid oorgegaan het tot werklike opstand. Dit was nodig om sy planne ten voile te laat ontwikkel. sodat die ware aard en strekking daarvan deur almal gesien kon word. As gesalfde gerub was Lucifer baie hoog verhef; die hemelse wesens het hom baie liefgehad, en sy invloed oor hulle was baie groot. Onder Gods regering het nie alleen die hemelse wesens gestaan nie, maar ook al die wêrelde wat Hy geskape het; en Satan het gemeen dat as hy die engele van die hemel in sy opstand kon meevoer, hy dit ook sou kon oordra na die ander wêrelde. Op behendige wyse het hy sy kant van die saak voorgestel, en hy het drogredes en valsheid gebruik om sy doel te bereik. Sy mag om te bedrieg was baie groot, en deur ‘n mantel van valsheid te dra het hy groot voordeel gewin. Selfs die lojale engele kon nie ten voile sy ware karakter besef of die gevolge van sy werk vooruit sien nie. {GS 564.1}
Satan het so ‘n geëerde posisie beklee, en sy dade was so gehul in geheimsinnigheid, dat dit moeilik was om die ware aard van sy werk aan die engele te openbaar. Totdat dit eers ten voile ontluik het, sou die sondigheid van die sonde nie geopenbaar wees nie. Totnogtoe was die sonde onbekend in die heelal van God, en die heilige wesens het geen begrip gehad van die ontsettende aard daarvan nie. Hulle kon nie die vreeslike gevolge voorsien as gevolg van die verwerping van die goddelike wet nie. Aan die begin het Satan sy werk bedek onder die listige voorwendsel van getrouheid aan God. Hy het voorgegee dat hy daarop uit was om die eer van God te bevorder, Sy regering te bestendig, en die welsyn van die hemelbewoners te bewerk. Terwyl hy besig was om ontevredenheid te saai onder die engele onder hom, het hy op slinkse wyse probeer om dit te laat voorkom asof hy besig was om ontevredenheid uit die weg te ruim. Toe hy daarop aangedring het dat daar veranderinge gemaak moet word in die orde en wette van Gods regering, het hy voorgegee dat dit nodig was ten einde eenstemmigheid in die hemel te bewaar. {GS 564.2} In Sy handeling met die sonde, kon God alleen geregtigheid en waarheid laat geld. Satan kon dinge gebruik wat God nie kon gebruik nie — naamlik vleiery en bedrog. Hy het getrag om die woord van God te verdraai, en hy het Gods regering verkeerd aan die engele voorgestel, voorgewende dat God onregverdig gehandel het deur die hemelbewoners te onderwerp aan wette en reels; hy het aangevoer dat God, deur onderwerping en gehoorsaamheid te eis van Sy skepsels, maar net op selfverheffmg uit was. Daar moes dus aan die hemelbewoners sowel as aan al die wêrelde bewys word dat Gods regering regverdig en Sy wette volmaak is. Satan het probeer om dit te laat blyk dat hy self daarop uit was om die welsyn van die heelal te bevorder. Die ware karakter van die indringer, en sy ware doel moes deur almal verstaan word. Hy sou geleentheid kry om homself te openbaar deur sy bose werke. {GS 565.1} Satan het die regering van God beskuldig vir die oneindigheid wat sy handelwyse in die hemel veroorsaak het. Hy het verk’.aar dat alle sonde die gevolg was van die goddelike administrasie. Hy het te kenne gegee dat dit sy doel was om te verbeter op die wette van Jehova. Dit was dus noodsaaklik dat hy geleentheid moes kry om die aard van sy aansprake te demonstreer en sy voorgestelde veranderinge in die goddelike wet uit te werk. Sy eie werk moes hom veroordeel. Van die begin af het Satan beweer dat hy nie ‘n opstandeling was nie. Die ganse heelal moes nou sien hoedat die bedrieër ontmasker word. {GS 565.2} Selfs toe daar besluit is dat hy nie langer in die hemel kon bly nie, het Ewige Wysheid besluit om Satan nie te vernietig nie. Aangesien liefdesdiens alleen by God aanneemlik is, moes die trou van Sy skepsels berus op ‘n oortuiging van Sy regverdigheid en goedheid. Die hemelbevvoners en die bewoners van die ander wêrelde, omdat hulle nie die aard en die gevolge van die sonde kon besef nie, sou destyds nie die regverdigheid en
- Page 325 and 326: die bruilof vind plaas in die hemel
- Page 327 and 328: verwerp het wat gegee is tydens Chr
- Page 329 and 330: Hoofstuk 25—Die Tien Gebooie “E
- Page 331 and 332: die afsluiting van die genadetyd vi
- Page 333 and 334: :a,arin paganisme die hoofgodsdiens
- Page 335 and 336: Maar die dier met die lamshorings h
- Page 337 and 338: nie. Maar vir jare reeds bestaan da
- Page 339 and 340: wat dit doen en leer, hy sal groot
- Page 341 and 342: sy beeld en sy merk ontvang. Hoewel
- Page 343 and 344: die reg van Sy God nie verlaat nie.
- Page 345 and 346: VIII Jy mag nie steel nie. IX Jy ma
- Page 347 and 348: harde waarhede verkondig; diegene w
- Page 349 and 350: motiewe aan van diegene wat in die
- Page 351 and 352: Hoofstuk 27—Ware Bekering Absoluu
- Page 353 and 354: kerkopvoerings, basaars, mooi huise
- Page 355 and 356: Die dood van Christus bewys eerder
- Page 357 and 358: die wet van God “heilig en regver
- Page 359 and 360: Die woord van God getuig teen hierd
- Page 361 and 362: kapitaal wat aan hom gegee is, verk
- Page 363 and 364: So lyk die vrugte van Bybelse beker
- Page 365 and 366: Volgens die boeke in die hemel, waa
- Page 367 and 368: naam bely voor My Vader en voor Sy
- Page 369 and 370: opsomming van die karakter begaan H
- Page 371 and 372: “Hy wat sy oortredinge bedek, sal
- Page 373 and 374: Hoofstuk 29—Waarom is die Sonde T
- Page 375: hierdie raadgewing, wat geskied het
- Page 379 and 380: wat hulle bestraf, asof hy die enig
- Page 381: van God oorwin het oor die mag van
- Page 384 and 385: oorwin wat binne-in die hart heersk
- Page 386 and 387: vergoed of Sy guns kan win. Talente
- Page 388 and 389: Engele word gestuur na die kinders
- Page 390 and 391: ongeluk, en lyding, in stede van di
- Page 392 and 393: Hoofstuk 32—Die Strikke van Satan
- Page 394 and 395: in ‘n groot mate toe te skryf aan
- Page 396 and 397: egeertes van die hart, en hy sal sy
- Page 398 and 399: iets te presteer wat die moeite wer
- Page 400 and 401: Toe Bileam, verlok deur die belofte
- Page 402 and 403: Maar Adam het ontdek dat dit nie di
- Page 404 and 405: te hê met hierdie ellendige voorwe
- Page 406 and 407: kon sien, ver verwyderd van alle ve
- Page 408 and 409: “Jaag die vrede na met almal, en
- Page 410 and 411: van Satan, wek die bewerkers van di
- Page 412 and 413: opstanding, en omdat Christus opges
- Page 414 and 415: Die teorie van die onsterflikheid v
- Page 416 and 417: stel hulle leerstellings voor wat r
- Page 418 and 419: Aan selfverwende, genotsugtige, wel
- Page 420 and 421: maak maar min verskil tussen goed e
- Page 422 and 423: gretige vertroue aanvaar hulle die
- Page 424 and 425: “Daar is baie wat geneig is om en
Satan het so ‘n geëer<strong>de</strong> posisie beklee, en sy da<strong>de</strong> was so gehul in geheimsinnigheid,<br />
dat dit moeilik was om die ware aard van sy werk aan die engele te openbaar. Totdat dit<br />
eers ten voile ontluik het, sou die sondigheid van die son<strong>de</strong> nie geopenbaar wees nie.<br />
Totnogtoe was die son<strong>de</strong> onbekend in die heelal van God, en die heilige wesens het geen<br />
begrip gehad van die ontsetten<strong>de</strong> aard daarvan nie. Hulle kon nie die vreeslike gevolge<br />
voorsien as gevolg van die verwerping van die god<strong>de</strong>like wet nie. Aan die begin het<br />
Satan sy werk be<strong>de</strong>k on<strong>de</strong>r die listige voorwendsel van getrouheid aan God. Hy het<br />
voorgegee dat hy daarop uit was om die eer van God te bevor<strong>de</strong>r, Sy regering te<br />
bestendig, en die welsyn van die hemelbewoners te bewerk. Terwyl hy besig was om<br />
ontevre<strong>de</strong>nheid te saai on<strong>de</strong>r die engele on<strong>de</strong>r hom, het hy op slinkse wyse probeer om<br />
dit te laat voorkom asof hy besig was om ontevre<strong>de</strong>nheid uit die weg te ruim. Toe hy<br />
daarop aangedring het dat daar veran<strong>de</strong>ringe gemaak moet word in die or<strong>de</strong> en wette van<br />
Gods regering, het hy voorgegee dat dit nodig was ten ein<strong>de</strong> eenstemmigheid in die<br />
hemel te bewaar. {GS 564.2}<br />
In Sy han<strong>de</strong>ling met die son<strong>de</strong>, kon God alleen geregtigheid en waarheid laat geld.<br />
Satan kon dinge gebruik wat God nie kon gebruik nie — naamlik vleiery en bedrog. Hy<br />
het getrag om die woord van God te verdraai, en hy het Gods regering verkeerd aan die<br />
engele voorgestel, voorgewen<strong>de</strong> dat God onregverdig gehan<strong>de</strong>l het <strong>de</strong>ur die<br />
hemelbewoners te on<strong>de</strong>rwerp aan wette en reels; hy het aangevoer dat God, <strong>de</strong>ur<br />
on<strong>de</strong>rwerping en gehoorsaamheid te eis van Sy skepsels, maar net op selfverheffmg uit<br />
was. Daar moes dus aan die hemelbewoners sowel as aan al die wêrel<strong>de</strong> bewys word dat<br />
Gods regering regverdig en Sy wette volmaak is. Satan het probeer om dit te laat blyk dat<br />
hy self daarop uit was om die welsyn van die heelal te bevor<strong>de</strong>r. Die ware karakter van<br />
die indringer, en sy ware doel moes <strong>de</strong>ur almal verstaan word. Hy sou geleentheid kry om<br />
homself te openbaar <strong>de</strong>ur sy bose werke. {GS 565.1}<br />
Satan het die regering van God beskuldig vir die oneindigheid wat sy han<strong>de</strong>lwyse in<br />
die hemel veroorsaak het. Hy het verk’.aar dat alle son<strong>de</strong> die gevolg was van die<br />
god<strong>de</strong>like administrasie. Hy het te kenne gegee dat dit sy doel was om te verbeter op die<br />
wette van Jehova. Dit was dus noodsaaklik dat hy geleentheid moes kry om die aard van<br />
sy aansprake te <strong>de</strong>monstreer en sy voorgestel<strong>de</strong> veran<strong>de</strong>ringe in die god<strong>de</strong>like wet uit te<br />
werk. Sy eie werk moes hom veroor<strong>de</strong>el. Van die begin af het Satan beweer dat hy nie ‘n<br />
opstan<strong>de</strong>ling was nie. Die ganse heelal moes nou sien hoedat die bedrieër ontmasker<br />
word. {GS 565.2}<br />
Selfs toe daar besluit is dat hy nie langer in die hemel kon bly nie, het Ewige Wysheid<br />
besluit om Satan nie te vernietig nie. Aangesien lief<strong>de</strong>sdiens alleen by God aanneemlik<br />
is, moes die trou van Sy skepsels berus op ‘n oortuiging van Sy regverdigheid en<br />
goedheid. Die hemelbevvoners en die bewoners van die an<strong>de</strong>r wêrel<strong>de</strong>, omdat hulle nie<br />
die aard en die gevolge van die son<strong>de</strong> kon besef nie, sou <strong>de</strong>styds nie die regverdigheid en