Om de Race de Voltooien_

van hulle aanbidding verander het in beelde van Jesus, en selfs van Maria en die heiliges.
Hierdie besoedelende suurdeeg van afgodediens wat in die kerk ge-bring is, het sy
verderflike werk voortgesit. Verkeerde leerstellings, rites van bygeloof, en afgodiese
seremonies is opgeneem in sy belydenis en godsdiens. Namate die navolgers van Christus
verenig het met afgodedienaars, is die Christelike geloof besoedel, en die kerk het sy
reinheid en krag verloor. Daar was sommige, egter. wat nie deur hierdie dwalings mislei
is nie. Hulle het steeds hulle getrouheid aan die Bewerker van die waarheid gehandhaaf,
en God alleen aanbid. {GS 47.2}
Die navolgers van Christus was maar altyd in twee klasse verdeel. Terwyl die een klas
die lewe van die Heiland bestudeer en ernstig trag om hulle eie lewens in
ooreenstemming te bring met die Voorbeeld, verwerp die ander klas die duidelike,
praktiese waarhede wat hulle dwalings openbaar. Selfs op sy beste, bestaan die kerk nooit
heeltemal uit ware, reine, opregte gelowiges nie. Ons Heiland het geleer dat diegene wat
moedswillig die sonde doen nie in die kerk moes opgeneem word nie; maar nogtans het
Hy Self manne aangeneem met gebrekkige karakters en hulle die voordeel gegee van Sy
leerstellings en voorbeeld, sodat hulle ‘n kans kon he om hulle eie foute te sien en reg te
maak. Onder die twaalf apostels was daar ‘n verraaier. Judas is aangeneem. nie om die
gebreke in sy karakter nie, maar ten spyte daarvan. Hy was saam met die dissipels, sodat
hy deur die onderrig en voorbeeld van Christus, kon leer wat ‘n Christelike karakter is,
om sodoende daartoe gebring te word om sy foute te sien. hom te bekeer, en deur
goddelike genade sy siel te reinig “deur gehoorsaamheid aan die waarheid.” Maar Judas
het nie gewandel in die lig wat so genadiglik op hom geskyn het nie. Deur volharding in
die sonde het hy die versoekings van Satan uitgelok. Sy sondige karaktereienskappe het
die oorhand gekry. Hy het sy hart gestel onder die beheer van die magte van duisternis,
en hy het kwaadgeword toe sy foute bestraf is. Op hierdie manier is hy gelei om daardie
vreeslike misdaad te pleeg deur Sy Meester te verraai. So ook haat almal wat boosheid
koester onder ‘n dekmantel van godsdiens, diegene wat hulle sondes be-straf. As die
geleentheid hom aanbied, sal hulle ook net soos Judas, diegene verraai wat hulle wou
reghelp. {GS 47.3}
In die kerk het die apostels mense teëgekom wat onder ‘n dekmantel van godsdiens
sonde in die geheim gekoester het. Ananias en Saffira was bedreërs wat voorgegee het
dat hulle al hulle besittings aan God gegee het, terwyl hulle ‘n deel vir hulleself uitgehou
het. Die Gees van waarheid het die ware karakter van hierdie bedrieërs aan die apostels
geopenbaar, en die oordele van God het die kerk bevry van hierdie klad op sy reinheid.
Hierdie merkwaardige bewys van die onderskeidende Gees van Christus wat op die kerk
uitgestort is, het vrees ingeboesem by huigelaars en boosdoeners. Hulle kon nie lank bly
onder diegene wat van natuur en gewoonte verteenwoordigers van Christus was nie; en
namate beproewing en versoeking oor Sy navolgers gekom het, het slegs diegene wat
gewillig was om alles vir die waarheid op te gee, begeer om sy dissipels te word. Solank