Om de Race de Voltooien_

die wet van God “heilig en regverdig en goed is”—‘n afskrif van die goddelike
volmaaktheid — volg dit dat ‘n karakter wat gevorm word in gehoorsaamheid aan
daardie wet, heilig sal wees. In Christus het ons ‘n volmaakte voorbeeld van so ‘n
karakter. Hy het gesê: “Ek [het] die gebooie van My Vader bewaar.” “Ek doen altyd wat
Hom welgevallig is.” Joh. 15: 10; 8: 29. Die navolgers van Christus moet soos Hy word;
deur die genade van God moet hulle karakters vorm wat in ooreenstemming is met die
beginsels van Sy heilige wet. Dit is Bybelse heiligmaking. {GS 534.4}
Heiligmaking kan verkry word alleen deur geloof in Christus en deur die krag van die
inwonende Gees van God. Paulus vermaan die gelowiges as volg: “Werk julle eie
verlossing uit met vrees en bewing; want dit is God wat in julle werk om te wil sowel as
om te werk na Sy welbehae.” Filip. 2: 12, 13. Die Christen sal sondige neigings in hom
voel, maar hy moet steeds daarteen veg. Dit is hier waar Christus se hulp nodig is.
Menslike swakheid word verenig met goddelike krag, en die geloof roep uit, “Maar God
sy dank, wat ons die oorwinning gee deur onse Here Jesus Christus.” 1 Kor. 15: 57. {GS
535.1}
Die Skrifte leer duidelik dat die werk van heiligmaking progressief is. Wanneer die
sondaar deur die versoenende bloed vrede by God vind, dan eers begin die Christelike
lewe. Nou moet die Christen voortgaan tot volmaaktheid. Hy moet opwas tot ‘n volwasse
man en “die mate van die voile grootte van Christus.” Paulus sê, “Ek vergeet die dinge
wat agter is en strek my uit na wat voor is, en jaag na die doel om die prys te kry van die
hoë roeping van God in Christus Jesus.” Filip. 3: 13, 14. En Petrus stel aan ons die stappe
voor waardeur Bybelse heiligmaking verkry word: “Daarom ook moet julle met
aanwending van alle ywer by julle geloof voeg die deug, en by die deug die kennis, en by
die kennis die selfbeheersing, en by die selfbeheersing die lydsaamheid, en by die
lydsaamheid die godsvrug, en by die godsvrug die broederliefde, en by die broederliefde
die naasteliefde, . . . want as julle dit doen, sal julle nooit struikel nie.” 2 Petrus 1: 5-
10. {GS 535.2}
Diegene wat Bybelse heiligmaking ondergaan het, sal ‘n nederige gees openbaar. Net
soos Moses, het hulle ‘n blik gekry op die ontsagwekkende majesteit van heiligheid, en in
teenstelling met die reinheid en volmaaktheid van die Ewige God sien hulle hulle eie
onwaardigheid. {GS 536.1}
In die profeet Daniel het ons ‘n voorbeeld van ware heiligmaking. Sy lang lewe was ‘n
lewe van edele diens vir sy Meester. Hy word ‘n “geliefde man” genoem. (Dan. 10: 11.)
En nogtans het hierdie geëerde profeet, in stede van aanspraak te maak op reinheid en
heiligheid, hom vereenselwig met sondige Israel, en hy het as volg voor God vir sy volk
gepleit: “Want nie op grond van ons geregtigheid werp ons ons smekinge voor U
aangesig nie, maar op grond van U grote barmhartigheid. . . . Ons het gesondig, ons was
goddeloos.” Hy het gepraat van “my sonde en die sonde van my volk Israel.” En toe die