Om de Race de Voltooien_

Die dood van Christus bewys eerder die onveranderlikheid van die wet. Die Seun van
God het gekom om die wet te vergroot en te vereer. Hy het gesê, “Moenie dink dat Ek
gekom het om die wet te ontbind nie. . . . Totdat die hemele en die aarde verbygaan, sal
nie een jota of een titteltjie van die wet ooit verbygaan” nie. Van Homself het Hy gesê,
“Ek het lus, o my God, om U welbehae te doen, en U wet is binne-in my ingewande.”
(Matt. 5: 17, 18; Ps. 40: 9.) {GS 532.3}
In sy hele vvese is die wet van God onveranderlik. Dit is ‘n openbaring van die wil en
karakter van sy Gewer. God is liefde, en Sy wet is liefde. Die twee hoofbeginsels daarvan
is liefde tot God en liefde tot die mens. “Daarom is die liefde die vervulling van die wet.”
Die karakter van God is geregtigheid en waarheid, dit is ook die aard van Sy wet. Die
psalmis sê, “U wet is waarheid”; “Al U gebooie is geregtigheid.” En die apostel Paulus
verklaar, “Dus is die wet heilig en die gebod is heilig en regverdig en goed.” (Rom. 13:
10; Ps. 119: 142, 172; Rom. 7: 12.) So ‘n wet, wat ‘n uitdrukking is van die hart en wil
van God, moet net so ewigdurend wees as die Gewer daarvan. {GS 532.4}
Om die lewens van mense in ooreenstemming te bring met die beginsels van Gods
wet, dit is die werk van bekering en heiligmaking. In die begin is die mens in Gods
ewebeeld geskape. Hy was in volkome ooreenstemming met Gods wet; die beginsels van
geregtigheid was in sy hart geskryf. Maar die sonde het hom van Sy Skepper vervreem.
Nie meer het hy die goddelike beeld weerkaats nie. Sy hart was in opstand teen die
beginsels van Gods wet. “Omdat wat die vlees bedink, vyandskap teen God is; want dit
onderwerp hom nie aan die wet van God nie, want dit kan ook nie.” Rom. 8: 7. Maar “So
lief het God die wêreld gehad, dat Hy Sy eniggebore Seun gegee het,” om die mens met
God te versoen. Op grond van die verdienstes van Christus kan hy weer in
ooreenstemming met sy Skepper gebring word. Sy hart moet vernuwe word deur
goddelike genade; hy moet ‘n nuwe lewe van omhoog ontvang. Hierdie verandering is
die wedergeboorte, waarsonder, sê Jesus, “hy die koninkryk van God nie kan sien
nie.” {GS 533.1}
Die eerste stap tot versoening met God is ‘n oortuiging van sonde. “Deur die wet is die
kennis van die sonde.” Rom. 3: 20. Ten einde sy skuld te besef, moet die sondaar sy
karakter toets aan Gods groot maatstaf van geregtigheid. Dit is die spieël wat die
volmaaktheid van ‘n regverdige karakter weerkaats, en dit stel hom in staat om sy eie
gebreke te sien. {GS 533.2}
Die wet openbaar aan die mens sy sondes, maar dit kan nie die sonde wegneem nie.
Terwyl dit die lewe belowe aan die gehoorsames, verklaar dit dat die deel van die
oortreder die dood is. Die evangelie van Christus alleen kan hom vrymaak van die
veroordeling en die besoedeling van die sonde. Hy moet hom tot God bekeer wie se wet
hy oortree het; en hy moet geloof hê in Christus, sy soenoffer. Op hierdie manier word sy
“sondes ongestraf [gelaat] wat hy vantevore gedoen” het, en hy word ‘n deelgenoot van