Om de Race de Voltooien_

In die verskillende denominasies is daar manne wat bekend is vir hulle vroomheid, wat
hierdie feit erken en laak. Professor Edwards A. Park, skrywende oor die heersende
godsdienstige gevare, sê: “Een van die gevare is nalating om die goddelike wet in die
kansel te beklemtoon. In vorige tye was die kansel die weerklank van die stem van die
gewete. . . . Ons beroemdste predikers het gesag aan hulle preke gegee deur die voorbeeld
van die Meester na te volg, en deur die wet en die dreigemente daarvan te beklemtoon.
Hulle het die twee groot beginsels herhaaldelik voorgehou, naamlik dat die wet ‘n afskrif
van die goddelike volmaaktheid is, en dat die man wat die wet nie liefhet nie ook nie die
evangelie liefhet nie; want die wet sowel as die evangelie, is ‘n spieël waarin die ware
karakter van God weerkaats word. Hierdie gevaar lei tot ‘n ander, naamlik die
onderskatting van die sondigheid van die sonde, die uitgestrektheid en die nadele
daarvan. Net so regverdig as die gebod is, net so onregverdig is die ongehoorsaamheid
daaraan. {GS 531.1}
“Gepaard met die gevare wat reeds genoem is, is die gevaar om die regverdigheid van
God te onderskat. Die neiging in die moderne kansel is om goddelike regverdigheid te
skei van goddelike goedheid, en om goedheid te verlaag tot ‘n gevoel in stede om dit te
verhef tot ‘n beginsel. Die nuwe teologiese prisma skei wat God saamgevoeg het. Is die
goddelike wet goed of kwaad? Dit is goed. Dan is regverdigheid ook goed; want dit is ‘n
toepassing van die wet. Van die gewoonte van onderskatting van die goddelike wet en
geregtigheid, en die geringskatting van menslike ongehoorsaamheid, verval mens baie
gou tot die gewoonte van onderskatting van die genade wat voorsien is vir die versoening
van die sonde.” Op hierdie manier verloor die evangelie sy waarde en belangrikheid in
die menslike gemoed, en eerlank is hulle gereed om selfs die Bybel opsy te skuif. {GS
531.2}
Baie leraars beweer dat Christus, deur Sy dood, die wet afgeskaf het, en dat die mense
nou vry is van gehoorsaamheid. Daar is sommige wat dit voorstel as ‘n swaar juk, en
hulle stel die vryheid van die evangelie teenoor, wat hulle noem, die slawerny van die
wet. {GS 532.1}
Maar die profete en apostels het die heilige wet van God nie so beskou nie. Dawid het
gesê, “Dan wil ek U wet altyd deur onderhou . . . en in die ruimte wandel, want ek soek U
bevele.” Na die dood van Christus, het die apostel Jakobus die dekaloog genoem “die
koninklike wet,” en “die volmaakte wet van die vryheid.” ‘n Half-eeu na die kruisiging
word in die boek Openbaring ‘n seen uitgespreek op “die wat Sy gebooie doen, sodat
hulle reg kan hê op die boom van die lewe en ingaan deur die poorte in die stad.” (Ps.
119: 44, 45; Jak. 2: 8; 1: 25; Openb. 22: 14.) {GS 532.2}
Die bewering dat Christus Sy Vader se wet afgeskaf het deur Sy dood, is sonder enige
grond. As dit moontlik was om die wet te verander of af te skaf, sou dit nie vir Christus
nodig gewees het om te sterf ten einde die mens van die straf van die sonde te verlos nie.