Om de Race de Voltooien_

naam van Jesus bely het. Hulle het ‘n goeie invloed gehad op die samelewing. Hulle het
saam met Christus ingesamel, vir die Gees gesaai, om die ewige lewe te oes. {GS 528.1}
Van hulle kan gesê word: Julle was bedroef tot bekering “want julle was bedroef
volgens die wil van God. . . . Want die droefheid volgens die wil van God werk ‘n
onberoulike bekering tot verlossing, maar die droefheid van die wêreld werk die dood.
Want kyk, juis dit dat julle bedroef geword het volgens die wil van God — hoe groot ‘n
ywer het dit in julle gewerk, ja verantwoording, verontwaardiging, vrees, verlange, ywer,
bestraffing. In alles het julle gewys dat julle rein is in die saak.” 2 Kor. 7:9-11 {GS
528.2}
Dit is die gevolg van die werk van die Gees van God. Tensy daar ‘n verandering in die
lewe kom, is daar geen bewys van ‘n opregte bekering nie. As hy die pand teruggee, en
vergoed wat hy gesteel het, sy sondes bely, en God en sy medemens liefhet, mag die
sondaar seker wees dat hy die vrede van God gevind het. Dit was die uitwerking wat in
vorige jare gesien is na godsdienstige opwekking. Volgens hulle vrugte geoordeel, was
dit bekend dat hulle deur God geseën is in die redding van siele en die opheffing van die
mensdom. {GS 529.1}
Maar baie van die moderne opwekkings steek skerp af by die openbarings van
goddelike genade wat in die vroeë dae gevolg het op die arbeid van Gods diensknegte.
Dit is waar dat daar groot belangstelling opgewek word, dat baie voorgee om bekeerd te
wees, en dat daar ‘n groot toevloei tot die kerke is; maar die resultate bewys nie ‘n
ooreenkomstige toename van die ware geestelike lewe nie. Die vlam wat vir ‘n tyd
opflikker, gaan gou weer dood, met die gevolg dat die duisternis nog groter is as
voorheen. {GS 529.2}
Populêre opwekkings word dikwels verkry deur beroepe op die verbeelding, die
opsweping van die emosies, en deur die liefde vir nuwighede. Bekeerlinge wat op hierdie
manier gemaak is, het min begeerte om na die Bybelse waarheid te luister, en min
belangstelling in die getuienis van profete en apostels. Tensy die diens sensasiewekkend
is, het dit vir hulle geen aantrekking nie. ‘n Boodskap wat ‘n beroep doen op die verstand
val op dowe ore, die duidelike waarskuwings van Gods woord ten opsigte van hulle
ewige belange, word nie gehoorsaam nie. {GS 529.3}
Die verhouding van die siel tot God en die ewige dinge sal die hoofonderwerp wees
waaroor bekeerde siele praat. Maar waar is die gees van toewyding tot God in die kerke
van vandag? Die bekeerlinge versaak nie hulle hoogmoed en liefde vir die wêreld nie.
Hulle is net so onwillig om self te verloën, hulle kruis op te neem, en die nederige Jesus
te volg, as wat hulle was voor hulle bekering. Ongelowiges en twyfelaars dryf die spot
met die godsdiens omdat so baie wat dit bely onkundig is aangaande die beginsels
daarvan. Die krag van godsaligheid het so te sê gewyk uit baie van die kerke. Pieknieks,