Om de Race de Voltooien_

Hoofstuk 2—Vuurdoop
TOE Jesus die lot van Jerusalem en die tonele van Sy tweede koms aan Sy dissipels
geopenbaar het, het Hy ook die wedervarings van Sy volk voorspel, van Sy hemelvaart
tot by Sy wederkoms in krag en heerlikheid om hulle te verlos. Van die Olyfberg het die
Heiland die storms gesien wat die apostoliese kerk sou tref; en waar Hy nog dieper in die
toekoms gekyk het, het Sy oë die verwoestende storms gesien wat sou woed teen Sy
navolgers in die komende eeue van duisternis en vervolging. In ‘n paar kort sinne van die
grootste betekenis, het Hy die beker voorspel wat die regeerders van hierdie wêreld aan
die kerk van God sou gee om te drink. (Matt. 24: 9, 21, 22.) Die navolgers van Christus
sou dieselfde weg van vernedering, verwyt, en lyding bewandel as hulle Meester. Die
vvandigheid wat teen die verlosser van die wereld losgebars het, sou ondervind word
deur almal wat in Sy naam glo. {GS 43.1}
Die geskiedenis van die vroeë kerk het die waarheid bewys van die Heiland se
woorde. Die magte van die aarde en die hel het teen Christus opgetree deur Sy navolgers
te vervolg. I’aganisme het besef dat as die evangelie die oorwinning sou behaal, sy
tempels en altare weggeveeg sou word; daarom het hy al sy kragte aangemonster om die
Christendom te vernietig. Die vuur van vervolging is aangesteek. Christene is beroof van
hulle besittings, en is van hulle huise verdryf. Hulle het ..groot lydensworsteling
deurstaan.” Heb. 10: 32. Hulle moes ..die proef van bespottinge en geselinge deurstaan,
ook van boeie en gevangenis. Heb. 11: 36. Menigtes het hulle belydenis verseël met hulle
bloed. Edelman en slaaf, ryk en arm, geleerd en ongeleerd, almal is sonder genade om die
lewe gebring. {GS 44.1}
Hierdie vervolgings, wat ‘n aanvang geneem het onder Nero omtrent die tyd toe
Paulus die marteldood gesterf het, het vir eeue met minder of meerder woede
voortgeduur. Christene is vals beskuldig van die vreeslikste misdade, en hulle is
beskuldig dat hulle die oorsaak was van die groot rampe soos hongersnood, pessiektes en
aardbewings. Hulle was die voorwerpe van haat en agterdog, en nuusdraers was altyd
gereed om vir geld onskuldiges te verraai. Hulle is veroordeel as oproermakers teen die
ryk, as vyande van die godsdiens, en as ‘n pes vir die samelewing. Menigtes is vir wilde
diere gegooi of lewendig verbrand in die amfiteaters. Sommige is gekruisig; ander is
bedek met die velle van wilde diere en in die arena geplaas om deur honde verskeur te
word. Hulle straf het dikwels gedien as die vernaamste vermaaklikheid op openbare
feesdae. Groot skares het saamgedrom om die toneel te aanskou, en hulle het die
doodsangs van die Christene met gelag en gejuig aanskou. {GS 44.2}
Waar hulle ookal skuiling gesoek het, is daar op die Christene jag gemaak soos op
roofdiere. Hulle is geforseer om skuiling te soek in verlate en eensame plekke. “Hulle het