Om de Race de Voltooien_

afdeling opgehou het, het Sy bediening in die tweede afdeling begin. Toe die hoëpriester
in die sinnebeeldige diens die Heilige plek op die versoendag verlaat het, het hy voor God
ingegaan met die bloed van die sondoffer ten behoewe van al die Israeliete wat waarlik
hulle sondes bely het. Christus het dus maar een deel van Sy werk as middelaar volbring,
om ‘n aanvang te neem met die ander deel van Sy werk, en Hy pleit nog Sy bloed voor
die Vader ten behoewe van sondaars. {GS 489.3}
Hierdie werk is nie in 1844 deur die Adventiste verstaan nie. Na verloop van die tyd
waarop hulle die Heiland verwag het, het hulle nog geglo dat Sy koms naby was; hulle
het gemeen dat hulle ‘n belangrike krisis bereik het en dat Christus se werk as die mens
se middelaar voor God geëindig het. Hulle het gemeen dat die Bybel geleer het dat die
mens se genadetyd sou sluit ‘n kort tydjie voor die werklike koms van Christus op die
wolke van die hemel. Dit het vir hulle duidelik geblyk uit daardie skrifgedeeltes wat
gewys het op ‘n tyd wanneer mense sal soek, klop, en voor die genadedeur staan en roep,
maar die deur sal nie oopgemaak word nie. En die vraag waarvoor hulle nou gestaan het,
was of die datum waarop hulle die koms van die Here verwag het, nie miskien die begin
van hierdie tydperk was wat Sy koms onmiddellik sou voorafgaan nie. Daar hulle die
waarskuwing gegee het dat die oordeelsuur naby was, het hulle gevoel dat hulle werk vir
die wêreld afgedaan was en hulle het hulle ywer vir die redding van sondaars verloor,
terwyl die godslasterende gespot van die goddelose vir hulle slegs verdere bewys was dat
die Gees van God onttrek was van diegene wat Sy genade verwerp het. Al hierdie dinge
het hulle geloof bevestig dat die genadetyd gesluit het, of soos hulle dit uitgedruk het, dat
“die genadedeur gesluit was.” {GS 490.1}
Maar met die ondersoek van die onderwerp van die heiligdom het hulle meer lig
ontvang. Hulle het nou gesien dat hulle gelyk gehad het om te glo dat die einde van die
2,300 dae in 1844 ‘n belangrike krisis aangedui het. Hoewel dit waar was dat die deur
van hoop en genade wat vir agtienhonderd jaar aan die mense toegang tot God verleen
het, gesluit was, is daar ‘n ander deur geopen, en vergifnis van sonde kon verkry word
deur die middelaarswerk van Christus in die Allerheiligste plek. Die een deel van Sy
bediening is afgesluit, sodat ‘n ander deel begin kon word. Daar was nog ‘n “oop deur” in
die hemelse heiligdom, waar Christus ten behoewe van die sondaar gedien het. {GS
491.1}
Nou is die betekenis besef van die woorde van Christus in Openbaring, wat aan die
kerk gerig is juis op hierdie tyd: “Dit sê die Heilige, die Waaragtige, wat die sleutel van
Dawid het, wat oopmaak en niemand sluit nie, en Hy sluit en niemand maak oop nie.”
Openb. 3: 7, 8. {GS 491.2}
Dit is diegene wat Jesus in geloof volg in die groot werk van versoening, wat die
seëninge ondervind van Sy middelaarswerk vir hulle; terwyl diegene wat die lig verwerp
wat hierdie bedieningswerk openbaar, geen seen ontvang nie. Die Jode wat die lig