Om de Race de Voltooien_

In Hebreërs 9, word die reiniging van beide die aardse en die hemelse heiligdom duidelik
geleer. “En byna alles word met bloed gereinig volgens die wet, en sonder
bloedvergieting vind daar geen vergifnis plaas nie. Dit was dus nodig dat die afbeeldinge
van die dinge in die hemele deur hierdie offers (die bloed van diere) moes gereinig word,
maar die hemelse dinge self deur beter offers as hierdie,” naamlik die kosbare bloed van
Christus. Heb. 9: 22, 23. {GS 475.2}
Die reiniging, beide in die sinnebeeldige en ware dienste, moet deur bloed geskied: in
die eerste geval, deur die bloed van diere; en in die tweede geval deur die bloed van
Christus. Paulus sê dat die rede waarom hierdie reiniging met bloed moet geskied, is dat
daar sonder bloedvergieting geen vergijnis plaasvind nie. Vergifnis, of die verwydering
van sonde, is die werk wat gedoen moet word. Maar hoe kan daar sonde in die heiligdom
wees — in beide die hemelse en die aardse? Hierdie vraag word beantwoord deur die
sinnebeeldige diens; want die priesters wat op die aarde gedien het, het gedien volgens
“‘n afbeeldsel en skaduwee van die hemelse dinge.” Heb. 8: S. {GS 475.3}
Die werk in die aardse heiligdom het in twee dele bestaan; die priesters het daeliks in
die Heilige plek gedien, terwyl die hoëpriester eenmaal per jaar ‘n spesiale werk van
versoening gedoen het in die Allerheiligste plek, vir die reiniging van die heiligdom. Dag
na dag het die boetvaardige sondaar sy slagoffer na die ingang van die tabernakel
gebring, en deur sy hande op die slagoffer se kop te plaas het hy sy sondes bely, en het hy
dus in beeld sy sondes oorgedra van homself op die onskuldige slagoffer. Daarna is die
dier geslag. “Sonder bloedvergieting,” sê die apostel is daar geen vergifnis nie. “Want die
siel van die vleis is in die bloed.” Lev. 17: 11. Die geskonde wet van God het die lewe
van die oortreder geëis. Die bloed, wat die verbeurde lewe van die sondaar voorstel, en
wie se skuld op die slagoffer oorgedra is, is deur die priester in die Heilige plek ingeneem
en voor die voorhangsel gesprinkel, waaragter die ark was wat die wet bevat het wat deur
die sondaar oortree is. Deur hierdie seremonie is die sonde, deur die bloed, in beeld in die
Heiligdom ingebring. In sekere gevalle is die bloed nie in die heiligdom ingebring nie;
maar die vleis is deur die priester geeet soos Moses die seuns van Aaron beveel het om te
doen, “om die ongeregtigheid van die vergadering te dra.” Lev. 10: 17. Albei hierdie
seremonies was ‘n voorstelling van die sinnebeeldige oorplasing van die sonde van die
sondaar na die heiligdom. {GS 476.1}
Dit is die werk wat dag na dag aangegaan het die hele jaar deur. Op hierdie manier is
die sondes van Israel in die heiligdom ingebring, wat ‘n spesiale werk nodig gemaak het
om dit weer te verwyder. God het beveel dat daar versoening moes gedoen word vir
elkeen van die heilige afdelings. “So moet Hy dan vir die heiligdom versoening doen
vanweë die onreinhede van die kinders van Israel en vanweë hulle oortredinge, wat hulle
sondes ookal mag wees; so moet hy dit ook doen vir die tent van samekoms wat by hulle
onder hulle onreinhede woon.” Daar is ook versoening gedoen vir die altaar, om dit te