Om de Race de Voltooien_

“Hy sal majesteit verkry.” Aan Christus behoort die heerlikheid van die verlossing van
die gevalle mensdom. Deur die ewigheid heen sal die lied van die verlostes wees: “Aan
Hom wat ons liefgehad het en ons van ons sondes gewas het in Sy bloed . . . aan Hom die
heerlikheid en die krag tot in alle ewigheid.” Openb. 1:5, 6. {GS 474.2}
Hy sal “sit om te heers op Sy troon; ook sal Hy ‘n priester wees op Sy troon.” Maar
nie nou op die troon van heerlikheid nie; want die koninkryk van heerlikheid is nog nie
opgerig nie. Eers wanneer Sy middelaarswerk beëindig is, sal God “aan Hom die troon
van Sy vader Dawid gee,” ‘n koninkryk waaraan daar ,.geen end sal wees nie.” Lukas 1:
32, 33. As priester sit Christus nou op Sy Vader se troon. (Openb. 3: 21.) Op die troon
saam met die Ewige, selfbestaande Een, sit Hy wat “Ons krankhede op Hom geneem, en
ons smarte” gedra het, wat “in alle opsigte versoek is net soos ons, maar sonder sonde,”
sodat Hy “dié [kan] help wat versoek word.” (Jes. 53: 4; Heb. 4: 15; 2: 18.) “En as
iemand gesondig het, ons het ‘n Voorspraak by die Vader.” 1 Joh. 2: 1. Hy tree vir ons in
met ‘n gebroke liggaam en ‘n vleklose lewe. Die verwonde hande, die deursteekte sy, die
geskeurde voete, pleit vir die gevalle mens, wie se verlossing teen so ‘n oneindige prys
gekoop is. {GS 474.3}
“En die raad van vrede sal tussen hulle twee bestaan.” Die liefde van die Vader, nie
minder as die van die Seun nie, is die grondslag van die verlossing van die mens. Voordat
Jesus na die hemel opgevaar het, het Hy aan Sy dissipels gesê. “Ek sê die vir julle dat Ek
die Vader aangaande julle sal vra nie; want die Vader Self het julle lief.” Joh. 16: 26, 27.
“God het in christus die wêreld met Homself versoen.” 2 Kor. 9: 15. En in iie bediening
in die heiligdom daarbo, “sal die raad van vrede gussen hulle twee bestaan.” “Want so
lief het God die wêreld gehad, dat Hy Sy eniggebore Seun gegee het, sodat elkeen wat in
Hom glo, nie verlore mag gaan nie, maar die ewige lewe kan hê.” Joh. 3: 16. {GS 474.4}
Die vraag: Wat is die heiligdom? word duidelik beantwoord in die Skrifte. Die
benaming “heiligdom” soos in die Bybel gebruik, het in die eerste plek betrekking op die
tabernakel wat deur Moses gebou is as afbeeldsel van hemelse dinge; en in iie tweede
plek op die “ware tabernakel” in die hemel waarvan die aardse heiligdom ‘n tipe was. By
die dood van Christus het die sinnebeeldige diens geëindig. Die “ware tabernakel” in die
hemel is die heiligdom van die nuwe verbond. En daar die profesie van Daniel 8: 14 in
hierdie bedeling vervul is, moet die hieiligdom waarna daar verwys word die heiligdom
van die nuwe verbond wees. Aan die einde van die 2,300 dae, in 1844, was daar op die
aarde vir eeue reeds geen heiligdom meer nie. Die profesie, “twee duisend drie honderd
aande en mores, dan sal die heiligdom in sy regte staat herstel word,” het ongetwyfeld
betrekking op die hemelse heiligdom. {GS 475.1}
Maar die belangrikste vraag wag nog op ‘n antwoord: Wat is die reiniging van die
heiligdom? Dat daar so ‘n diens in verband met die aardse heiligdom was, lees ons in die
Ou Testamentiese Skrifte. Maar kan daar iets in die hemel wees wat gereinig moet word?