Om de Race de Voltooien_

die apostel Paulus verklaar, dat “die verborgenheid van die ongeregtigheid al aan die
werk is.” 2 Thess. 2: 7. Gedurende die leeftyd van die apostels het die kerk betreklik rein
gebly. Maar “teen die einde van die tweede eeu het meeste van die kerke ‘n nuwe vorm
aangeneem; die oorspronklike eenvoud het verdwyn, en ongemerk, onderwyl die ou
dissipels afgesterf het, het hulle kinders, tesame met nuwe bekeerlinge . . . opge staan en
‘n nuwe vorm aan die saak gegee.”—Robinson, Robert, “Ecclesiastical Researches,”
hoojstuk 6, para. 17 (ed. 1792, bl. 51) . Om bekeerlinge te maak, is die peil van die
Christelike geloof verlaag, en as gevolg het “‘n heidense stroom in die kerk gevloei en
saam daarmee gewoontes, gebruike, en afgode.” —“Gavazzi’s Lectures,” bl. 278 ed.
1854. Namate die Christelike godsdiens die guns en ondersteuning van die wêreld se
regeerders gekry het, is dit in naam aangeneem deur die menigtes; maar terwyl hulle soos
Christene gelyk het, het baie “in werklikheid heidene gebly wat veral hulle afgode in die
geheim aanbid het.”—“Gavazzi’s Lectures,” bl. 278 {ed. 1854. {GS 438.4}
Is dieselfde proses nie herhaal in byna elke kerk wat homself Protestants noem nie?
Namate die stigters daarvan, diegene wat besiel was met die ware gees van hervorming,
van die toneel verdwyn het, het hulle nakomelinge opgestaan en “‘n nuwe vorm aan die
saak gegee.” Terwyl hulle blindelings vasgehou het aan die geloof van hulle vaders en
geweier het om enige waarheid aan te neem behalwe die wat hulle alreeds gehad het, het
die kinders van die hervormers heeltemal afgewyk van hulle voorbeeld van nederigheid,
selfverloëning, en versaking van die wêreld. Op hierdie wyse “het die eerste eenvoud
verdwyn.” ‘n Wêreldse vloed het die kerk binnegestroom en “sy gewoontes, praktyke, en
afgode saamgebring.” {GS 439.1}
Helaas, in hoe ‘n groot mate word die vriendskap van die wêreld wat “vyandskap teen
God” is, nou gekoester deur die sogenaamde navolgers van Christus! Hoe algemeen het
die populêre kerke van die Christendom afgewyk van die Bybelse standaard van
nederigheid, selfverloëning, eenvoud en godsaligheid! Waar hy gespreek het oor die regte
gebruik van geld, het John Wesley gesê: “Verkwis niks van hierdie kosbare talent in ‘n
blote bevrediging van die begeerlikheid van die oë deur oorbodige of duur klere of
onnodige versiersels te koop nie. Verkwis geen deel daarvan in die versiering van julle
huise; of in duur huisraad, of duur prente, skilderye, vergulding. . . . Bestee niks om die
hoogmoed van die lewe te bevredig nie, om die bewondering of lof van mense te verkry
nie. . . . ,Solank as julle baie aan julle self bestee, sal mense goed van julle praat.’ Solank
as julle in ,purper en fynlinne gekleed is en goed elke dag eet’ sal daar ongetwyfeld baie
wees wat julle smaak, julle vrygewigheid, en julle gasvryheid sal roem. Maar moenie
hulle applous so duur koop nie. Wees liewer tevrede met die eer wat van God kom.” —
“Wesley’s Works,” Preek 50, “The Use of Money” Maar in baie kerke van ons tyd word
hierdie leer veronagsaam. {GS 439.2}